Ακόμα θυμάμαι σαν να ήταν χθες την ώρα που η γυναικολόγος μου έδωσε το νεογέννητο μωρό μου να το φιλήσω. Τότε που έβγαινα από το χειρουργείο και μόνο χαρά ένιωθα. Κανέναν πόνο, κανένα άγχος πια. Ήρεμη και γαλήνια έτοιμη ν’ αντιμετωπίσω και να ζήσω τη νέα -τρομακτική και συναρπαστική- πραγματικότητα της μητρότητας.
Αν το καλοσκεφτείς η ευθύνη, πέρα από την αγάπη, είναι τεράστια. Στην αρχή για πολύ μικρά πράγματα και περνώντας τα χρόνια για πολύ μεγαλύτερα. Κι ενώ ο καιρός και τα χρόνια περνούν με ρυθμούς που μάλλον κανένας γονιός δεν μπορεί ν’ αντιληφθεί, έρχεται η στιγμή που το παιδί σε ρωτάει -στην καλύτερη των περιπτώσεων αν δε σου το ανακοινώνει- ότι θα ήθελε ένα βράδυ να έρθει το αίσθημα στο σπίτι να κοιμηθεί.
Από τις πρώτες σκέψεις σίγουρα είναι αν εννοεί να διανυκτερεύσετε όλοι μαζί ή οι δυο τους. Δεν έχεις προλάβει να πας σε δεύτερη σκέψη όταν σου λέει ότι δεν έχει πρόβλημα να βρίσκεστε κι εσείς στον περιβάλλοντα χώρο. Και ναι, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα.
Τι πρέπει να πεις τώρα πέρα από το μαξιλαράκι «θα το συζητήσω με τον πατέρα / μητέρα σου και θα σου πω;». Κατά βάθος γνωρίζεις ότι ακόμα κι αυτό το λες για να κερδίσεις λίγο χρόνο. Ένας μικρός πανικός γεννιέται. Είναι πολύ νωρίς για να έρθει η σχέση στο σπίτι. Αυτό τι σημαίνει, ότι έχουν προχωρήσει; Κι αν πεις όχι, θα είσαι ο συντηρητικός γονιός; Κι αν πεις ναι θα κοιμάσαι ξέροντας ότι το βλαστάρι σου επιδίδεται σε οριζόντια σπορ; Θεέ μου, ούτε να το σκέφτεσαι.
Από την άλλη όμως, μήπως είναι και μια μεγάλη ευκαιρία να γνωρίσεις τον άνθρωπο που συναναστρέφεται το παιδί σου; Καμιά φορά βλέποντας τους συντρόφους των παιδιών μας κατανοούμε καλύτερα πολλές συμπεριφορές των ίδιων. Ενδεχομένως να μαθαίνουμε καλύτερα και το παιδί μας. Άσε που αυτόματα δείχνουμε ότι του έχουμε εμπιστοσύνη και στηρίζουμε τις επιλογές του.
Αντί λοιπόν να πεις: «Όχι βέβαια, μου θες και γκομενιλίκια!»
Πες: «Θα ήθελα να ξέρω πόσο καιρό είστε μαζί, αν θέλεις να μου πεις.»
Αντί να πεις: «Κι εγώ θα είμαι στο σαλόνι κι εσείς στο δωμάτιο θα κάνετε ένας Θεός ξέρει τι;»
Πες: «Μπορείς αν θέλεις να πεις να έρθει για φαγητό να γνωριστούμε πρώτα.»
Αντί να πεις: «Εγώ ούτε θα τολμούσα να ρωτήσω κάτι τέτοιο τους γονείς μου! Ποιος είναι αυτός από πού ξεφύτρωσε;»
Πες: «Επειδή έχουμε μεγαλώσει με διαφορετικά κριτήρια, όμως θέλω να αισθάνεσαι την ελευθερία να έχεις προσωπική ζωή. Απλώς θέλω να καταλάβεις ότι και για μένα είναι μια νέα συνθήκη και θέλω να βρούμε έναν τρόπο να τη διαχειριστούμε μαζί. Τι θα έλεγες λοιπόν να μου πεις λίγα παραπάνω πράγματα για τη σχέση σου;»
Οι σχέσεις χτίζονται. Κάθε μέρα μπαίνει κι ένα λιθαράκι. Οι γονείς πολλές φορές είναι αυτοί που θα πρέπει να διαχειριστούν με ψυχραιμία καταστάσεις προκειμένου να κερδίσουν μια σχέση που να βασίζεται σε γερά θεμέλια με τα παιδιά τους. Είναι πολύ σοφό τα παιδιά να μην μπορούν να μαντέψουν από πριν τις απαντήσεις των γονιών τους, ώστε να μπαίνουν στον κόπο να τους ρωτάνε. Γι’ αυτό κι οι γονείς δε θα πρέπει να κινούνται με στερεότυπα και κανόνες που βασίζονται στον φόβο ή την άγνοια. Πρέπει να δίνουν χώρο στα παιδιά τους και να εξετάζουν κάθε φορά την επιθυμία τους σε ρεαλιστική βάση.
Εξίσου σπουδαία είναι κι η επιχειρηματολογία των γονέων απέναντι στα παιδιά τους για την άρνηση ή την κατάφασή τους. Το “ναι” ή το “όχι” τους είναι σημαντικό να έχει να κάνει αποκλειστικά με τον χαρακτήρα και τη συμπεριφορά του δικού τους παιδιού κι όχι γιατί όλα τα άλλα παιδιά της ηλικίας του θα έπρατταν έτσι. Πολύ τετριμμένο και σχεδόν αποκρουστικό στα αυτιά των παιδιών.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι κανένας γονιός δεν έχει στα χέρια του οδηγίες χρήσεως. Όλοι μαθαίνουμε καθημερινά από τη ζωή, τις εμπειρίες και τα ίδια μας τα παιδιά. Ας έχουμε το μυαλό μας και τ’ αυτιά μας ανοιχτά ώστε ν’ ακούμε αυτά που μας λένε τα παιδιά μας, αλλά κυρίως ν’ αφουγκραζόμαστε τις επιθυμίες τους μας πριν αποφασίσουν πως δεν είμαστε διαθέσιμοι για να τις εκφράσουν.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Νατάσα Αυγούστη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
