Κρύβεσαι στην άκρη των ματιών μου
σαν ρυτίδα στο πρόσωπο χαραγμένη.
Υγρές κόγχες, θολώνουν κι απόψε τον δρόμο.
Ο χρόνος αντιστέκεται στο πέρασμά σου.
Κλείνω τα βλέφαρα μπροστά στην απόλυτη αδυναμία μου να μη σε σκεφτώ.
Το πρόσωπό μου, άλλωστε, μαρτυρά πως πέρασες απ’ τη ζωή μου.
Τ’ ανοίγω ξανά στο σήμερα
Οι ρυτίδες μου ρηχές,
αλλάζουν μορφή και σχήμα.
Μαλακώνει η ζωή στην απουσία
Κι ‘συ μια μνήμη έγινες, που αφήνει τα μάτια μου κλειστά.
Στείλε το ποίημα και τα quote σου και μπες κι εσύ στην ολοκαίνουρια ομάδα των #pillowpoets.
Διάβασε περισσότερα εδώ
Συντάκτης: Ευφροσύνη Γιακουμόγλου
