Κατόπιν απαίτησης των αναγνωστών, σήμερα θα φύγουμε για λίγο από τα φετίχ εξουσίας και θα δούμε κάτι κάπως διαφορετικό, αλλά εξίσου σκοτεινό. Το θέμα μας είναι ο ερωτικός βαμπιρισμός, δηλαδή άτομα που δηλώνουν βαμπίρ και κατά την διάρκεια της συνεύρεσης τρέφονται από τον σύντροφο τους ψυχικά, ενεργειακά ή ακόμα και σωματικά. Ένα παράδειγμα μια τέτοιας εμπειρίας είναι η συνάντηση που είχα κάποτε με μια κοπέλα αυτών των προτιμήσεων, την Elvira.
Tην είχα γνωρίσει σε ένα forum, τις εποχές που αυτού του είδους η επικοινωνία μεσουρανούσε. Elvira Asmodea ήταν το όνομα της, όχι το βαφτιστικό της φυσικά, αλλά ήταν οπωσδήποτε εκείνο που την αντιπροσώπευε. Το έβλεπες πάντα συνοδεία του τίτλου της «Lady of the Dark». Το στυλ της ήταν αυτό που ονομάζουμε Gothic: κατάλευκο δέρμα, μακρύ μαύρο μαλλί, ρούχα βικτωριανά και αραχνοΰφαντα, κοσμήματα με πεντάλφες, ankh και αλχημιστικά σύμβολα, και σχεδόν πάντα φακοί επαφής που της χάριζαν μάτια λύκου, προσδίδοντας της μια παράξενη, αλλόκοτη, απόκοσμη ομορφιά. Εξαιρετικά φινετσάτη, ήταν μια κοπέλα που μπορούσες να μιλάς για ώρες μαζί της για όλες τις τέχνες, για τα γεγονότα αλλά και πιο παράξενα θέματα.
Η επικοινωνία μας ξεκίνησε όταν η Elvira έψαχνε πληροφορίες για ένα μεσαιωνικό γριμόριο, δηλαδή ένα βιβλίο μαγείας, ονόματι το Βιβλίο του Αμπράμελιν. Καθότι φανατικός βιβλιόφιλος και μελετητής της τέχνης του απόκρυφου, μπόρεσα να την βοηθήσω με αυτό που έψαχνε. Η επικοινωνία μας συνέχισε πάνω σε διάφορα άλλα μεταφυσικά ζητήματα και σύντομα έγινε πιο προσωπική. Ιδιαιτέρως προσωπική. Δεν άργησα να βρεθώ σπίτι της.
Καλαίσθητο αλλά και τρομακτικό, από τους μωβ τοίχους ως την βιβλιοθήκη με τα συλλεκτικά βιβλία, και από τα μεταλλικά κηροπήγια μέχρι τις ελαιογραφίες ρέπλικες του HR Giger, όλο το διαμέρισμα ήταν απόλυτα εναρμονισμένο με την σκοτεινή και γοητευτική προσωπικότητα της. Εκείνη φορούσε ένα απλό μαύρο φόρεμα που τόνιζε εξαιρετικά την γραμμή της, κι αυτούς τους απόκοσμους φακούς επαφής που με έκαναν να νιώθω ότι δεν μιλάω με άνθρωπο αλλά με πλάσμα της νύχτας. Η βραδιά κυλούσε με την ερωτική ένταση στα ύψη, με λάγνα βλέμματα, απαλά αγγίγματα, υπονοούμενα και φλερτ άνευ προηγουμένου. Είχα ενθουσιαστεί –πάντα ενθουσιάζομαι όταν βρίσκω μια συμπαίκτρια που παίζει μαζί μου το παιχνίδι της αποπλάνησης– και η Elvira το έκανε με απίστευτη μαεστρία, χωρίς βιασύνες, σχεδόν σαδιστικά αργά.
Όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοιες νύχτες, ανοίξαμε ένα μπουκάλι με ποτό της επιλογής της –φυσικά αψέντι– και αρχίσαμε να μοιραζόμαστε κάποιες προσωπικές ιδιαιτερότητες και μυστικά μας. Την ενδιέφερε πολύ το εναλλακτικό lifestyle μου, μάλιστα είχε κάποιες παρόμοιες εμπειρίες στο παρελθόν, και έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον να δοκιμάσει τα όριά της μαζί μου, μου ζήτησε όμως να δοκιμάσω και εγώ τα δικά της φετίχ. Αν και είχα καταλάβει από την πρώτη στιγμή ποια θα ήταν απάντηση, την ρώτησα ανοιχτά για το τι ακριβώς την φτιάχνει. Χαμογέλασε, ήπιε μια γουλιά αψέντι, και απάντησε μόνο με μια φράση.
«Είμαι βαμπίρ.»
Δεν χρειαζόταν άλλη διευκρίνηση. Είχα ακούσει για το φετίχ του βαμπιρισμού, αλλά ήταν η πρώτη φορά που θα το έβλεπα από τόσο κοντά. Ήξερα για τους κινδύνους, και σκόπευα να κρατήσω τα νώτα μου καλυμμένα με όποιον τρόπο έβρισκα. Αποφασίσαμε να τραβήξουμε χαρτιά από μια τράπουλα για να δούμε ποια φαντασίωση θα συνέβαινε πρώτη. Η Elvira έφερε την τράπουλα ταρώ που είχε σε περίοπτη θέση στο σαλόνι, ξεχώρισε τα φύλλα της Μεγάλης Αρκάνα και τα άπλωσε μπροστά μου. Τράβηξα τον Μάγο, τράβηξε τον Διάβολο. Ένα εναντίον δεκαπέντε, τα χαρτιά έδωσαν στον βαμπιρισμό το πρώτο νούμερο της νύχτας. Εκείνη μου έδωσε ένα παθιασμένο φιλί και χάιδεψε το στήθος μου. «Πάω να ανάψω τα κεριά» είπε, και ξεκίνησε για την κρεβατοκάμαρα.
Σύντομα βρεθήκαμε και οι δύο γυμνοί και αγκαλιασμένοι στα σατέν σεντόνια της. Είχαμε ρυθμίσει χρονόμετρο στις δύο ώρες ακριβώς για την εναλλαγή των φαντασιώσεων μας. Η σκηνή ξεκίνησε υπέροχα, η Elvira με φιλούσε σαν να μην υπάρχει αύριο, ενώ το χέρι της ταξίδευε στο κορμί μου. Αφηρημένος έκανα μια κίνηση να ανέβω πάνω της, αλλά με διέκοψε. «Θέλω να το απολαύσουμε όσο περισσότερο γίνεται» μου είπε. «Μετά, στη σειρά σου, μπορούμε να κάνουμε ό,τι θες, αλλά τώρα άσε με εμένα να οδηγήσω τον ρυθμό, εντάξει;» Συμφώνησα. Εκείνη άνοιξε το συρτάρι του κομοδίνου της, έβγαλε δύο ρολά από σατέν κορδέλες, και άρχισε να μου δένει τα χέρια στα κάγκελα του κρεβατιού. Ένιωθα εντελώς έξω από την ζώνη ασφαλείας μου, αλλά ήξερα ότι είχα ακόμα έλεγχο γιατί γνώριζα αρκετά καλά πώς να χαλαρώσω τους κόμπους και να λυθώ αν χρειαζόταν.
Συνέχισε να με ερεθίζει με το χέρι της ενώ το στόμα της μοίραζε φιλιά σε όλο το σώμα μου, με το βλέμμα της πάντα καρφωμένο στο δικό μου. Όταν τελικά έφτασε στο επίμαχο σημείο, με πήρε στο στόμα της όσο πιο αργά μπορούσε και με πάρα πολύ επιδέξιες κινήσεις της γλώσσας ακριβώς πάνω στο frenulum και την κορώνα με οδήγησε σε ένα σημείο που η ευχαρίστηση ήταν τόσο απίστευτη που ήθελα να ολοκληρώσω μέσα σε λίγα λεπτά, αλλά οι κινήσεις της ήταν τόσο αργές και σποραδικές που η ολοκλήρωση ήταν αδύνατη, με αποτέλεσμα το αίσθημα να χτίζεται όλο και παραπάνω. Το σημαντικότερο όλων όμως ήταν τα μάτια της – είχα κυριολεκτικά υπνωτιστεί, είχα χαθεί εντελώς μέσα τους.
Προσπάθησα να συγκεντρωθώ και βρήκα και πάλι την ψυχραιμία μου. Ήξερα ότι αυτό που έκανε η Elvira ήταν ένα είδος ενεργειακού βαμπιρισμού. Αυτό την γεμίζει, να προκαλεί σε κάποιον έντονες αισθήσεις και συναισθήματα και να τρέφεται από αυτά. Για εκείνη, όσο πιο πολύ ώρα ήμουν σε αυτή την κατάσταση, τόσο πιο απολαυστικό. Τα μάτια παίζουν ρόλο γιατί θεωρητικά είναι οι πιο άμεσες πύλες ενέργειας του σώματος. Δεν θα πάρω θέση στο αν αυτά ισχύουν ή όχι στην πραγματική ζωή, δεν είναι η θέση μου αυτή, στα πλαίσια μιας ερωτικής φαντασίωσης όμως η πραγματικότητα δεν έχει λόγο.
Αυτό το γλυκό βασανιστήριο κράτησε πάνω από 45 λεπτά. Δεν κρύβω ότι σκέφτηκα πολλές φορές να λυθώ και να γυρίσω την κατάσταση ανάποδα, αλλά ένας κύριος πρέπει πάντα να σέβεται τις υποσχέσεις του. Όταν τελικά ολοκλήρωσα, ένιωσα σαν ηφαίστειο που σκάει. Ελάχιστες φορές έχω νιώσει κάτι τόσο δυνατό στη ζωή μου. Εκείνη ξάπλωσε στην αγκαλιά μου, με κράτησε τρυφερά σπάζοντας για λίγο την περσόνα της και αποκαλύπτοντας το γλυκό κορίτσι που βρίσκεται πίσω από την απέθαντη μάσκα και άρχισε να μου κάνει ένα υπέροχα αναζωογονητικό μασάζ σε όλο το σώμα. Μετά από λίγη ώρα μπήκε και πάλι στο ρόλο της, και με αυτό ήρθε και η συνέχεια – σκαρφάλωσε πάνω μου, με πήρε μέσα της και άρχισε να κινείται ρυθμικά στους ρυθμούς της μουσικής. Το σώμα μου ακολουθούσε τις κινήσεις του αργού χορού της, το έβρισκα εξαιρετικά απολαυστικό ενώ η ιδέα ότι το χρονόμετρο σύντομα θα ανέστρεφε τους ρόλους με έφτιαχνε πάρα πολύ. Χωρίς να με αφήσει να βγω από μέσα της ούτε στιγμή, έσκυψε προς το κομοδίνο και πήρε ένα ποτήρι με κόκκινο παχύρευστό υγρό, ήπιε μισή γουλιά και την άλλη μισή την πέρασε σε εμένα με ένα παθιασμένο φιλί. Γνώρισα αμέσως την γεύση. Τεχνητό αίμα, το χρησιμοποιούμε και στο θέατρο, φτιάχνεται στη κουζίνα με σπιτικά βρώσιμα υλικά και χρώματα ζαχαροπλαστικής. Μέχρι εδώ, όλα ήταν καλά.
Ξαφνικά η μουσική άλλαξε, το ίδιο και το χαμόγελο της Elvira. Έσκυψε πάλι προς το μέρος μου και το χέρι της έψαξε κάτι ανάμεσα στον τοίχο και τον κρεβάτι. Ήταν ένα ξυράφι. Καθώς το ξεδίπλωνε με αργές κινήσεις, με κάρφωσε πάλι με το απόκοσμο βλέμμα της. Ήξερα ότι περίμενε να δει τρόμο στα μάτια μου, αλλά αποφάσισα πως ήταν καιρός να φέρω το παιχνίδι στους δικούς μου όρους. Την κοίταξα ήρεμος κι ατάραχος ενώ αυτή χάιδευε απαλά το σώμα μου με αυτό. Με ρώτησε αν μπορεί να με κόψει και να πιει το αίμα που θα τρέξει. Της το αρνήθηκα όσο πιο όμορφα μπορούσα. Χαμογέλασε, το δέχτηκε, άφησε το ξυράφι στο πάτωμα και άρχισε να μου δαγκώνει το λαιμό, χωρίς να με πονάει αλλά πραγματικά να με κάνει να νιώθω σαν να μου ρουφάει το αίμα. Η έκσταση ήταν απαράμιλλη.
Τότε ήταν που χτύπησε το ξυπνητήρι. Έλυσα τους κόμπους, την έσφιξα στην αγκαλιά μου, την γύρισα ανάποδα, έδεσα με τις ίδιες κορδέλες τα χέρια της πίσω από την πλάτη της και ξεκινήσαμε τα δικά μου παιχνίδια… Το πρωί μας βρήκε χαμογελαστούς, χαρούμενους που ζήσαμε μια μοναδική εμπειρία σαν αυτή.
Από τότε είχα αρκετές παρόμοιες εμπειρίες που έπαιζαν γύρω από το θέμα του βαμπιρισμού. Πάντα τα βαμπίρ είχαν ένα ερωτικό στοιχείο που γοήτευε τους ανθρώπους, ακόμα και τότε που είχαν την αποκρουστική παραδοσιακή εμφάνιση τους.
Φυσικά, αυτός ο ερωτισμός δεν είναι για όλους. Υπάρχουν άτομα που κάτι τέτοιο τους φοβίζει πάρα πολύ, και υπάρχουν άτομα που δεν αντέχουν καθόλου τα παιχνίδια ρόλων. Για να ζήσεις όμως μια τέτοια φαντασίωση, πρέπει να αφήσεις την φαντασία σου να οργιάσει. Πρέπει να δεχτείς ότι ο παρτενέρ που έχεις δίπλα σου έχει αφήσει την ανθρώπινη του υπόσταση και έχει μπει στον ρόλο ενός υπερφυσικού, μαγικού πλάσματος, που συνδυάζει έρωτα και θάνατο – ή να μπεις εσύ σε αυτό τον ρόλο αν το επιθυμείς. Στους κατάλληλους ανθρώπους, με τον κατάλληλο τρόπο, αυτός ο ερωτικός φόβος και η απίστευτη αίσθηση της κατανάλωσης της ίδιας της υπόστασης του άλλου, μπορεί να είναι η κορυφαία εγκεφαλική, σωματική και ψυχική εμπειρία.
Συνιστώ όμως προσοχή: πρωτίστως, θέλω να τονίσω ότι η κατανάλωση αίματος είναι εξαιρετικά επικίνδυνο φετίχ, χειρότερο για την μετάδοση ασθενειών και από το σεξ χωρίς προφύλαξη. Ίσως μόνο με μονογαμικό σύντροφο, μετά από εξονυχιστικές εξετάσεις, και μόνο σε πολύ μικρές ποσότητες. Επίσης θα ήθελα να τονίσω πως, άσχετα με το τι έκανα εγώ σε αυτή μου την περιπέτεια, δεν είναι ποτέ καλή ιδέα να αφήνεις κάποιον άγνωστο να σε δένει, ειδικά αν μεταχειρίζεται αιχμηρά αντικείμενα. Μέχρι να κερδηθεί η εμπιστοσύνη, πρέπει πάντα να νιώθεις ότι μπορείς να φύγεις από τη σκηνή αν κάτι πάει λάθος.
Μιας και o λόγος για δέσιμο, συχνά με ρωτάτε για βασικές τεχνικές Shibari και πως μπορείτε να ξεκινήσετε. Θα σας παραπέμψω στους καλύτερους του χώρου, τους Rope Studies. Διοργανώνουν σεμινάρια κάθε ΣΚ στο κέντρο της Αθήνας, έχω συνεργαστεί προσωπικά αρκετές φορές μαζί τους και τους προτείνω ανεπιφύλακτα. Το περιβάλλον είναι υπέροχο, εξαιρετικά ακαδημαϊκό και απολύτως ασφαλές, και στα σεμινάρια μπορείτε να συμμετέχετε είτε μόνοι σας είτε με το ταίρι σας. Πιστεύω ότι αξίζει να το δείτε, έστω και μία φορά. Παραθέτω την αφίσα και το link, αν επικοινωνήσετε μαζί τους μην ξεχάσετε να πείτε ότι είστε αναγνώστες του Pillowfights!
Συντάκτης: Veign Crowley
