Τίποτα λιγότερο από τα πάντα, αυτό ζητάει το κάρμα

Έχουν γραφεί πολλά για το κάρμα και τις καρμικές σχέσεις· πάντοτε σε συνάρτηση με τη θεωρία των προηγούμενων ζωών. Υποστηρικτές της ύπαρξης των προηγούμενων ζωών, μας περιγράφουν ως ταξιδιώτες στο χρόνο, μέσω διαφορετικών σωμάτων και ψυχών. Παράλληλα διαχωρίζουν τις ανθρώπινες ψυχές σε παλιές και σε νέες.

Παλιές ψυχές είναι εκείνες, που έχουν βιώσει πολλές προηγούμενες ζωές και ταξιδεύοντας στο χρόνο, προσπαθούν να εκπληρώσουν -ή να πληρώσουν- το κάρμα τους. Οι νέες ψυχές, που έρχονται για πρώτη φορά στη ζωή, δημιουργούν τώρα το δικό τους κάρμα. Κι οι δύο, όμως, έχουν ένα κοινό σημείο αναφοράς· καταγράφουν τις εμπειρίες που βιώνουν, δίχως το μυαλό να τις θυμάται. Δημιουργούν απ΄ τη μια σχέσεις με άλλες ψυχές, που έχουν συναντήσει σε προηγούμενες ζωές και ξανα-συναντούν ώστε να εκπληρώσουν το κάρμα τους. Κι απ΄ την άλλη σχέσεις με ψυχές που συναντούν για πρώτη φορά, δημιουργώντας τώρα κάρμα μεταξύ τους. Αυτές είναι οι καρμικές σχέσεις, οι καρμικοί έρωτες.

Ισχυρίζονται ότι οι νέες ψυχές διανύουν μια εύκολη γενικά ζωή, χωρίς να δυσκολεύονται να βρουν τον έρωτα. Και τούτο επειδή δεν έχουν βιώσει προηγούμενες εμπειρίες κι έτσι δεν έχουν μάθει. Αντίθετα, τώρα μαθαίνουν. Οι παλιές, όμως, ψυχές βιώνουν ακριβώς το αντίθετο. Μια ζωή γεμάτη δυσκολίες και προκλήσεις. Στον έρωτα, ειδικά, τείνουν ν΄ απογοητεύονται ξανά και ξανά. Ποιοι, όμως, μπορεί να ΄ναι οι λόγοι;

Οι παλιές ψυχές, έχοντας ζήσει πολλές ζωές, έχουν εξελιχθεί σε πνευματικά όντα, αντιμετωπίζοντας το καθετί που φαίνεται απλό σ΄ ετούτη τη ζωή, μ΄ ένα  διαφορετικό και περίπλοκο τρόπο. Έτσι ακριβώς αντιμετωπίζουν και τον έρωτα, προσδοκώντας πολλά απ΄ αυτόν. Επειδή οι προσδοκίες τους είναι τις περισσότερες φορές ανέφικτες, απογοητεύονται. Πιο απλά δεν πιστεύουν στον έρωτα μέσα από λόγια, αλλά από πράξεις. Επιζητούν την απόδειξη για όσα τους υπόσχονται.

Η διαίσθησή τους είναι τόσο έντονη, που αμέσως αντιλαμβάνονται -χωρίς τις περισσότερες φορές να το συνειδητοποιούν- τις προθέσεις και τα συναισθήματα των άλλων. Κι αυτό είναι πολύ δύσκολο, επειδή τους κάνει πολύ εύκολα να απομακρύνονται. Δίχως να δίνουν ευκαιρίες στον άνθρωπο που κάθε φορά συναντούν. Διακρίνονται από μεγάλη ενσυναίσθηση, θέλοντας να βοηθούν τους άλλους, γι΄ αυτό και προσελκύουν συχνά τοξικούς ανθρώπους, που αρέσκονται στο να ρουφάνε την ενέργειά τους. Κι οι απογοητεύσεις τους δεν παύουν να υπάρχουν.

Το βασικότερο απ΄ όλα είναι ότι έχουν μάθει να εκφράζουν ό, τι ακριβώς νιώθουν, επειδή δε φοβούνται κι έχουν αποδεχτεί τον εαυτό τους, όπως είναι. Αυτό, όμως, φοβίζει τους άλλους, με αποτέλεσμα να τους διώχνει μακριά. Κι οι απογοητεύσεις συνεχίζονται.

Έχοντας, λοιπόν, βιώσει αμέτρητες εμπειρίες σε παρελθοντικές ζωές, στη σημερινή ζωή, απλώς γνωρίζουν ακριβώς τι θέλουν απ΄ τον άνθρωπο που ερωτεύονται. Κι ενώ οι εμπειρίες αυτές έχουν καταγραφεί στην ψυχή τους ασυνείδητα -χωρίς ασφαλώς να τις θυμούνται- το ίδιο ασυνείδητα αυτές κυριαρχούν στο σήμερα. Έτσι δεν μπορούν να συμβιβαστούν με οτιδήποτε λιγότερο από κείνο που οι ίδιοι θεωρούν ιδανικό. Είναι σαν να ζουν αυτοί οι άνθρωποι, ψάχνοντας διαρκώς την αδερφή ψυχή τους, τον καθρέφτη τους. Γι΄ αυτό κι οι σχέσεις που δημιουργούνται είτε από συμφέρον είτε για κοινωνικούς λόγους, είτε από πάθος, δεν τους απασχολούν. Αναζητούν εκείνον τον έρωτα, που στο πρόσωπό του θα βιώσουν επικοινωνία, σεβασμό, αποδοχή, κατανόηση, αγάπη χωρίς όρους και πάνω απ΄ όλα εξέλιξη.

Αυτό ακριβώς ζητά μια παλιά ψυχή μέσα απ΄ τον έρωτα· την εξέλιξη. Είναι τόσος ο πόνος και τόσα τα μαθήματα που έχει βιώσει στο παρελθόν, που στο παρόν της διψά να λάβει την απόλυτη, αμόλυντη αγάπη. Ικανή να συγχωρήσει τα «καρμικά υπόλοιπα» της παλιάς αυτής ψυχής, ώστε να πάψει να βρίσκεται σε μια διαρκή αναζήτηση μέσα απ΄ τα ταξίδια της στο χρόνο. Όλ΄ αυτά είναι αρκετά ώστε να κατανοήσουμε τη δυσκολία των παλιών ψυχών στην εύρεση του έρωτα. Είναι σαν ασυνείδητα μέσα απ΄ το ταξίδι τους στο χωροχρόνο να επιζητούν τη συγχώρεση.

Μέσα απ΄ τους καρμικούς έρωτες, τις καρμικές σχέσεις μεταξύ των ψυχών, είτε παλιών είτε νέων, βλέπουμε το ρόλο, που το κάρμα ή αλλιώς η μοίρα, το πεπρωμένο παίζει στον έρωτα. Ή μήπως, τελικά, ο έρωτας είναι αυτός που επηρεάζει το κάρμα; Ερωτήματα βαθιά και μεταφυσικά που μένουν αναπάντητα. Χωρίς να μπορούμε να καταλάβουμε τι κρύβεται πίσω απ΄ το μακρύ και κουραστικό ταξίδι της ψυχής, που προορισμό έχει την παντοτινή ένωσή της με τον έρωτα. Βλέπουμε όμως τη διαδρομή της, που πονά, που απ΄τη μια δε γνωρίζει τι θα συμβεί, όμως για κάποιο λόγο θυμάται και που στο τέλος μεταμορφώνεται για να παραδοθεί εκεί που ανήκει· στον απόλυτο έρωτα, τον προορισμό της.