Κουμάντο κάνει το αίσθημα κι ας μη θέλουμε να το παραδεχτούμε

Λες πως αποκλείεται, πως δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ, εσύ δεν κάνεις τέτοια πράγματα. Μέχρι που ξαφνικά βρίσκεσαι στο σημείο να τα κάνεις. Γιατί; Γιατί έτσι τα έφεραν οι καταστάσεις. Είτε το επιδίωξες είτε όχι, θα πρέπει να έρθεις αντιμέτωπος με όλα όσα έλεγες πως ποτέ δε θα δοκίμαζες, ούτε γι’ αστείο.

Έδειχνε έξω από τα νερά σου, δε φανταζόσουν τον εαυτό σου να το ζει, να το κυνηγάει, να παθιάζεται. Κι όμως βρίσκεσαι στο σημείο μηδέν, βλέποντας πια τη διαφορετική πλευρά στα πράγματα που απέκλειες, γιατί έτσι είναι ο έρωτας, έχει βαλθεί όλους ψεύτες να μας βγάλει.

Έτσι κι εδώ έλεγες πως δεν μπορείς, δε θα αντέξεις, είναι ακατόρθωτο, δύσκολο, επίπονο ίσως κι όμως εκεί που έλεγες πως θα κάνεις πίσω, πήγες δυο και τρία και δέκα βήματα μπροστά και τόλμησες, αφέθηκες, ίσως βγήκες έξω από τον εαυτό σου. Σαν την πρώτη μέρα σε μια δουλειά που πίστευες πως δε θα ανταπεξέλθεις, μα τελικά κατέληξες μέχρι και προαγωγή να πάρεις.

Στο κομμάτι του έρωτα, γενικά μιλώντας, ας μην το συζητήσουμε πόσα πράγματα είπες πως δε θα κάνεις  με την καμία. Πιο πολλά ήταν αυτά που δεν πίστευες ότι θα κάνεις από εκείνα που κανονικά θα έκανες. Παρελθόν, μέλλον και παρόν όλα σε σύγχυση· πόσες φορές είπες δε θα γυρίσεις σε πρώην και το έκανες γιατί όταν χωρίσατε είπες -με σιγουριά- πως δε θα υπάρξει ποτέ ξανά στη ζωή σου, έβαλες το τέλος με κεφαλαία και μόνος σου αθέτησες τον λόγο σου όταν ξαναεμφανίστηκε στον δρόμο σου. Ηρέμησες και ξεκαθάρισες μέσα σου τι νιώθεις, είπες να δώσεις μία δεύτερη ευκαιρία και γέλασες που κάποτε είπες μεγάλες κουβέντες.

Δε θα ήσουν ποτέ η καβάτζα κανενός είπες, ούτε θα γίνει και κάποιος η δική σου, μέχρι που έρχεται η στιγμή που γνωρίζεις ένα άνθρωπο, σε ελκύει τόσο πολύ μα ξέρεις πολύ καλά μέσα σου ότι δεν είναι για τίποτα σοβαρό -γιατί αυτές τις καταστάσεις τις καταλαβαίνεις από την πρώτη στιγμή- άλλα ξεπερνάς τον εαυτό σου γιατί θέλεις να ζήσεις τη στιγμή. Εσύ μπορεί να μην είσαι καθόλου αυτής της φάσης, έτσι υποστήριζες με μένος, όμως με τον συγκεκριμένο άνθρωπο αναίρεσες τα πάντα. Πόσα είπες ότι θα έκανες, άλλα πόσα που δε θα έκανες και δε θα συγχωρούσες, δε θα ανεχόσουν, όμως έλα που ένας άνθρωπος μπορεί πολύ εύκολα να σου αλλάξει όλες αυτές τις ανούσιες αρνήσεις και σε βάζει στη θέση του πρωτάρη που έβγαζε μόνο θεωρίες, μα στην πράξη άλλα έλεγε η καρδιά.

Πολλά είναι τα πράγματα που σκέφτεσαι τώρα και λες, πως ναι, όντως έχεις αναιρέσει πολλές φορές τα λόγια σου με τις πράξεις σου, λες και δε συνεννοούνται μεταξύ τους, όμως σε καταλαβαίνω απόλυτα. Λογικό ν’ αλλάζεις τρόπο σκέψης μετά από πολλές εμπειρίες, μετά από το τρενάκι των αισθήσεων και των εκπλήξεων που φέρνει η ζωή, από τα δύσκολα μαθήματα που σου δίδαξε. Μεγάλωσες και μαζί με σένα κι οι ιδέες σου, δεν μπορείς να είσαι πια να σίγουρος για κάτι ούτε να λες με τόση αυθάδεια πια πως δε θα το κάνεις πότε σου. Γιατί ήρθε η συγκεκριμένη στιγμή που σου απέδειξε πως ειδικά στον έρωτα, δε θα είσαι ο θεατής που σχολιάζει καθούμενος στην αναπαυτική πολυθρόνα του, άλλα θα το ζεις. Και θα το ζεις τόσο έντονα, που όλα όσα κάποτε είπες πως δε θα κάνεις, θα σβήσουν στο όνομα μιας αέναης επιθυμίας.