Επιστρέφεις κουρασμένος και το σπίτι μαζεμένο· αξία ανεκτίμητη

Έρχεται επιτέλους αυτή η πολυπόθητη ώρα να σχολάσεις. Το ρολόι πάει 3 και ξέρεις πως σε περιμένει η καναπεδάρα σου και το μπάνιο σου. Αδημονείς να φύγεις από ό,τι αγχωτικό σε περιβάλλει και να αναζωογονήσεις τις αισθήσεις σου που μπήκαν στο mute λόγω δουλειάς.  Ξαφνικά σου έρχεται μια φλασιά που τα ανατρέπει όλα. Το σπίτι που ονειρεύεσαι σαν επίγειος παράδεισος, θυμήθηκες πως δεν είναι τίποτε άλλο από τα ερείπια μιας ατομικής βόμβας που έσκασε. Έρχεται στη μνήμη σου η εικόνα του σαλονιού, πριν κλείσεις την εξώπορτα. Μια λέξη με νόημα θα χαρακτήριζε αυτό που είχες αφήσει πίσω σου: Χάος. Ποιος κάθεται να μαζέψει την ακαταστασία; 

Ξεκινάς δειλά-δειλά για το σπίτι. Προετοιμάζεσαι για το τι θα αντιμετωπίσεις. Ένα σπίτι γεμάτο ρούχα πεταμένα σε κάθε έπιπλο του σπιτιού, μέχρι και στο πόμολο της πόρτας. Έναν νεροχύτη με τη στοίβα να φλερτάρει απεγνωσμένα το πάτωμα και το πλυντήριο που για μέρες μπουκωμένο έτοιμο να ξεκινήσει αλλά στάσιμο στο περίμενε. Είναι γνωστό άλλωστε πως είναι δύσκολο να ρίξεις λίγο απορρυπαντικό και να πατήσεις εκκίνηση. 

Και όταν όλος αυτός ο ακταρμάς τρέχει με 100 στους δρόμους του μυαλού σου χτυπάει το τηλέφωνο. Είναι ο σύντροφός σου. Σου ζητάει συγγνώμη που δε σε περίμενε για φαγητό αλλά έπρεπε να φύγει για μια επείγουσα δουλειά. Δεν πειράζει του λες, μαζί θα φάμε το βράδυ. Και ξάφνου ακούς στα αυτιά σου δυο προτάσεις αγαλλίασης: «Αγάπη να ξέρεις έπλυνα τα πιάτα και έβαλα και πλυντήριο, ξέρω πως θα είσαι πτώμα». Αν υπήρχαν κάμερες , θα έβλεπες τo πρόσωπό σου. Το χαμόγελό σου έφτασε μέχρι τα αυτιά και τα μάτια σου από τη χαρά κόντεψαν να δακρύσουν. «Eυχαριστώ μάτια μου για τη βοήθεια», του λες, και κλείνετε. Βάζεις το τηλέφωνο στην τσέπη και αρχίζεις να περπατάς πιο γοργά.  Ανυπομονείς να πας σπίτι να ξεκουραστείς επιτέλους.

Μπαίνεις σπίτι και βλέπεις το σπιτάκι σου. Ένα σπίτι σε βιώσιμη κατάσταση. Τι χαρά, τι ανακούφιση! Μάζεψε τα ρούχα από τον καναπέ, μπορείς να καθίσεις σαν άνθρωπος να δεις μια σειρά. Hallelujah! Το μόνο σίγουρο πως είχες αφήσει τη μισή ντουλάπα διάσπαρτη σε όλο το σπίτι. Η αναβλητικότητά μας πολλές φορές στο μάζεμα του σπιτιού σπάει κόκαλα. ‘Ντάξει δεν είναι ότι κι ο αγαπημένος σου τα έκανε τέλεια αλλά έκανε μια προσπάθεια. Μια φιλότιμη προσπάθεια για να σε ξεκουράσει. Ξέρεις πως και αυτός βαριέται τη λάντζα. Γι’ αυτό και τα άπλυτα πιάτα έφτασαν το ταβάνι. 

Περιμένοντας ο ένας τον άλλο, όμως, καταντήσατε να τρώτε σε πλαστικά τάπερ και να παραγγέλνετε ντελίβερι.  Να όμως που για ακόμα μία φορά δείχνει πόσο σε σκέφτεται. Ξέρει πως θα έχεις τρελή κούραση. Ξέρει πως δεν μπορείς να πάρεις τα πόδια σου μετά τη δουλειά. Γνωρίζει καλά πως όλο και κάποιος θα σου χάλασε τη μέρα και θα σου έσβησε το χαμόγελο. Νιώθει και αυτός την πίεση μαζί σου. Γι’ αυτό και ξέρει πως το μάζεμα του σπιτιού σε αυτή τη φάση θα ήταν εφιάλτης για σένα. Οπότε λέει να σε ξεκουράσει.

Δε θα αφήσει τη μακαρονάδα στην κατσαρόλα για παραπάνω μέρες, ούτε τα σκουπίδια να διπλασιαστούν. Δε θα αφήσει το κρεβάτι άστρωτο μέχρι το βράδυ, ούτε την μπουγάδα απλωμένη για ‘βδομάδες. Όχι γιατί είναι ψυχαναγκαστικός με τις δουλειές αλλά γιατί σ’ αγαπάει. Γιατί του αρέσει να σε βλέπει να χαμογελάς. Γιατί ο σύντροφος που κάνει τον άνθρωπό του να χαμογελάει αξίζει ακόμα περισσότερο. Μπορεί να μην το κάνει συνέχεια, μπορεί πολλές φορές και αυτός να αμελεί τις δουλειές. Κάποτε εκνευρίζεσαι γι’ αυτό το λόγο και το ξέρουμε. Το δείχνεις, δεν το κρύβεις άλλωστε. 

Αλλά ξέρεις βαθιά μέσα σου πως όταν η κατάσταση φτάσει στο απροχώρητο, ο άνθρωπός σου θα καθαρίσει το σπίτι από μόνος του. Μόνο και μόνο για να καθίσεις εσύ όταν έρθεις και να χαλαρώσεις. Αντί να απλώσει την πέτσα του στον καναπέ, προτιμάει να τσαλακωθεί. Αυτή η κίνηση δηλώνει αγάπη και σεβασμό. Γίνονται όλα από κοινού χωρίς να φορτώνεται τη δουλειά μόνο ο ένας. Κι αυτή είναι η ομορφιά της συμβίωσης.