Ναι, υπάρχουν κι αυτοί. Είναι οι άνθρωποι της τελευταίας στιγμής, του τελευταίου λεπτού. Της ακύρωσης ή της πρότασης όποτε τους τη βαρέσει. Δίχως κανένα ίχνος ντροπής και τσίπας. Συνήθως δε συντρέχει κανένας σοβαρός λόγος για να σε ακυρώσουν ή να σου προτείνουν κάτι στο παρά πέντε. Τους ξέρουμε όλοι μας πολύ καλά, τους έχουμε συναντήσει, ίσως να κάνουμε παρέα μαζί τους. Φίλοι, κολλητοί, συγγενείς ακόμη και σχέση. Σε όποια κατηγορία κι αν ανήκουν έχουν ένα κοινό στοιχείο. Είναι εκνευριστικοί και αφόρητα κουραστικοί. Όπως και να έχει όμως το έχουμε δει το έργο. Ξανά και ξανά. Σας μάθαμε.
Πράξη πρώτη: Κανονίζετε ωραία και καλά να βγείτε για έναν καφέ, για μια βόλτα, για ένα ποτό. Πράξη δεύτερη: Έχεις ετοιμαστεί, έχεις ντυθεί πιθανόν υπερπαραγωγή και οδεύεις προς το σημείο συνάντησης. Και λίγο πριν φτάσεις το κινητό σου χτυπάει. Είτε τηλέφωνο, είτε μήνυμα. Και μάντεψε τι γίνεται στη συνέχεια. Έρχεται η πράξη τρίτη όπου εσύ είσαι ο χαμένος της υπόθεσης αφού σε ακυρώνει έτσι απλά την τελευταία στιγμή, στην εκπνοή του χρόνου. Ε, μετά είναι να μην ξενερώνεις;
Και μέσα σε όλα το χειρότερο είναι ότι δυστυχώς το είχες προβλέψει, η σκέψη πως θα το φας το άκυρό σου τυραννούσε το μυαλό σου σε όλη τη διαδρομή αλλά πίστευες πως δε θα γινόταν κάτι τέτοιο. Ήθελες για μια φορά να έχεις άδικο και να μην επιβεβαιωθείς. Αλλά να που έγινε. Όμως δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Γιατί αν έτυχε και δεν ήταν εσκεμμένο λες ένα «δε γαμιέται» και το αφήνεις να πάει στο διάολο. Δεν ασχολείσαι παραπάνω. Σε όλους μας άλλωστε μπορεί να προκύψει κάτι αναπάντεχο και να αναγκαστούμε να ακυρώσουμε κάποια συνάντηση. Άνθρωποι είμαστε. Αλλά όταν γίνεται επανειλημμένα και χωρίς ουσιαστικό λόγο τα νεύρα σου χτυπάνε δικαιολογημένα κόκκινο.
Κι από την άλλη, μπορεί εντελώς ξαφνικά και από το πουθενά να έχουν ένα ελεύθερο απόγευμα και σε παίρνουν τηλέφωνο έτσι στο ξεκάρφωτο και με μία άνεση σου ζητάνε μέσα στα επόμενα πέντε με δέκα λεπτά να έχεις ετοιμαστεί για να βγείτε. Ώπα, ώπα, για στάσου λίγο! Με ρωτάς αν έχω χρόνο και μπορώ; Ίσως να έχω κανονίσει κάτι άλλο, ίσως να δουλεύω. Όπως και να χει δεν προλαβαίνω. Με γειώνεις τόσο εύκολα και παράλληλα έχεις την απαίτηση όποτε μπορείς εσύ να μπορώ ταυτόχρονα κι εγώ; Και μάλιστα μου λες να μην αργήσω αλλά να είμαι απίκο; Ε όχι! Κάποια πράγματα έχουν και όρια. Μην τα ξεπερνάτε.
Φαίνεται τελικά πως είστε λιγάκι έως αρκετά καλομαθημένοι και θέλετε τα πάντα να γίνονται με το δικό σας τρόπο, όποτε και όπως επιθυμείτε εσείς. Χαλαρώστε. Δεν είμαστε ούτε μαριονέτες ούτε τα προσωπικά σας παιχνίδια που τα κουρδίζετε με βάση τις δικές σας ανάγκες. Όσο και να σας αγαπάμε μερικές συμπεριφορές σας μας ενοχλούν αφάνταστα και δεν μπορούμε να κάνουμε τα πάντα γαργάρα. Νισάφι πια. Σοβαρευτείτε λίγο και αλλάξτε τροπάριο γιατί την επόμενη φορά δε θα μας βρείτε εκεί που δώσαμε ραντεβού.
Δε φταίτε όμως μόνο εσείς, το φταίξιμο είναι εξ ημισείας. Εμείς σας κάναμε καλομαθημένους. Γιατί τα θέλει κι ο κώλος μας αφού δε μαθαίνουμε από τα λάθη μας και τα ξανακάνουμε. Ελάτε κι εσείς στη θέση μας, έτσι για το γαμώτο, να δούμε αν θα σας αρέσει. Δεν είναι θέμα εκδίκησης ή αντιποίνων αλλά θέμα χαρακτήρα. Δεν είναι δύσκολο να είστε σωστοί απέναντι στον άνθρωπο με τον οποίο κανονίζετε μια έξοδο. Είναι τουλάχιστον χρέος σας απέναντι στον άλλον κι έπειτα απέναντι στον εαυτό σας. Γι’αυτό την επόμενη φορά αν θέλετε να ακυρώσετε το οτιδήποτε κάντε το δυο ώρες πριν, αν θέλετε να προτείνετε κάτι κάντε το από το πρωί. Είναι καλύτερο για όλους.
Επιμέλεια Κειμένου Σεραφείμ Δέλλιου: Κατερίνα Κεχαγιά.
Συντάκτης: Σεραφείμ Δέλλιος
