Χορεύαμε σ' ένα σύμπαν που φλεγόταν

Γεώργιος Σιλιβάκος23/04/2024

Poetica

Χορεύαμε σ’ ένα σύμπαν που φλεγόταν

Μοιράσου το:

Lights On?

Αρκεί να υπάρχει η στιγμή,

αυτή η μία στιγμή που καθορίζει

εσένα, εμένα,

αυτά που κινούνται άφθαρτα γύρω μας.

Απ’ το τίποτα χτίζουμε το πάντα,

αυτό που φύλαξες τις ώρες που χανόμουν

αυτό που φύλαξα τις ώρες που χανόσουν.

Τις ώρες που το σκοτάδι απλώνονταν γύρω μας

Σηκώναμε τα χέρια μας στον ουρανό,

πυρπολούσαμε τ’ αστέρια,

ουρές φωτός έπεφταν και φώτιζαν τριγύρω.

Ένας ανελέητος χορός σπασμένων αστεριών

και κάτω απ’ τη λάμψη τους εμείς.

Χορεύαμε,

χορεύαμε σ’ ένα σύμπαν που φλεγόταν.

Συντάκτης: Γεώργιος Σιλιβάκος

Γεώργιος Σιλιβάκος

Νοσταλγός σίγουρα, με μια παιδικότητα που δεν εγκατέλειψα ποτέ. Όσα ένιωσα, έζησα, είναι μέσα μου, με οδηγούν. Γιατί γράφω θα ρωτήσεις... Γράφω για μένα. Περιπλανιέμαι συνεχώς αλλάζοντας κόσμους. Μέσα απ' τα ποιήματα εκφράζω όλα όσα έζησα και ζω.
Αν θέλεις να με ψάξεις θα είμαι χαμένος … σε έναν «Χαμένο Παράδεισο Λέξεων» (η ποιητική συλλογή μου από τις εκδόσεις Διάνοια) καταθέτοντας την ψυχή μου και τα όνειρα μου με όλα τα συναισθήματα που συνθέτουν το ταξίδι μας αυτό που λέγεται ζωή.
Άλλοτε ξεχασμένος σε ένα ξέφωτο, μια νύχτα χωρίς φεγγάρι, χαζεύοντας τα αστέρια. Άλλοτε στην πλάτη μιας χήνας να ταξιδεύω σαν το Νιλς Χόλγκερσον. Και άλλοτε στη Χώρα του Ποτέ να παίζω με τα Χαμένα Παιδιά... για το παιδί που δεν χάθηκε ποτέ από μέσα μου.