Με ένα μήνυμα συστήθηκες.
Με ένα άγγιγμα μόνο, ήταν δυνατόν να εισέλθεις μέσα στα κύτταρά μου.
Πήρες μορφή ροής κι έγινες αίμα μου,
να κυλάς στη καρδιά μου σαν να ‘ταν δική σου.
Όλο το σώμα μου απαντούσε μονάχα στα δικά σου ερεθίσματα
Δέσμιά σου, από μέσα προς τα έξω.
Κι ό,τι τείχη υπήρξαν γύρω μου,
από μέσα τα κατέκτησες.
Πώς να κοιτάξω αλλά μάτια πέρα απ’ τα δικά σου;
Το σώμα μου μόνο έτσι ξέρει να ζει.