Τα διαλείμματα είναι οι διακοπές της μέρας

Στον κόσμο που ζούμε, γνωρίζουμε πολύ καλά πώς είναι να τρέχεις για να προλάβεις να διεκπεραιώσεις όλες σου τις υποχρεώσεις· παιδιά, σπίτι, εργασία, καθημερινότητα. Ξεκινάμε από νωρίς το πρωί το τρέξιμο, σαν στρατιωτάκια, για να προλάβουμε να ρυθμίσουμε τα πάντα. Όλες οι δουλειές πρέπει να ‘χουν ολοκληρωθεί μέχρι αργά το βράδυ. Τότε που θα χαρίσουμε στον εαυτό μας λίγες ώρες ύπνου μέχρι το επόμενο πρωί. Μια καινούργια μέρα ξεκινά κι εμείς στον ίδιο αγώνα, πρωταγωνιστές. Κι η ζωή συνεχίζεται εν αναμονή της μακρινής ευτυχίας των καλοκαιρινών διακοπών.

Μέσα στην τρελή καθημερινότητά μας, λοιπόν, πατάμε καμιά φορά κι ένα στοπ: άλλοι περισσότερο κι άλλοι λιγότερο. Ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα απ’ τη συνεχή εγκεφαλική διέγερση. Μικρές δόσεις ξεκούρασης, χαλάρωσης, γιατί όχι και ξεγνοιασιάς. Ενέσεις ενέργειας για να τα βγάλουμε πέρα στις δύσκολες ώρες της ημέρας που απομένουν.

Ακόμη κι αυτά τα ελάχιστα λεπτά αποχής από οτιδήποτε αποτελεί για εμάς υποχρέωση, δημιουργούν δυνητικά ενοχές. Έχουμε μάθει να αισθανόμαστε, όταν έστω και για λίγο γλαρώνουν τα μάτια, ότι αμελούμε τα καθήκοντά μας. Κι όμως, το διάλειμμα είναι η μεγαλύτερη πολυτέλεια  που μπορούμε να προσφέρουμε στον εαυτό μας. Δε θέλει ούτε κόπο ούτε και φαντασία. Κι, αναμφισβήτητα, είναι ανθρώπινο δικαίωμα.

Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγα λεπτά της ημέρας. Σταματάς ό,τι κι αν κάνεις, απλώς για να παρατηρήσεις την αναπνοή σου. Κλείνεις τα μάτια και χαλαρώνεις τον εγκέφαλό σου, απελευθερώνοντας το άγχος της στιγμής. Ή σηκώνεσαι απ’ την καρέκλα για να περπατήσεις, να κοιτάξεις έξω απ’ το παράθυρο, να βγεις στο μπαλκόνι, ή ίσως και να πιάσεις την κουβέντα με τους συναδέλφους σου -αυτονόητα για θέματα εκτός δουλειάς. Κι αν μπορείς να συνδυάσεις με το διάλειμμά σου μια σύντομη βόλτα κοντά στον χώρο εργασίας σου, τότε τόσο το καλύτερο. Λίγο περπάτημα στο φυσικό φως, σε συνδυασμό με τον φρέσκο αέρα, βοηθά στην αλλαγή παραστάσεων. Έτσι, το μυαλό ξεκουράζεται και το σώμα ξεμουδιάζει. Διάλειμμα απ’ το εντατικό σου πρόγραμμα είναι και το ολιγόλεπτο τηλεφώνημα στην παρέα σου ή στο φλερτ σου. Αυτή η ανταλλαγή νέων έχει άμεση θετική επίδραση στη διάθεσή σας.

Ακόμη και το φαγητό, που συχνά υποτιμάμε, είτε λόγω του φόρτου εργασίας είτε αναβάλλοντάς το για αργότερα, είναι εξίσου ευεργετικό. Πολλοί μάλιστα –αν όχι οι περισσότεροι– επιλέγουν να φάνε μπροστά στον υπολογιστή τους, ώστε να μη χάσουν χρόνο απ’ τη δουλειά τους, με αποτέλεσμα να αισθάνονται μετά βάρος κι υπνηλία. Κάνε ένα lunch break, αφιερώνοντας χρόνο αποκλειστικά και μόνο στην απόλαυση του φαγητού σου. Πάρε το μαζί σου κι ευχαριστήσου το σ’ έναν άλλο χώρο ή σ’ ένα κοντινό πάρκο. Ακόμη και μία βόλτα σ’ ένα εστιατόριο, παρέα με συναδέλφους, σε βγάζει εντελώς απ’ τη ρουτίνα της καθημερινότητας.

Φυσικά και το να μην κάνεις απολύτως τίποτα, έστω και για πέντε λεπτά, είναι απίστευτα αναζωογονητικό, υγιές, και δεν απαιτεί οποιοδήποτε κόστος. Απλά σταματάς να μιλάς, να γράφεις, και να σκέφτεσαι. Το μυαλό αδειάζει κι η μπαταρία, αργά αλλά σταθερά, γεμίζει. Η παραγωγικότητά μας αυξάνεται, το εργασιακό στρες μειώνεται κι έτσι επιστρέφουμε σε ό,τι κάνουμε πιο ανανεωμένοι και περισσότερο συγκεντρωμένοι. Μία τονωτική ένεση, όταν ακόμη κι η καφεΐνη δεν μπορεί πια να βοηθήσει.

Καθημερινά είμαστε πολυάσχολοι και τρέχουμε συνεχώς ν’ αντεπεξέλθουμε στην απαιτητική ζωή μας. Δουλεύοντας σκληρά για να πετύχουμε τους στόχους μας, μια παύση κρίνεται υπέρ του δέοντος απαραίτητη. Εκείνα τα λεπτά που αφήνεις για λίγο πίσω ό,τι κι αν κάνεις για μερικές στιγμές διακοπών, για μερικές στιγμές ξεκούρασης και χαλάρωσης. Είναι ώρα να μάθουμε να λέμε «όχι» ακόμη και στον ίδιο μας τον εαυτό. Να σταματήσουμε να μας πιέζουμε. Να μας χαρίσουμε αυτό το πολύτιμο δώρο· λίγο χρόνο για ένα διάλειμμα, για οτιδήποτε προκύψει, ακόμη και για την ευτυχία του απόλυτου τίποτα.