Κάνεις βόλτα στην Τσιμισκή.
Ενδεχομένως με το καινούργιο αμόρε.
Γυρνάς προς τα πίσω και νομίζεις ότι είδες την πρώην σου. Λες ιδέα σου είναι. Συνεχίζεις.
Σε μια αντανάκλαση βιτρίνας, νομίζεις ότι την ξαναείδες φευγαλέα με μαύρα γυαλιά. «Μπα μωρέ» λες, «θα ‘ναι καινούργιο μοντέλο και τα φοράνε πολλές».
Πας παρακάτω. Στο γυαλιστερό σασί μιας φρεσκοπλυμένης Mercedes βλέπεις ξανά τα ίδια γυαλιά, παρέα με μια ξανθιά περούκα.
Αρχίζεις και νιώθεις σα να παίζεις στο «Μοιραία Έλξη». Γιατί είναι σίγουρο πλέον.
Η πρώην σ’ έχει πάρει από πίσω. Και αυτή η ατάκα δεν μπορεί να έχει ποτέ θετική ερμηνεία.
Λένε πως στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται.
Η φίλη pillowfighter Άννα- Μαρία Μαρίνου είχε πει ένα μεγαλόπρεπο όχι, αλλά εμείς, έτσι από αντίδραση και για να καλύψουμε και τους υπόλοιπους, θα πούμε ότι επιτρέπονται.
Και όπως σε κάθε πόλεμο, έτσι και στον έρωτα επιτρέπεται και επιβάλλεται η κατασκοπεία.
Συνήθως στην κατασκοπεία οδηγούνται οι απόλυτα καψουρεμένοι και ερωτοκαμμένοι –όχι, οι ερωτοχτυπημένοι, είναι άλλη κατηγορία.
Επίσης, οι παρανοϊκοί και οι κερατωμένοι.
Και όσο και να φαίνεται περίεργο, στο χόμπι αυτό επιδίδονται γυναίκες και άντρες. Ίσως να διαφέρει, μόνο, ο τρόπος και η μέθοδος που ακολουθούν.
Υπάρχουν δύο ομάδες μεθόδων κατασκοπείας: οι παραδοσιακοί και οι πιο προχώ.
Στους παραδοσιακούς έχουμε το γνωστό «σε παίρνω από πίσω». Αυτό που φοράς μαύρα γυαλιά, καμπαρντίνα, περούκα και μετά τα πετάς γιατί έχουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που θέλεις. Κυκλοφορείς στην πόλη με αφετηρία το σπίτι της πρώην σχέσης και βλέπεις τι κάνει, που πηγαίνει και κυρίως με ποιους πηγαίνει.
Το ίδιο μπορεί να γίνει και με αμάξι για μεγαλύτερες αποστάσεις.
Εναλλακτικά, είναι απλά οι βόλτες γύρω από το σπίτι ή το τετράγωνο που βρίσκεται το σπίτι για να κόψεις κίνηση. Εδώ, αν θέλεις να δώσεις το στίγμα σου, βάζεις τέρμα τα γκάζια το τραγούδι σας. Δε θα αναφέρω το «παίρνω τηλέφωνο και το κλείνω για να βεβαιωθώ ποίος θα το σηκώσει»- γιατί είναι λίγο παλιακό.
Περνάμε στα πιο σύγχρονα, όπου απλά η τεχνολογία δε θα μπορούσε να μας το κάνει πιο εύκολο.
Πραγματικά μασημένη τροφή. Facebook, Τwitter, Instagram τι ξεχνάω;
Μπορείς να βρεις φωτογραφίες, check-ins, φίλους που μπορεί να έχουν αυτοί κάποια στοιχεία της προσωπικής ζωής του στόχου, που σου είναι άγνωστα.
Αν τα χει κλειστά, βέβαια, κάηκες. Μεγάλος πόνος και ατίμωση να γυρίσεις στο κέντρο επιχειρήσεων και να μην έχεις νέα για το στόχο.
Άμα το πρόσωπο είναι νέο, δηλαδή απλά το είδες και το καψουρεύτηκες, μιλάμε για άλλα επίπεδα ικανοποίησης στην ανακάλυψη.
Κάθε κλικ και ένας καινούργιος κόσμος.
Μαθαίνεις φίλους, ενδιαφέροντα, μέλη οικογένειας και άλλους φίλους, που σε βομβαρδίζουν με καινούργια στοιχεία. Ειδικά τα ενδιαφέροντα, μπορούν να σε βοηθήσουν να χτίσεις ολόκληρο σχέδιο επίθεσης και πολιορκίας.
Για πιο προχωρημένους κατάσκοπους, υπάρχει και η δυνατότητα για φωτογραφικό υλικό, με τα υπερσύγχρονα κινητά μας –ειδικά τα iPhone που δεν έχουν ήχο κλείστρου και είναι ταμάμ.
Εκεί, συνήθως δεν πάς εσύ, αλλά κάποιος φίλος σου όπου τάχα μου, δήθεν πήγε κάτι να ελέγξει στην ευρύτερη περιοχή. Γιατί αν πας εσύ και σε πιάσουν δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει. Για πείτε εσάς που σας έπιασαν, τι έγινε μετά;
Καλά τα λέμε μέχρι εδώ, όμως πόσο λειτουργικό είναι όλο αυτό;
Καλή η πλάκα, αλλά πότε αρχίζει να γίνεται κάπως περίεργο και ανησυχητικό το όλο σκηνικό;
Αν δεχθούμε ότι όλα επιτρέπονται, μιλάμε για κατάργηση προσωπικών ορίων και δεδομένων.
Ναι, αν τα έχει ανοιχτά στο facebook πρόβλημά του, αλλά όταν αρχίζεις να ψάχνεις να βρεις μέσω του τρίτου ξάδερφό του μπατζανάκη, κάποια φωτογραφία, μάλλον έχουμε πρόβλημα.
Πολλοί από εμάς, βρήκαμε κάποια κοινά στοιχεία με αυτά που παρουσιάστηκαν στο άρθρο.
Τα κάναμε, άλλοι από χαβαλέ, άλλοι ίσως λίγο πιο σοβαρά, απ ότι έπρεπε.
Αλλά άντε, θα το πω και το φαλλοκρατικό μου. Κοπελιές, χαλαρώστε λίγο.
Και ‘μείς τα κάνουμε, αλλά έχεις ξεφύγει κούκλα μου. Δε το ‘χουμε αναγάγει σε τέχνη!
Και στο φινάλε, δεν είσαι η κατάσκοπος Νέλη. Ούτε κάποια από τους άγγελους του Τσάρλυ. Θα σε καταλάβουν και στο τέλος θα το φας το βρωμόξυλο. Είναι και κομματάκι ξεφτίλα. Το αξίζει;
Άλλωστε, έχεις σκεφτεί ποτέ ότι μπορεί να παρακολουθούν και σένα;
Συντάκτης: Κλέαρχος Σταματουλάκης
