Πόσο σημαντικό είναι να έχεις στη ζωή σου έναν κάλο ακροατή, έναν άνθρωπο να σε ακούει με όλη του την καρδιά και την αφοσίωση για το πιο μικρό μέχρι και το πιο μεγάλο πράγμα που μπορεί να σε απασχολεί! Nα σε ακούει, όχι για να σε κρίνει μετά, άλλα για να είναι αυτός που θα σταθεί ως στήριγμα, απλώς προσφέροντάς σου κατανόηση κι αποδοχή.
Πολλές φορές έχουμε συνυπάρξει με άτομα τα οποία συζητάς κάτι μαζί τους, απλά καθημερινά πράγματα που δεν είναι κάτι φοβερό, όμως είναι κομμάτι της ζωής σου. Καταλαβαίνεις πως δεν ενδιαφέρονται να δώσουν καμία απάντηση κι αν δώσουν, θα είναι από αυτές τις εντελώς μονολεκτικές λεξούλες που σου κόβουνε την κουβέντα επί τόπου γιατί στην ουσία δεν τους ενδιαφέρει και πολύ το θέμα. Από την άλλη μεριά, βρίσκεται εκείνος που θέλει με πάθος κι ένταση να συζητάει ένα θέμα για ώρες χωρίς να μπορεί να αντιληφθεί το δωμάτιο και πέφτοντας έτσι πάνω σε τοίχους ανθρώπων που δεν ήταν διαθέσιμοι εξ’ αρχής να ακούσουν. Δυο άκρα που όμως έχουν μια κοινή βάση. Είναι ταλέντο το να ακούς, πιο μεγάλο από το να μιλάς, γιατί θέλει μεγαλύτερη αντίληψη.
Σε μία ανθρώπινη σχέση, είτε αυτή είναι ερωτική, φιλική, οικογενειακή είναι σημαντικό να ξέρεις ότι έχεις έστω κι έναν κάλο ακροατή και όχι μόνο θεατή. Ο ρόλος του είναι σημαντικός· δύσκολα βρίσκεις ανθρώπους που μπορούν να είναι εκεί για εσένα, να σε συμβουλέψουν, να τοποθετηθείς και να σε καταλαβαίνουν, να φέρεις αντίθετη άποψη για κάτι και να είναι σεβαστή χωρίς την κάθετη γραμμή του «εγώ δε συμφωνώ, άρα δε σε ακούω». Ένας καλός ακροατής σου δείχνει ότι σε νοιάζεται, μετράει ο λόγος σου γι’ αυτόν κι έχει την όρεξη, τη θέληση να σε ακούει να εκφράζεις τις απόψεις σου όπως ακριβώς τις σκέφτεσαι, χωρίς να έχεις στην άκρη του μυαλού σου το διχασμό που φέρει μια πιθανή επίκριση.
Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο κάλοι στο να ακούνε με αφοσίωση και να καταλαβαίνουν τι τους απευθύνεται, όμως δε γίνεται πάντα από εγωισμό ή εγωπάθεια. Πολύ απλά μπορεί να βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά και να θέλουν τον χρόνο τους έτσι ώστε να καταλάβουν και την απέναντι πλευρά, αυτό όμως δεν τους κάνει κακούς ακροατές, μην μπερδευόμαστε. Είναι ίσως και δείγμα ευφυΐας το να παίρνεις τον χρόνο σου πριν απαντήσεις γιατί ζυγίζεις πιο σωστά αυτό που θέλεις να πεις.
Επιπρόσθετα, έρευνες έχουν δείξει ότι άτομα που είναι καλοί ακροατές, έχουν έντονη επαφή με τα μάτια με τον συνομιλητή τους κι εστιάζουν μόνο στο πρόσωπό του και τα χέρια του, οδηγώντας την ατμόσφαιρα σε πιο προσωπικό επίπεδο. Έχει παρατηρηθεί πώς λίγοι είναι καλοί στο να ακούν τους άλλους, γιατί σε έναν κόσμο που η πληροφορία έρχεται διαρκώς κι από παντού, πολλές φορές υπερισχύει η κούραση ή η δυσκολία συγκέντρωσης.
Τον καλό ακροατή τον ξεχωρίζεις μέσα από τους διαλόγους που θα κάνεις μαζί του. Ο τόνος της φωνής του είναι τόσο ήρεμος και φιλικός, σου εκπέμπει εμπιστοσύνη, δε σε διακόπτει για να μη σου χαλάσει τη ροή των σκέψεών σου και δε βιάζεται να σου δώσει μια απάντηση, αντίθετα συγκεντρώνεται σε όσα έχεις να του πεις. Πρώτα φιλτράρει καλά όσα του έχεις αναφέρει, διαβάζει τη στάση και τη γλώσσα του σώματός σου, ανταποκρίνεται στο πόσο ανοιχτός εσύ ο ίδιος είσαι κι απαντά με βάση τα όρια που έχετε θέσει στη συζήτηση εξ’ αρχής, χωρίς ποτέ να τα υπερβαίνει. Έχει μέτρο και διορατικότητα, είναι λιτός κι ήρεμος, έχει κατανόηση ακόμη κι αν έχει αντίθετη άποψη.
Πόσο ιδανικό είναι και αξιοσημείωτο να υπάρχει ένας τέτοιος άνθρωπος στη ζωή μας, πόσο σπουδαίο να είμαστε εμείς αυτός ο άνθρωπος για κάποιον άλλο. Δίνει απευθείας μια διαφορετική γεύση στις επικοινωνίες μας και κάνει κάθε κουβέντα μοναδική σαν κι αυτούς. Τους καλούς ακροατές.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου