Οι ανθρώπινες σχέσεις κι όλοι οι δεσμοί που συνάπτουμε, ερωτικοί και φιλικοί, είναι τόσο ιδιαίτεροι! Αν κι οι άνθρωποι είμαστε κατά βάση κοινωνικά όντα, κι όσο αγαπάμε να έχουμε ανθρώπους δίπλα μας, άλλο τόσο απολαμβάνουμε να συνάπτουμε σταθερούς κι ισχυρούς δεσμούς, παθαίνουμε κι εμείς τις αναλαμπές μας κι απομακρύνουμε τους ανθρώπους μας, εστί ξαφνικά! Χωρίς κανέναν λόγο∙ χωρίς καμία απολύτως αιτία. Προφανή.
Ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή. Μπορεί να έχει συμβεί σ’ εσάς τους ίδιους ή στον κύκλο σας, ένα ζευγάρι κατά τ’ άλλα ερωτευμένο, να χωρίσει ξαφνικά, προκαλώντας έκπληξη στους γύρω τους. Σίγουρα, δυο άνθρωποι, για να αποφασίσουν να τραβήξουν χωριστούς δρόμους, θα υπάρχει λόγος και μάλιστα σοβαρός, συνήθως. Άλλες φορές, το εγώ μας πληγώνεται τόσο πολύ κι απομακρύνουμε ακαριαία τον σύντροφό μας, γιατί πιστεύουμε πως μας κάνει κακό. Γιατί συμβαίνει όμως αυτό αφού τον αγαπάμε; Και κυρίως, τι δείχνει για τη προσωπικότητα μας αυτή η τεχνική;
Αρχικά, ο εγωισμός του ανθρώπου βρίσκεται, ή τουλάχιστον θέλουμε να βρίσκεται στο απυρόβλητο. Δεν αφήνουμε κανέναν να τον αγγίξει, να τον μειώσει- καθημερινά με τις πράξεις μας τον θρέφουμε. Όλοι μας, άλλοι περισσότερο κι άλλοι λιγότερο, αν το καλοσκεφτείτε, κάνουμε, ή χειρότερα δεν κάνουμε, πολλά πράγματα που θέλουμε, στη προσπάθειά μας να προστατεύσουμε το εγώ μας. Καλά έως εδώ, ας διεισδύσουμε στο κυρίως πιάτο, γιατί αυτό είναι που μας καίει.
Σκεφθείτε εσάς και τον σύντροφό σας. Έχετε μια όμορφη σχέση με τα πάνω σας και τα κάτω σας. Έχετε όμως βρει τις ισορροπίες σας, τα πατήματά σας, έχετε συνηθίσει να βρίσκεστε σε μια κοινή πορεία, ένα συγκεκριμένο μοτίβο. Και ξαφνικά ο σύντροφός σας ξεκινά γυμναστική, διατροφή, αλλάζει εξωτερικά του χαρακτηριστικά. Εσείς μένετε ίδιοι κι απαράλλαχτοι. Τρομαχτικό για έναν άνθρωπο που αγαπά να βρίσκεται πάντα στη κορυφή κι οι υπόλοιποι κάτω να τον επικροτούν για τη τελειότητά του!
Στο συγκεκριμένο σκηνικό, υπάρχουν δυο μερίδες ανθρώπων. Η μια που θα χαρεί, στηρίζοντας κι άλλο τον σύντροφό τους να εξελιχθεί και να πετύχει να γίνει η εκδοχή του εαυτού του που θέλει. Κι η άλλη, θα τρέξουν μακριά ή θα διώξουν μακριά τον άλλον. Ένας άνθρωπος, όμως, που απομακρύνει από κοντά του όσους τείνουν να βελτιώνονται κι ιδίως όσους στο μυαλό του φαντάζει να του ξεπερνά, είναι άνθρωποι που θέλουν πολλή δουλίτσα μέσα τους. Η ουσία μιας ερωτική σχέσης, όπως και κάθε άλλης, είναι οι άνθρωποι να εξελίσσονται μαζί και να στηρίζει ο ένας τον άλλον. Τι φταίω εγώ άνθρωπέ μου αν εσύ δεν έχεις ακόμη βρει τη θέληση ή την ευκαιρία να εξελιχθείς; Τι με κρατάς πίσω; Διώξε με καλύτερα, ναι!
Η συγκεκριμένη συμπεριφορά πιθανόν απαντά σε μια προσωπικότητα που φέρει στοιχεία ναρκισσισμού. Αυτές οι προσωπικότητες, θέλουν κι επιδιώκουν να βρίσκονται συνεχώς πάνω απ’ τους άλλους. Οι συγκρίσεις που κάνουν είναι καθημερινές και πολλαπλές, κουράζοντας αλλά και όντας κουρασμένοι. Δεν αντέχουν να αισθάνονται πως έχουν μείνει πίσω, ιδίως όταν το βιώνουν σε μια τόσο στενή σχέση.
Παράλληλα, όλοι μας διαφορετικό τρόπο κυριευόμαστε από φοβίες διαρκώς. Υπάρχουν άτομα που παίρνουν ζωή απ’ τους άλλους, κι ο φόβος του αποχωρισμού είναι ο μεγαλύτερός τους. Επομένως, εάν νιώσουν μια απειλή, ακόμη κι αν δεν υφίσταται πραγματικά, δρουν με σκοπό να προλάβουν κάπως τη στεναχώρια τους. Για παράδειγμα, ένα άτομο που φοβάται μήπως χωρίσει όταν ο σύντροφός τους ξεκινά μια διαδικασία αυτοβελτίωσης, θα προσπαθήσει να γλιτώσει τον φανταστικό επικείμενο χωρισμό κι όλα τα συναφή επακόλουθα συναισθήματα. Έτσι, προλαβαίνει και διώχνει τον άλλον πριν τον διώξει εκείνος. Πάλι προστασία του εγώ μας. Όλα για χάρη του!
Είναι κρίμα όμως, γιατί οι άνθρωποι που αγαπιούνται πρέπει να είναι μαζί, δημιουργώντας τον καλύτερό τους εαυτό. Βεβαίως κι άτομα που τείνουν να φέρονται έτσι, κυριεύονται κι από συμπλέγματα κατωτερότητας, διότι νιώθουν πως οι άλλοι πάντα τους ξεπερνούν, είναι καλύτεροι σ’ όλα, ενώ αυτοί δεν αξίζουν. Έτσι, είτε κλείνονται στον εαυτό τους κι απομακρύνονται αθόρυβα, είτε το εγώ τους γιγαντώνεται κι αυτοί είναι κι άλλος κανείς! Αρά, μάλλον, η αυτοπεποίθηση-αυτοεκτίμηση των συγκεκριμένων χρειάζεται τόνωση για να νιώθουν σημαντικοί ως προς τους ίδιους κι υστέρα για τους άλλους.
Ας συμφωνήσουμε λοιπόν πως οι ανασφάλειες όλων μας χτυπούν παλαμάκια∙ μαζί και τα νεύρα μας. Για να αποβάλουμε τις ανασφάλειες αυτές χρειάζεται και λίγο να τον αγαπήσουμε τον έρμο τον εαυτό, με τρόπο ουσιαστικό κι όχι δημιουργώντας μια μήτρα εγωπάθειας. Ας πιστέψουμε τουλάχιστον πως δεν υπάρχουν καλύτεροι και χειρότεροι, μα μόνο άνθρωποι που έχουν ανάγκη ν’ αγαπήσουν και ν’ αγαπηθούν. Και στην τελική, αν ο σύντροφός μας βρει κάποιον άλλον επειδή έφτιαξε το six pack που ονειρευόταν, στο καλό να πάει.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ελένη Ρέκκα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
