Πολλές φορές στη ζωή πολλά πράγματα κι αρκετές καταστάσεις δεν είναι πάντα όπως φαίνονται. Νομίζω πως ο καθένας έχει αντιμετωπίσει στην καθημερινότητά του διφορούμενα λεγόμενα, διπρόσωπους ανθρώπους ακόμη και διχασμένες προσωπικότητες. Το θέμα αυτή τη φορά σχετίζεται με τη ζήλια και το φθόνο. Μοιάζουν, αλλά διαφέρουν.

Σίγουρα βλέπεις γύρω σου ανθρώπους που σε κοιτάζουν με περίεργο μάτι. Πηγαίνεις στη δουλειά καλοντυμένος, ή βγαίνεις έξω με το φίλο σου και νιώθεις πως τραβάς άθελά σου και χωρίς εκκεντρικότητες πολλά βλέμματα. Ζεις τον έρωτά σου στο έπακρον κι αφιερώνεις όλο σου το χρόνο εκεί, για να ζήσεις τις στιγμές τις δικές σας, με τον άνθρωπό σου, και τους βλέπεις. Να στέκονται κοντά ή μακριά σου και με τον τρόπο τους να θέλουν να πάρουν κάτι από εσένα.

Υπάρχει κι η άλλη πλευρά του νομίσματος που δείχνει ανθρώπους να έρχονται κοντά σου κοιτώντας σε με μεγάλα και χαρούμενα μάτια, είτε γιατί σε αγαπούν πολύ, βλέποντάς σε να αγωνίζεσαι για ο,τι αγαπάς είτε γιατί δεν είδαν έρωτα σαν τον δικό σας, είτε γιατί μέσα από εσένα θα πάρουν το μάθημά τους να γίνουν σαν κι εσένα ή ακόμη και καλύτεροι από εσένα. Για να σε επιβραβεύσουν! Για να σφίξουν το χέρι ενός ανθρώπου που χρησιμοποιεί όλη του την καρδιά για να καταφέρει να ολοκληρώσει όσο το δυνατόν καλύτερα όλους του τους σκοπούς.

Πάμε λοιπόν να δούμε λίγο μερικές ομοιότητες της ζήλιας αλλά και του φθόνου. Και στις δύο περιπτώσεις το κοινό χαρακτηριστικό είναι ότι συνήθως περικλείεσαι από ανθρώπους ή από κάποιον που του έχεις τραβήξει την προσοχή, ίσως και το ενδιαφέρον. Κάτι ακόμη που θα σε συνεπάρει με την ταύτιση αυτών των δύο όρων είναι πως και στις δύο περιπτώσεις, αυτοί που έρχονται κοντά σου δείχνουν να θέλουν το καλό σου και είναι εξαιρετικά φιλικοί απέναντί σου.

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, λέει ο λαός, μα εδώ θα έλεγα ότι ο σκοπός είναι αυτός που κάνει τη διαφορά ανάμεσα στους καλοθελητές και τους άλλους, τους μακριά από εδώ, τα μπογαλάκια σου και σε άλλη παραλία, ηλίθιε! Στην πρώτη περίπτωση θα δεις ότι ο λόγος της επαφής σας είναι καλός και προς όφελός τους σε σημείο, όχι προσβλητικό για εσένα, αλλά ούτε και πονηρό. Εποικοδομητικό το λες, για ό,τι δεν έχουν, δεν είχαν, δεν μπόρεσαν να καταφέρουν και χαίρονται ιδιαιτέρως με τη δική σου κατάσταση! Ζηλεύουν τον αγώνα σου και τις προσπάθειές σου! Χαίρονται, καμαρώνουν, επιβραβεύουν κι επαυξάνουν σε ό,τι καλό έχεις κάνει.

Σχετικά με το φθόνο τώρα, θα δεις εκείνους τους στερημένους, αποτυχημένους αλλά και όσους τα παράτησαν κάποτε στο δικό τους τον αγώνα, να σε προσεγγίζουν με πολύ όμορφο κι άκρως φιλικό τρόπο. Το παιχνίδι έχει αρχίσει μέσα τους απ’ όταν εσύ χάρηκες, κατάφερες κι ευτύχησες και συνεχίζεται μόλις γυρίσεις την πλάτη σου. Όταν συνεχίσεις να κάνεις την προσπάθειά σου.

Ακόμη κι εφόσον καταφέρεις να πετύχεις ό,τι έθεσες ως στόχο, αυτοί θα είναι εκεί, δίπλα σου, να προσπαθήσουν να σου πάρουν το κίνητρο που σε κάνει ν’ αγωνίζεσαι! Να πάρουν μια δόση της δικής σου ευτυχίας. Να σου κλέψουν λίγο απ’ τις κερδισμένες, μεγάλες σου χαρές για όλο αυτό που ποτέ δεν είχαν. Για ό,τι τους έκανε να κοιτούν με κακία τις ζωές των συνανθρώπων τους. Για ό,τι δε θα καταλάβουν ποτέ.

Δύο έννοιες γεμάτες από ενδιαφέρον αλλά και περιέργεια με αρκετούς τρόπους εμφάνισης στη ζωή σου, καλό θα είναι να σε έχουν σε μια κατάσταση εγρήγορσης. Για να προλάβεις να κατηγοριοποιήσεις το καλό έναντι του πονηρού. Για να μην προεξοφλήσεις με τη στάχτη που θα φας στα μούτρα. Για να καταλάβεις καλύτερα τι γεύση έχουν οι άνθρωποι με μικρό αλλά και με κεφαλαίο άλφα. Για να τους βλέπεις από μακριά και πριν μιλήσουν να ξέρεις τι θα έχουν να σου πουν.  Το νου σου!

 

Επιμέλεια Κειμένου Παναγιώτη Κωτσαντή: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Παναγιώτης Κωτσαντής