Πείτε ό,τι θέλετε, ο Παπακαλιάτης έχει ταλέντο!

Η επιστροφή του Χριστόφορου Παπακαλιάτη στις οθόνες μας δε θα μπορούσε να γίνει καλύτερη στιγμή με σωστότερο τρόπο. Επέστρεψε ύστερα από αρκετά χρόνια απουσίας, υπογράφοντας ένα σενάριο που δεν έχει τίποτα απολύτως να ζηλέψει από παραγωγές που βλέπουμε στο Netflix. Η σειρά Maestro αν κι απαρτίζεται μόνο από 9 επεισόδια, υπόσχεται να μας φέρει αντιμέτωπους με την ωμή αλήθεια που βιώνουμε όλοι τα τελευταία χρόνια. Η πρώτη μετά-Covid σειρά που επιτέλους δε διαχειρίζεται την πανδημία σαν να μην υπήρξε, με τους ηθοποιούς να τριγυρνούν με μάσκες,  ήρθε για να μας θυμίσει τα τραύματα που άφησε η καραντίνα και να μας φέρει ομαλά στο σήμερα.

Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης έχει ένα μοναδικό στυλ μυθοπλασίας, ό,τι κι αν λένε όσοι θέλουν θα τον θάψουν- κι ηδονικά ταυτοχρόνως τον παρακολουθούν. Έχει φτάσει τη σκηνοθεσία για τα ελληνικά δεδομένα, επίσης, σ’ ένα επίπεδο, όπου οριακά ανταγωνίζεται τον ίδιο του τον εαυτό και μόνο. Το φιλο-αμερικάνικο στυλ του λοιπόν, δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο, καθώς ακόμη κι αν δεν είσαι λάτρης αυτού του είδους, πολλές φορές οι ιστορίες του, οι εικόνες του, η μουσική του, η φωτογραφία του κι η ροή των σκηνών του, σε συνεπαίρνουν.

Βέβαια, είχε κι ένα ιστορικό ν’ ακολουθήσει, αφού ο Παπακαλιάτης είχε ήδη ανεβάσει τον πήχη της επιτυχίας και της ποιότητας αρκετά ψηλά με τις δυο τελευταίες του ταινίες. Κι ως σεναριογράφος δε βιάζεται. Δε θέλει να γράψει κάτι απλώς για να πουλήσει και να δουλέψει. Γραφεί κάτι για να ειπωθεί, ν’ ακουστεί, να περάσει μηνύματα, να εγείρει αντιδράσεις. Να προκαλέσει χωρίς να προκαλεί. Δεν είναι μοναδικό πώς μπορούν όλα αυτά να συνδυαστούν; Κι ο Παπακαλιάτης τα συνδυάζει με ταλέντο. Ξέρει καλύτερα απ’ τον καθένα να μιλήσει για έρωτα, πάθος και σεξ. Για έναν έρωτα όμως απαγορευμένο, πονεμένο, που χωρίζει οικογένειες. Για έναν έρωτα πάντα αληθινό! Έτσι λοιπόν, η πρεμιέρα του Maestro ήρθε για να μας βεβαιώσει πως η παραγωγή κρατά άσσους στο μανίκι της, τους οποίους θα φανερώσει σιγά-σιγά.

Εστιάζοντας στη νέα του σειρά Maestro δεν μπορούμε ν’ αφήσουμε ασχολίαστη αρχικά την ελληνική ομορφιά που προωθεί. Γυρισμένη στην Αθήνα, τους Παξούς και την Κέρκυρα, η σειρά προβάλει εικόνες και τοπία, όπου σίγουρα ξυπνούν μνήμες και περνούν μηνύματα. Κι η σειρά καταφέρνει κάτι δύσκολο: να συνδυάσει θέματα ταμπού για την ελληνική κοινωνία, χωρίς να θίγει τους συντηρητικούς, γιατί δεν τα δίνει με σφαλιάρα αλλά με ελαφρύ χτύπημα στο μυαλό.

Ο Παπακαλιάτης, λοιπόν, μέσα σε μόλις λίγα λεπτά θιγεί την ομοφοβία, την ωμή οικογενειακή, σωματική και ψυχολογική βία και την οικογενειακή ρήξη. Οικογένειες φαινομενικά ευτυχισμένες κρύβουν μυστικά, πόνο, χτυπήματα. Εικόνες που μας προκαλούν πόνο στο στομάχι, κι όμως θέλουμε να βλέπουμε, όπως κάνουμε μέσα από την κλειδαρότρυπά μας. Κι όλα αυτά που μας φοβίζουν, δε συμβαίνουν γύρω μας; Ή μας τρομάζουν επειδή υπάρχουν;

Όπως φάνηκε απ’ τα πρώτα λεπτά του πρώτου επεισοδίου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, όπως άλλωστε συμβαίνει στη ζωή. Ένα πολλά υποσχόμενο ερωτικό δράμα λοιπόν ήρθε για να μας περάσει μηνύματα κι αξίες, όπως συνηθίζει να κάνει μέσα απ’ τις δουλειές του ο Παπακαλιάτης. Έτσι λοιπόν, ο Μaestro μας αφηγείται μια ιστορία πάθους και σύγκρουσης, που είναι οι αγαπημένες του, χωρίς όμως να μένει εκεί. Κι ας λέτε ό,τι θέλετε. Ο Παπακαλιάτης έχει ταλέντο.

Πηγή φωτογραφίας