-Τι δώρο να σου κάνω;
-Πες μου «σε αγαπώ».
-Δεν το βλέπεις;
-Δε μου αρκεί.
Την αγάπη σαν και το φαγητό πρέπει να την καταβροχθίζεις
να τη γεύονται οι κόρες, τα νύχια, ως τα μαλλιά.
Γι’ αυτό κι εγώ θέλω τη λέξη ολόκληρη.
Χωρίς απόστροφο.
Μετά πάλι σε πέντε χρόνια.
Τότε που θα σε κοιτώ με την ίδια μελαγχολία.
Μην τη βάλεις σε κανένα κουτί, δε θέλει ούτε κορδέλα.
Σκέτη κι ολόκληρη
να μου την πετάξεις ένα καλοκαιρινό απόγευμα
καθώς θα πίνω τον καφέ μου.
Να με ξαφνιάσεις και μετά να γυρίσεις πίσω στο βιβλίο σου.
Δε θα σου πω τίποτα.
Θα τη βάλω στο ράφι με κάθε τι σπουδαίο που ειπώθηκε ποτέ,
για να μπορώ να την κοιτώ όταν θα σκοτεινιάζει.
Και μην ξεχνάς, όπως είπαμε
χωρίς καμιά απόστροφο.
Στείλε το ποίημα και τα quote σου και μπες κι εσύ στην ολοκαίνουρια ομάδα των #pillowpoets.
Διάβασε περισσότερα εδώ.
Συντάκτης: Ασπασία Κ.
