Η σχέση με τα παιδιά από προηγούμενους γάμους ή σχέσεις είναι ένα θέμα που μπορεί να προκαλέσει έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις κι είναι ένα υπαρκτό κοινωνικό ζήτημα. Πολλοί άνθρωποι υποστηρίζουν ότι είναι πολύ δύσκολο για έναν νέο σύντροφο να αγαπήσει και να αποδεχτεί τα παιδιά από μια προηγούμενη σχέση, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι αυτό είναι απόλυτα δυνατό και φυσικό γιατί αγαπώντας έναν άνθρωπο, αγαπάς και τη συνέχειά του, που είναι ένα παιδί. Για να κατανοήσουμε καλύτερα την πραγματικότητα και τους μύθους γύρω από αυτό το θέμα, ας εξετάσουμε τις διαθέσιμες έρευνες και δεδομένα.

Ψυχολογικές προσεγγίσεις και συναισθηματικές δυσκολίες

Οι έρευνες δείχνουν ότι η ένταξη σε μια μικτή οικογένεια μπορεί να είναι συναισθηματικά περίπλοκη κι απαιτητική. Σύμφωνα με την American Psychological Association (APA), οι μικτές οικογένειες συχνά αντιμετωπίζουν προκλήσεις όσον αφορά την αφομοίωση και την ανάπτυξη στενών συναισθηματικών δεσμών. Ένας νέος σύντροφος μπορεί να δυσκολευτεί να αναπτύξει αληθινά συναισθήματα αγάπης για τα παιδιά του/της συντρόφου, ειδικά όταν υπάρχουν προκαταλήψεις ή προηγούμενες αρνητικές εμπειρίες που θα συμβάλουν σαν προβολή, ή αν ο ίδιος προέρχεται από ένα ασταθές οικογενειακό περιβάλλον.

 Μικτές Οικογένειες

Μια σημαντική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο “Journal of Marriage and Family” αναλύει την ανάπτυξη συναισθηματικών δεσμών στις μικτές οικογένειες. Η μελέτη αυτή έδειξε ότι η ανάπτυξη αυτών των δεσμών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον χρόνο και την ποιότητα της αλληλεπίδρασης μεταξύ του νέου συντρόφου και των παιδιών. Τα παιδιά που αισθάνονται αποδεκτά κι αγαπητά από τον νέο σύντροφο είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν θετικά συναισθήματα απέναντί του, κάτι που οδηγεί σε μια αμοιβαία καλή σχέση.

Συγκεκριμένα, η αλληλεπίδραση που χαρακτηρίζεται από θετική επικοινωνία και αμοιβαία κατανόηση συμβάλλει σημαντικά στην ανάπτυξη στενών συναισθηματικών δεσμών. Επιπλέον, η υποστήριξη από το βιολογικό γονιό προς τον νέο σύντροφο και η προώθηση της σχέσης τους μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία της νέας οικογένειας.

Υπόβαθρο

Οι κοινωνικές και πολιτισμικές προσδοκίες παίζουν επίσης ρόλο στην αποδοχή των παιδιών από προηγούμενες σχέσεις. Σε πολλές κοινωνίες, οι παραδοσιακές απόψεις σχετικά με την οικογένεια μπορούν να επηρεάσουν την αντίληψη των ανθρώπων για το τι σημαίνει να είσαι γονιός και τι είδους σχέση πρέπει να έχεις με τα παιδιά σου. Οι πολιτισμικές διαφορές μπορούν να κάνουν την προσαρμογή σε μικτές οικογένειες ακόμα πιο δύσκολη, καθώς οι κοινωνικές προσδοκίες μπορούν να επηρεάσουν τις συναισθηματικές αντιδράσεις και τις συμπεριφορές των νέων συντρόφων.

Για παράδειγμα, σε ορισμένες κουλτούρες, η ύπαρξη παιδιών από προηγούμενο γάμο μπορεί να θεωρείται μοιραίο εμπόδιο για την οικογενειακή ευτυχία και να επιβαρύνει τη σχέση ή να μην της επιτρέψει καν να ξεκινήσει. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει πίεση στους νέους συντρόφους και να κάνει την αποδοχή των παιδιών πιο δύσκολη. Από την άλλη πλευρά, σε πιο ανοιχτές και προοδευτικές κοινωνίες, η αποδοχή των παιδιών από προηγούμενες σχέσεις μπορεί να θεωρείται φυσική και σχεδόν αναμενόμενη.

Στρατηγικές ενσωμάτωσης και στήριξης

Οι ειδικοί συστήνουν διάφορες στρατηγικές για την επιτυχή ενσωμάτωση ενός νέου συντρόφου σε μια οικογένεια με παιδιά από προηγούμενες σχέσεις. Η ανοιχτότητα, ο σεβασμός για τα συναισθήματα των παιδιών και η σταδιακή ανάπτυξη της σχέσης είναι κλειδιά για την επιτυχία. Η αναγνώριση των συναισθηματικών αναγκών των παιδιών και η υποστήριξή τους σε αυτή τη μετάβαση, όσο χρόνο κι αν πάρει, είναι κρίσιμης σημασίας, όπως επίσης και η συνέπεια του συντρόφου προς αυτά. Ένας άνθρωπος που τη μια μέρα είναι εκεί και την άλλη όχι, θα διαταράξει τον οικογενειακό πυρήνα και τελικά, θα φέρει περισσότερα προβλήματα. Η υποστήριξη και η ενθάρρυνση από τον βιολογικό γονιό μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο, επίσης, μιας και μπορεί, είτε να καλλιεργήσει ανταγωνισμό, είτε να βοηθήσει αυτή τη νέα μορφή οικογένειας να ανθίσει.

Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου οι νέοι σύντροφοι καταφέρνουν να αναπτύξουν στενές και αγαπημένες σχέσεις με τα παιδιά από προηγούμενες σχέσεις. Έρευνες δείχνουν ότι οι άνθρωποι που είναι ανοιχτοί, υποστηρικτικοί και προσαρμοστικοί έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να επιτύχουν σε αυτόν τον τομέα. Επιπλέον, η υποστήριξη από επαγγελματίες ψυχολόγους ή συμβούλους οικογένειας μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των προκλήσεων και στη δημιουργία μιας υγιούς οικογενειακής δυναμικής.

Κλείνοντας, θα ήθελα να τονιστεί πως η αντίληψη ότι ο νέος σύντροφος δεν μπορεί να αγαπήσει τα παιδιά από προηγούμενο γάμο ή σχέση είναι ένας μύθος που βασίζεται σε προκαταλήψεις και κοινωνικές στερεοτυπικές αντιλήψεις. Αν και υπάρχουν προκλήσεις, η αγάπη και η αποδοχή μπορούν να είναι σχεδόν αυτονόητες. Οι μικτές οικογένειες μπορούν να είναι εξίσου ευτυχισμένες και λειτουργικές όσο και οι παραδοσιακές, εφόσον δοθεί η κατάλληλη προσοχή και προσπάθεια στην ανάπτυξη αυτών των σχέσεων. Πόσες φορές, άλλωστε, έχουμε γίνει μάρτυρες των ίδιων των παιδιών να ζητούν από τον θετό τους γονέα κηδεμονία, σε μια κίνηση αναγνώρισης της αγάπης και της στήριξής του;

Εν κατακλείδι, η αγάπη δεν κοιτάζει παρελθόν και δεν τη σταματάει το DNA. Οι μικτές οικογένειες μπορούν να ανθίσουν και να προσφέρουν αγάπη και σταθερότητα σε όλα τα μέλη τους, γιατί, γονιό δε σε κάνει το να γεννάς ένα παιδί, αλλά το να το μεγαλώνεις. Καλό γονιό, σε κάνει το να το μεγαλώνεις με αγάπη. Μια αγάπη που μπορείς να προσφέρεις και δεν τελειώνει εκεί που αρχίσει το γενεαλογικό σου δέντρο.

Συντάκτης: Ματίνα Χατζηνικολάου