Οι άνθρωποι είμαστε περίεργα πλάσματα. Καθημερινά ξυπνάμε με διαφορετικές διαθέσεις. Άλλοτε νιώθουμε χαρούμενοι για τους δικούς μας λόγους, άλλοτε χωρίς κανέναν λόγο, άλλες φόρες ξυπνάμε με νεύρα, γκρίνια κι είμαστε έτοιμοι, άθελά μας ή μη, να μεταδώσουμε την αρνητική μας ενέργεια σε τρίτους, γιατί εκείνη τη στιγμή, το μόνο που καταφέρνουν όσοι έχουν θετική αύρα είναι να μας τη σπάσουν!
Ο καθένας μας έχει τη δική του προσωπικότητα, όμως τα λόγια μας, τα συναισθήματά μας, οι πράξεις μας, επηρεάζουν τους γύρω μας σε κάθε διάσταση της ζωής μας. Η συμπεριφορά μας αντανακλά σ’ όλες μας τις σχέσεις, είτε είναι ερωτική, φιλική, οικογενειακή, ακόμη και στις συνεργατικές μας επαφές. Δεν είναι περίεργο; Η γκρίνια μας μπορεί να χαλάσει τη μέρα του συντρόφου μας, του φίλου του, του φίλου φίλου του και πάει λέγοντας!
Πιο συγκεκριμένα, απ’ τη θετική ψυχολογία καθίσταται σαφές ένα φαινόμενο που ονομάζεται κοινωνική και συναισθηματική μετάδοση (social and emotional contagion), κι αναφέρεται στην αναμετάδοση των συναισθημάτων, των αντιλήψεων, των ιδεών απ’ τον εαυτό μας σ’ ένα κοινωνικό σύνολο με το οποίο αλληλεπιδρούμε. Κι η δύναμή της είναι πολύ μεγάλη κι αξιοσημείωτη, θα λέγαμε, μα φυσική κι ενστικτώδης ταυτόχρονα, διότι είμαστε όντα που αλληλεπιδρούμε κι εκ φύσεως επηρεάζουμε κι επηρεαζόμαστε καθημερινά από δεκάδες ερεθίσματα.
Η συναισθηματική μετάδοση συμβαίνει όσο οι άνθρωποι έχουμε την τάση ν’ αναγνωρίζουμε τα συναισθήματα των άλλων και να τα μιμούμαστε. Ειδικά στις μέρες μας με την κατάχρηση των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας η κατάσταση αρχίζει να ξεφεύγει απ’ τον έλεγχό μας, εάν ήδη δεν έχει συμβεί αυτό. Καθένας εκφράζει την αρνητικότητά του, μη γνωρίζοντας πως ό,τι λέει και πράττει ενδεχομένως να έχει αρνητικό αντίκτυπο στο συναισθηματικό κόσμο ενός άλλου, άσχετου μεν, ανθρώπου δε.
Και πράγματι, ας αναλογιστούμε, πόσες φορές έχουμε αλλάξει στάση ή άποψη για κάτι απλώς ακούγοντας κάποιον άλλον να μιλά αρνητικά γι’ αυτό; Με τη σειρά της αυτή η αναμετάδοση συναισθημάτων δημιουργεί ένα ripple effect, που συλλαμβάνεται σαν ένα φαινόμενο κυματισμού, κατά το οποίο οι πράξεις μας έχουν αντίκτυπο, θετικό ή αρνητικό, στους γύρω μας, όπως το νερό δημιουργεί κυματισμό σε μια λίμνη, έως ότου χαθεί εντελώς. Έτσι κι η επιρροή μας στους άλλους, δεν είναι στιγμιαία, αλλά αυτοί οι άλλοι επηρεάζονται κι επηρεάζουν κι άλλους και ξεκινά ένας αέναος φαύλος κύκλος αρνητικότητας, τις περισσότερες φορές.
Μάλιστα, στεκόμαστε στην αρνητικότητα γιατί τ’ αρνητικά συναισθήματα αντανακλώνται στους γύρω μας έως και 7 φορές περισσότερο απ’ τα θετικά. Πιο πρακτικά, εάν είμαστε συνεχώς κατειλημμένοι από αρνητικά συναισθήματα, ο σύντροφός μας, παραδείγματος χάριν, ενδέχεται να νιώσει πίεση, συναισθηματική κούραση, να υιοθετήσει κι εκείνος τον αρνητισμό μας, ρίχνοντάς του άδικα την ψυχολογία του. Το ίδιο συμβαίνει και στις φιλίες και στις οικογένειές μας. Κανείς δε μένει ανεπηρέαστος από έναν αρνητικό άνθρωπο, γιατί ακόμη κι αν δεν επηρεαστεί άμεσα, θα αναπτύξει άμυνες για ν’ αντιμετωπίσει αυτά τα συναισθήματα, με παρόμοια αποτελέσματα.
Το ίδιο συμβαίνει και στον εργασιακό χώρο. Ένας συνάδελφος που συνεχώς κατηγορεί τρίτους, παραπονιέται, θεωρεί τον εργασιακό χώρο ακατάλληλο, ακόμη κι αν δεν είναι, αργά ή γρήγορα θα αρχίσουμε να συμβαδίζουμε με τη σκέψη του, γιατί έτσι είμαστε οι άνθρωποι. Όσο περισσότερο ακούμε κάτι, τόσο γρηγορότερα κι εντονότερα μπαίνουμε στη διαδικασία να το αναμηρυκάζουμε μέσα μας. Κι εν τέλει το ενστερνιζόμαστε χωρίς καλά-καλά να το καταλάβουμε. Είπαμε άλλωστε, περίεργα πλάσματα οι άνθρωποι!
Αξίζει λοιπόν, πρωτίστως για τους εαυτούς μας αλλά και για τους γύρω μας, να νιώθουμε και να ενεργούμε κατ’ αυτόν τον τρόπο; Προφανώς, σε κανέναν μας δεν αρέσει να επηρεάζουμε αρνητικά τους γύρω μας, ιδίως τα κοντινά μας πρόσωπα. Ας σκεφτούμε πόσο όμορφη έγινε η μέρα μας όταν μια κυρία απ’ το απέναντι μαγαζί μας χαμογέλασε χωρίς λόγο ένα πρωινό! Ας πάρουμε μερικές ιδέες πως να γίνουμε σαν αυτήν την κυρία, αξίζει τον κόπο!
Ανέκαθεν, οτιδήποτε ανέκφραστο παραμένει μέσα μας, ειδικά εάν μας πονά ή μας προκαλεί συναισθηματική σύγχυση, γιγαντώνεται. Γι’ αυτό αξίζει να βρούμε έναν άνθρωπο που εμπιστευόμαστε, για να αδειάζουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας σ’ εκείνον, είτε είναι φίλος μας, είτε ο ψυχολόγος μας, σε καλύτερη περίπτωση. Θα νιώσουμε κατευθείαν ελαφρύτεροι.
Παράλληλα, για να νιώσουμε τη θετική αύρα θα πρέπει να την προκαλέσουμε. Αξίζει να απομακρυνθούμε από ανθρώπους που νιώθουμε πως μας επηρεάζουν αρνητικά, να εστιάζουμε στα θετικά νέα της καθημερινότητάς μας και να είμαστε ευγνώμονες γι’ αυτά. Γιατί, στην τελική βρε παιδιά, αυτό δεν έχει σημασία; Να περνούν όμορφα οι μέρες και ν’ αφήσουμε τα αρνητικά ή δυσάρεστα συναισθήματα, για όταν υπάρξει λόγος. Ας κάνουμε μια προσπάθεια οι κύκλοι που απλώνονται μπροστά μας να έχουν και κάτι θετικό να πουν κι ας έχουν εφτά φορές μικρότερη ορμή. Ένας λόγος παραπάνω να είναι περισσότεροι. Πολλά ξεκινούν από μέσα μας, κι ευκαιρία μας είναι τώρα.
Βιολογικά μιλώντας, ο ελλιπής ύπνος δεν είναι πουθενά σύμμαχός μας. Αντιθέτως, στέκεται σύμμαχος στην αρνητικότητα. Κι αυτό συμβαίνει διότι όταν δεν ξεκουραζόμαστε ούτε σωματικά ούτε ψυχικά, ο αρνητισμός χτυπάει κόκκινο. Ξεκινώντας από τα απλά, ας κλείνουμε το κινητό μας ώστε να αποφορτιζόμαστε από τα ΜΜΕ και να ξεκουραζόμαστε περισσότερο στον ύπνο μας. Το ίδιο και με τις οθόνες της τηλεόρασης, για να ηρεμεί ο εγκέφαλός μας απ’ τις συνεχόμενες εναλλαγές και τον έντονο φωτισμό. Τέλος, μπορούμε να μειώσουμε την κατανάλωση καφεΐνης και να την περιορίσουμε αρκετές ώρες πριν κοιμηθούμε.
Ας συμφωνήσουμε πως το χαμόγελο μας κάνει πιο όμορφους εσωτερικά κι εξωτερικά. Δεν αξίζει ν’ αναλωνόμαστε σε ανούσιες καταστάσεις, βλάπτοντας την ψυχολογία τη δική μας και των γύρω μας. Απ’ όλο αυτό ας κρατήσουμε το σημαντικότερο: να προσέχουμε πάντα τα λόγια και τις πράξεις μας, διότι πονάνε. Δεν ξέρουμε ποιον και πόσο μπορεί να βλάψει, μια απερισκεψία μας. Δε ζούμε μόνοι μας, είμαστε σύνολο.
Θέλουμε και τη δική σου ιστορία!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ελένη Ρέκκα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
