Όλη σου η ζωή ήταν μαθηματικά
συν, πλην, ίσον με αβέβαιο αποτέλεσμα.
Η δική μου πάλι ήταν χημεία
προσέθετες κι αφαιρούσες συνέχεια
συναισθήματα, βολέματα, ανασφάλειες
μήπως και βρεις μια επιβεβαίωση
που έτσι κι αλλιώς πίστευες ότι δεν άξιζες.
Ό, τι τέχνασμα κι αν έκανες για να το βρεις
σε οδηγούσε σε μια λανθασμένη εξίσωση.
Ήταν μάταιο.
Κι εγώ;
Τι έκανα εγώ;
Εγώ προσέθετα στοιχεία για τη χημική μου ένωση
πιστεύοντας ότι θα βρω το ιδανικό να τα ταιριάξω.
Χαμογελούσα με τις ενώσεις
και λυπόμουν με τις εξουδετερώσεις.
Κι ενώ εσύ έτρεχες να λύνεις εξισώσεις
εγώ έτρεχα να προλαβαίνω εκρήξεις
που περιείχαν τα συν και τα πλην της ζωής σου.
Κάποια στιγμή έδωσα εγώ τη λύση στη δική σου εξίσωση
και βρήκα την απάντηση.
Ήμουν το πλην στα συν σου, για φαντάσου.
Στείλε το ποίημα και τα quote σου και μπες κι εσύ στην ολοκαίνουρια ομάδα των #pillowpoets.
Διάβασε περισσότερα εδώ
Συντάκτης: Μαρία Κουκιάρη
