Οι περισσότεροι γνωρίζουμε τον αγαπημένο και σπουδαίο κωμικό καλλιτέχνη Robin Williams, ο οποίος άφησε πίσω του μια καριέρα που αξίζει να παρακολουθήσει κανείς. Ο συγκεκριμένος ηθοποιός μας χάρισε απλόχερα πολλές στιγμές γέλιου μέσα απ’ τις κωμωδίες αλλά και τα δράματα που συμμετείχε, με το ιδιαίτερο ταλέντο του να αυτοσχεδιάζει και να ψυχαγωγεί τον κόσμο, ν’ αποτελεί το βασικό γνώρισμά του. Παρά την παγκοσμίου φήμης επιτυχία του, η επίγεια μοίρα του ηθοποιού έμελλε τραγική. Στις 11 Αυγούστου του 2014 και μόλις σε ηλικία 63 ετών, έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο λόγος: αδιάγνωστη πάθηση Lewy. Παράλληλα με τη συγκεκριμένη νόσο, ο ηθοποιός ταλαιπωρούνταν από χρόνια κατάθλιψη κι έντονο άγχος, κι όλα μαζί τον οδήγησαν, όπως όλα δείχνουν, να βάλει τέλος στη ζωή του.
Πάμε να δούμε λοιπόν, τι είναι η συγκεκριμένη νόσος, ποια είναι τα συμπτώματά της και ποσό επικίνδυνη μπορεί να γίνει για τη ζωή μας. Αρχικά, η πάθηση Lewy πρόκειται μια Διαταραχή της Σκέψης, μια μορφή άνοιας, και συγκεκριμένα η δεύτερη συνηθέστερη μορφή της, η οποία μεταξύ άλλων προκαλεί δυσκολία στη σωματική κίνηση, έντονη σύγχυση και παραισθήσεις. Όπως στην περίπτωση του Robin Williams, έτσι και στους περισσοτέρους ανθρώπους, δε γίνεται εύκολα η διάγνωσή της, καθώς τα συμπτώματά της παρομοιάζουν και συνυπάρχουν μ’ αυτά της νόσου Πάρκισον ή του Αλτσχάιμερ.
Ένας άνθρωπος που πάσχει απ’ την Άνοια με σωμάτια Lewy (DLB), ταλαιπωρείται από παραισθήσεις, οι οποίες συχνά είναι τόσο έντονες που τον καταρρακώνουν συναισθηματικά. Για παράδειγμα, μπορεί πολύ έντονα να νιώθει πως κάποιος τον κυνηγά απειλητικά, επομένως κατακλύζεται από έντονο άγχος και φόβο, συναισθήματα που στην υπερβολή τους κουράζουν ψυχικά και σωματικά τον άνθρωπο. Παράλληλα, για έναν άνθρωπο με τη συγκεκριμένη πάθηση είναι αρκετά δύσκολες οι πολύπλοκες σκέψεις και μάλιστα αρκετά συχνά δυσκολεύονται κι απλώς να συγκεντρωθούν ή να εστιάσουν κάπου την προσοχή τους. Επίσης, δεν είναι σπάνιο να διαταραχθεί κι ο ύπνος ενός ασθενούς με τη συγκεκριμένη πάθηση, καθώς αποτελεί ένα απ’ τα βασικά της συμπτώματα.
Ακόμη, δεδομένης της ομοιότητας με την νόσο Πάρκισον, συχνά εμφανίζονται και μυϊκές ακαμψίες, καθώς και δυσκολία στην κίνηση, με αποτέλεσμα να ελαττώνεται η λειτουργικότητα κι η αυτονομία του ασθενούς. Αντιθέτως, η διαφορά με το Αλτσχάιμερ είναι πως στην πάθηση Lewy δεν υπάρχει κάποια αξιοσημείωτη απώλεια μνήμης.
Αν δούμε πιο αναλυτικά τα συμπτώματα, αξίζει να σημειωθεί πως περίπου το 70% των ασθενών εμφανίζουν οπτικές ψευδαισθήσεις, ήδη απ’ τα αρχικά στάδια της νόσου. Αν οι συγκεκριμένες είναι ευχάριστου περιεχομένου δεν επιβαρύνουν σημαντικά τον ασθενή. Συνήθως όμως είναι τρομαχτικές κι απειλητικές, προκαλώντας του ποικιλία αρνητικών συναισθημάτων, τα οποία θέτουν σε κίνδυνο τον ίδιο και τους φροντιστές του. Απ’ την άλλη πλευρά, στη διαταραχή του ύπνου παρατηρείται πως οι ασθενείς δυσκολεύονται να κοιμηθούν εξαιτίας έντονων εφιαλτών ή υπερβολικά ζωντανών ονείρων, τα οποία τους προκαλούν σύγχυση. Άλλοι μπορεί να νιώθουν υπερβολικά κουρασμένοι και να κοιμούνται πολλές ώρες κατά τη διάρκεια της ημέρας ή να ταλαιπωρούνται από έντονες αϋπνίες.
Τα κινητικά προβλήματα εμφανίζονται στην εξέλιξη της νόσου και συνεπάγονται έντονες δυσκολίες στην κίνηση ή κι υπερβολικά αργή ή γρήγορη βάδιση. Ακόμη, οι ασθενείς συχνά δυσκολεύονται κατά τη γραφή, καθώς και στην εκδήλωση εκφράσεων προσώπου, ενώ δεν είναι λίγοι κι εκείνοι που δυσκολεύονται ακόμη και να καταπιούν ή να μιλήσουν. Επομένως, καθίσταται σαφές πως η καθημερινή λειτουργικότητα των ασθενών μειώνεται σημαντικά και τα άτομα ταλαιπωρούνται.
Η θεραπεία της συγκεκριμένης νόσου περιορίζεται στη φαρμακευτική αγωγή, η οποία είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στη μείωση των επιμέρους συμπτωμάτων. Να ξαναπώ βέβαια πως η συγκεκριμένη νόσος διαγιγνώσκεται δύσκολα, ακριβώς διότι μοιάζει πολύ και με άλλες νόσους, ή ακόμη και με άλλες ψυχωτικές διαταραχές. Παρ’ όλα αυτά η διάγνωση είναι σημαντική για τη θεραπεία της κι όσο νωρίτερα γίνεται η παρέμβαση, τόσο θετικότερα και τα αποτελέσματα.
Τέλος, η συγκεκριμένη νόσος θεωρείται ελαφρώς απειλητική για τη ζωή του ασθενούς, καθώς στα συμπτώματά της συνυπάρχει κι η βαριά κατάθλιψη κι οι αγχώδεις διαταραχές, οι οποίες δύναται αν παραμείνουν εκτός ελέγχου απ’ τον ειδικό ιατρό του ασθενή, να φανούν απειλητικές για τον ίδιο ή τους οικείους του.
Και δεδομένων όλων αυτών, ας κλείσω τονίζοντας τη σημασία της πρόληψης για κάθε ασθένεια, ψυχικής και σωματικής. Όπως φροντίζουμε το σώμα μας, οφείλουμε να φροντίσουμε το μυαλό και την ψυχή μας. Τα προβλήματα είναι μέσα στη ζωή, με τη σωστή καθοδήγηση όμως, μπορούμε να ζούμε μαζί τους χωρίς να γίνονται ασήκωτα, τόσο που να κερδίζουν στο ζύγι τη ζωή.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου