Νέα σχέση κι οι φωτογραφίες με τους πρώην ακόμα στα social

Κατηγορούμενος: Τώρα σοβαρά μιλάς; Μιλάμε για φωτογραφίες πριν από ένα-δυο χρόνια. Αν ήθελα να ήμουν μαζί του/της, θα ήμουνα. Είμαι μαζί σου όμως.

Κατήγορος: Ωραία, αφού είσαι μαζί μου και πρόκειται μόνο για παλιές φωτογραφίες, γιατί απλώς δεν τις διαγράφεις;

Κατηγορούμενος: Εγώ ούτε καν που θυμόμουν ότι υπάρχουν. Είναι μέρος του παρελθόντος, ένα κομμάτι της ζωής μου, των στιγμών που έζησα πριν σε γνωρίσω. Εσύ δεν είχες πρώην;

Κατήγορος: Είχα. 

Κατηγορούμενος: Σου ζήτησα εγώ να εξαφανίσεις ό,τι έχεις και δεν έχεις απ’ αυτούς/αυτές;

Κατήγορος: Όχι, γιατί δεν πρόλαβες. Το έκανα από μόνος/μόνη μου για να σε προστατεύσω και να μη χαλαστείς.

Μην ξύνετε το κεφάλι σας. Δεν πρόκειται για απόκομμα από καμιά αρχαία Ελληνική τραγωδία. Ούτε για μετάφραση από το «Λεωφορείον ο Πόθος». Ένας απλός διάλογος είναι, βγαλμένος από τις σχέσεις της εποχής μας. Τις σχέσεις που βάζουμε σε κοινή θέα σε καθημερινή βάση χωρίς να αναλογιζόμαστε συνέπειες και επακόλουθα.

Η προσωπική ζωή, η συντροφικότητα και οι σχέσεις πρέπει πλέον να πάρουν σφραγίδα έγκρισης από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Άμα δε μοιραστείς αυτό που ζεις και ό,τι νιώθεις με τον κόσμο είναι σημάδι πως κρύβεσαι, πως δεν είσαι περήφανος για το πρόσωπο που έχεις δίπλα σου. Άμα το μοιραστείς, όμως, δίνεις χώρο στο φθόνο, στη φθορά, στα σχόλια, σε κακεντρέχειες. Οι σχέσεις και ο έρωτας είναι οχήματα διθέσια. Άλλο «έχω προσωπική ζωή» και άλλο «κρύβομαι». 

Πάμε όμως πίσω στο διάλογο που είμαι σίγουρος ότι ξυπνά αναμνήσεις σε αρκετούς από εσάς. Ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο; Είναι απλή ζήλια ή εξαναγκασμός; Τι ισχύει σε ένα τέτοιο σενάριο; 

Όλοι μας έχουμε παρελθόν, ας ξεκινήσουμε από αυτό. Όλοι ερωτευτήκαμε ή έτσι νομίζαμε τουλάχιστον. Μοιραστήκαμε στιγμές με άτομα με τα οποία μπορεί να μην έχουμε πλέον επαφή. Δεκτό και κατανοητό. Με το που αποφασίζουμε να μπούμε σε μια νέα σχέση ή να εμπλακούμε συναισθηματικά με ένα νέο άτομο, καλό είναι να αναλογιστούμε πώς θα διαχειριστούμε θέματα του παρελθόντος. Απόλυτα κατανοητό ότι ο κατηγορούμενος μπορεί να έχει ξεχάσει την ύπαρξη φωτογραφιών με πρώην ταίρι. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε όμως είναι και τη δύσκολη θέση του κατήγορου. Τις σκέψεις και το συνονθύλευμα συναισθημάτων μέχρι να βρει κουράγιο να ανοίξει τη συζήτηση. 

Έχει ξεχάσει να τις διαγράψει ή μήπως δε θέλει; Μήπως νιώθει ακόμα κάτι, μήπως αυτές οι φωτογραφίες έχουν κάποιο νόημα, κάποια αξία και γι΄αυτό τις κρατάει; Αυτές είναι οι σκέψεις κάποιου όταν βλέπει φωτογραφίες του συντρόφου του με πρώην δημοσιευμένες στα social, ενώ στην πραγματικότητα θέλει να είναι αβάσιμες. Θα προτιμούσε καθένας να κάνει ότι δεν τις είδε. Όμως πόσο εύκολο είναι αυτό όταν τα επίπεδα ζήλιας χτυπάνε κόκκινο; 

Μπορείτε να καταλάβετε ότι δεν είναι, νομίζω. Κι έτσι ανοίγει η συζήτηση. Και χρειάζεται να εξηγήσει ο κατήγορος κάτι το οποίο θεωρεί αυτονόητο, ενώ παράλληλα δεν του είναι και ό,τι πιο ευχάριστο η εικόνα του συντρόφου του να ποζάρει με το πρώην αμόρε. Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβει ο άλλος; Κανείς δε ζήτησε απ’ τον κατηγορούμενο να διαγράψει το παρελθόν, να το απαρνηθεί, να προσποιηθεί πως ό,τι έγινε δε συνέβη ποτέ, αφού δεν παύει να είναι κομμάτι του. Αυτό που του ζητήθηκε είναι να προστατεύσει το ταίρι του. Να μη δώσει χώρο στην ανασφάλεια, στη ζήλια. Πώς να πιστέψει κάποιος πως είναι ο ένας και μοναδικός όταν βλέπει μπροστά στα μάτια του κάποιο άλλο πρόσωπο και το μυαλό αναπόφευκτα κάνει σενάρια; 

Και ναι, άνθρωποι είμαστε, καθένας μπορεί να ξεχάσει φωτογραφίες ανεβασμένες, ειδικά αν δεν είναι λάτρης των social και δε δίνει ιδιαίτερη σημασία σ’ αυτά. Σημαντικό είναι απ’ τη στιγμή που θα το επισημάνει το ταίρι, απ’ τη στιγμή που θα γίνει συζήτηση ή καβγάς γι’ αυτές, οι φωτογραφίες αυτές να διαγραφούν ή αν της κρατήσεις να μείνουν σε προσωπικό αρχείο και να μην είναι δημόσιες. Όχι γιατί υποχώρησες και έκανες το χατήρι του, μα γιατί κατά κάποιο τρόπο προσβάλλει τον νυν σύντροφό σου να έχεις αναρτημένες φωτογραφίες με τους πρώην. Από σεβασμό και μόνο και σεβόμενος την ενόχλησή του, καλό θα ήταν να τις απομακρύνεις, εξηγώντας πως απλώς ξεχάστηκαν. Γιατί εξάλλου να του δώσεις αφορμή για δεύτερες σκέψεις αν για σένα το πρώην πρόσωπο δεν έχει κανένα νόημα πια;

Ο διάλογος, λοιπόν, καλό θα ήταν να συνεχίσει κάπως έτσι. 

Κατήγορος: Αγάπη μου θέλω να σε ρωτήσω κάτι. Γιατί έχεις φωτογραφίες με… -ξέρεις ποιον/ποια- ακόμα στο προφίλ σου;

Ο κατηγορούμενος βγάζει το κινητό, διαγράφει τις φωτογραφίες και χαμογελά. 

Κατηγορούμενος: Γιατί τις ξέχασα καρδιά μου. Έλα εδώ να σου δώσω ένα φιλί.