Είναι κι εκείνες οι στιγμές που κλείνεις τα μάτια και προσπαθείς να φέρεις στο μυαλό σου όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά, που θα σε κάνουν να αποσαφηνίσεις μέσα σου τι είναι το πιο ουσιαστικό για σένα μέσα σε μια σχέση. Και μπροστά σου παρελαύνουν όλα εκείνα τα άτακτα τοποθετημένα κριτήρια που δυναστεύουν το μυαλό σου, όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που αλλάζουν χρώματα κάθε λεπτό, όλες εκείνες οι χροιές των συναισθημάτων, που σε μεταμορφώνουν σε άβουλο έρμαιό τους. Και απολογιστικά, προσπαθείς να σκιαγραφήσεις μια κλίμακα με το τι τελικά είναι το πιο σημαντικό για σένα. Ποια είναι εκείνα το προσδιοριστικά σημεία, που θα κάνουν μια σχέση σου διαφορετική, ιδιαίτερη και ικανή ν’ αντέξει κάθε κραδασμό δοκιμασίας μέσα στο χρόνο.
Είναι άραγε η άρρητη νοητική επικοινωνία, η έκδηλη ή μη χημεία, τα κοινά ανιαρά ενδιαφέροντα, η παρόμοια -κι ίσως αδιάφορη εν τέλει- στάση ζωής απέναντι στα δρώμενα, ή τα ξεκάθαρα συναισθήματα που θέλεις να προβληθούν μπροστά σου γυμνά από κάθε ίχνος υποκρισίας ή έντεχνου φτιασιδώματος; Είναι μήπως η ουσιώδης συναισθηματική νοημοσύνη, που πρέπει να διαθέτει ο άλλος, προκειμένου να σε κάνει να νιώθεις ότι σε καταλαβαίνει ως τα μύχια σου; Ή ίσως, εκείνη η συναισθηματική αυτονομία που θα πρέπει να χαρακτηρίζει και τους δυο, ώστε ο καθένας να μπορεί να σταθεί ακέραιος και μόνος του μέσα στη σχέση, χωρίς να γαντζώνεται ή να εξαρτάται από τον άλλον;
Μήπως η σπάνια συναισθηματική ωριμότητα που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κανένας δε θα πρέπει να προσπαθεί ν’ αλλάξει τον άλλον, αλλά να τον δεχτεί έτσι όπως ακριβώς είναι, γιατί στην τελική, έτσι τον αγάπησε; Είναι ίσως κι εκείνη η άστατη και σκιώδης εμπιστοσύνη, που ζητά απεγνωσμένα μια θέση στη ζωή μας έτσι ώστε να νιώσουμε ασφάλεια και σιγουριά για τον άνθρωπο που ορμητικά εισβάλλει στη ζωή μας. Ίσως ακόμη και κάποιο αδιόρατο σημάδι, μια ασαφής, ασθενής έστω ένδειξη ότι και για τους δυο αυτή η σχέση είναι ό,τι πιο σημαντικό στη συναισθηματική τους ζωή.
Γιατί τελικά, είναι πολύ σημαντικό ο σύντροφός σου να είναι ο άνθρωπος που θα αποτελεί το απόλυτο πρότυπο για σένα. Ο καθοδηγητής σου, ο εμπνευστής σου, η υποστηρικτική δύναμη που θα βρίσκεται εκεί πλάι σου. Εκείνος, που θα αποτελεί ένα αγαστό παράδειγμα για σένα, θα σε συμπληρώνει, θα σε καθορίζει, θα σε παρασύρει σε εξελικτικούς μονόδρομους και πορείες οι οποίες θα σε οδηγούν, μόνο μπροστά. Να στέκεται εκεί, ακατάβλητος αρωγός σου, υποστηρικτικός συνοδοιπόρος σου, συμπαραστάτης σου στα δύσκολα και πάντα έτοιμος, να διατηρήσει εκείνες τις ισορροπίες που θα κρατούν τη σχέση ενεργή και σε εγρήγορση.
Ένας ιδανικός μέντορας-δάσκαλος, από τον οποίο θα ασπάζεσαι ιδέες, θ΄ αποκομίζεις εμπειρίες, θ΄ ανακαλύπτεις κρυμμένες σου δυνατότητες που κείτονται θαμμένες μέσα σου και δε γνωρίζεις ούτε κι εσύ ο ίδιος ότι τις έχεις. Με τελικό αποτέλεσμα, να τείνεις να του μοιάζεις, κλέβοντάς του τον τρόπο που σε κοιτά, χρησιμοποιώντας τις όμορφες δυνατές λέξεις του, αντιγράφοντας ασυνείδητα τις εκφράσεις του. Κι εκεί στο τέλος, να αισθάνεσαι ότι εξελίσσεσαι σε μια ασυνείδητη προέκτασή του και χωρίς να το καταλαβαίνει να μιμείται και εκείνος εσένα, φτάνοντας στο τέλος να μη θυμάστε καν ποιος ξεκίνησε πρώτος αυτό το παιχνίδι της ουσιαστικής αλληλεπίδρασης.
Είναι ίσως, εκείνη η έννοια του απόλυτου εμπνευστή και μέντορα, που σε κάνει να νιώθεις ότι η κάθε μέρα μαζί του, είναι ένα βήμα που σε κατευθύνει ν’ ανακαλύψεις κάτι καινούργιο. Είναι κι εκείνος ο κρυφός θαυμασμός, που νιώθεις να δονείται μέσα σου κάθε φορά που επικοινωνείς μαζί του. Το να αισθάνεσαι ότι η κάθε στιγμή συναναστροφής μαζί του, σε γεμίζει με νέες γνώσεις, με νέες ανεξερεύνητες εμπειρίες. Ότι αναπτύσσεσαι ως άνθρωπος και ότι πας μαζί του ένα βήμα παραπέρα τόσο τις εσωτερικές σου ανησυχίες, όσο και τον άκαμπτο τρόπο που σκέφτεσαι ή τις άτεγκτες αντιλήψεις σου. Και παράλληλα με όλα αυτά, να νιώθεις ότι ξανοίγεις τον επαγγελματικό και κοινωνικό σου βηματισμό.
Γιατί τελικά, αυτό που αντέχει στο χρόνο, είναι οι δεσμοί που γίνονται ισχυρότεροι μέσα από την ιδιαίτερη, προσωπική επικοινωνία μας με τους άλλους. Και ίσως γι’ αυτό αξίζει να γίνεις κι εσύ εκείνος ο σύντροφος-μέντορας που θα εμπνεύσει απόλυτα τον άλλον. Κι αν η τύχη σου χαμογελάσει, ίσως ν’ ανακαλύψεις κι εσύ κάποιον που θα σε εμπνεύσει όσο κανένας άλλος. Με τέτοιον τρόπο ώστε να σε μεταμορφώσει, σε έναν ακόμη πιο όμορφο άνθρωπο.
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη