Δεν έχει καμία σημασία αν είναι σε μικρό ή μεγάλο κουτάκι, αν έχει κορδέλες ή πολύχρωμο περιτύλιγμα. Ούτε καν το περιεχόμενο έχει σημασία. Σημασία έχει η πρόθεση και τα συναισθήματα που το συνοδεύουν. Όση αξία κι αν έχει το δώρο το ίδιο, πολύ μεγαλύτερη αξία έχει η αγάπη που χωράει μέσα σε αυτό.
Τόσο η προσφορά όσο και η παραλαβή ενός δώρου συνιστά μια συναισθηματική επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων. Είναι ο τρόπος με τον οποίο εκφράζουμε την αγάπη, τη φιλία, το ενδιαφέρον, το θαυμασμό, την αφοσίωση, τη συγγνώμη μας. Δυναμώνει τους δεσμούς, δίνει χαρά και προσφέρει την ικανοποίηση ότι ένας άνθρωπος μας σκέφτηκε όταν το είδε ή μας σκέφτηκε και το αναζήτησε ή απλά μας σκέφτηκε.
Η επιλογή του δώρου είτε είναι αυθόρμητη είτε προγραμματισμένη σημαίνει προσωπικό χρόνο κι ενδιαφέρον. Αν μέσα απ’ την αναζήτηση για το δώρο που θα ταιριάζει στον παραλήπτη συνυπολογίσουμε το γούστο, τις ανάγκες, τον τρόπο ζωής του και τις προτιμήσεις του, τόσο μεγαλύτερη είναι η ικανοποίηση όταν του αρέσει και τόσο πιο μεγάλη η δική μας χαρά.
Τι κάνει ένα δώρο ξεχωριστό; Η πρόθεση βέβαια! Η πρόθεση κι η διάθεση να προσφέρεις. Ό,τι κι αν προσφέρεις σημασία έχει να το προσφέρεις από καρδιάς. Ας είναι ένα σοκολατάκι που πήρες απ’ το μπολ της δουλειάς φεύγοντας, ας είναι ένα πολύ δικό σου προσωπικό αντικείμενο ή ένα cd που έφτιαξες με μια αφιέρωση. Ακόμα και στην τελευταία περίπτωση, η αφιέρωση είναι πολύ πιο σπουδαία απ’ το cd το ίδιο.
Η αξία της προσφοράς ενός δώρου δεν υπόκειται στο οικονομικό κόστος που καταβάλει κανείς με την αγορά αλλά με τη συναισθήματα που κλείνει μέσα. Ένα δώρο δεν είναι απαραίτητο να αγοραστεί για να δώσει χαρά. Μπορεί να είναι ένα χειροποίητο μπιμπελό, μια φωτογραφία σας σε κορνίζα που έφτιαξε αυτός που το πρόσφερε ή ένα λουλούδι απ’ τον κήπο. Θα προσφέρει την ίδια χαρά, ίσως και μεγαλύτερη, από αυτό που θα αγοραστεί. Δε χρειάζεται απαραίτητα το χρήμα για να εκτιμηθεί ένα δώρο αλλά η επιστράτευση της δημιουργικότητας και της φαντασίας κι η σκέψη για το άτομο που προορίζεται.
Τα συναισθήματα δεν αγοράζονται. Γεννιούνται κι εκφράζονται. Έτσι πρέπει να ‘ναι και τα δώρα. Να δημιουργούνται και να προσφέρονται. Αν αγαπάμε δε συνοδεύεται απ’ το καλό οικονομικό μας εισόδημα. Αν θέλουμε να ζητήσουμε ειλικρινή συγγνώμη δεν έχει να κάνει με το πόσο μεγάλο θα είναι το δώρο. Η οικονομική φτώχεια είναι άλλο πράμα απ’ τη φτώχεια συναισθημάτων. Αν ξοδεύουμε συναισθήματα δε φτωχαίνουμε, αντίθετα γινόμαστε πιο πλούσιοι.
Δεν είναι εύκολο για όλους τους ανθρώπους να μιλούν με λόγια. Κάποιοι μιλούν καλύτερα με πράξεις, με την προσφορά, με ευγενικές χειρονομίες · τα δώρα είναι μια τέτοια χειρονομία. Τα άτομα που είναι σημαντικά για εμάς έχουν ανάγκη να το ξέρουν όσο κι αν δείχνουν πως δεν το χρειάζονται. Όλοι μας έχουμε ανάγκη να είμαστε σημαντικοί για κάποιον. Αν δε μας το δείξει δεν μπορούμε να το ξέρουμε.
Τόσο αυτός που προσφέρει ένα δώρο όσο κι αυτός που το λαμβάνει αισθάνεται ικανοποίηση απ’ τις όμορφες στιγμές που είχε με ένα άτομο. Ένα δώρο θυμίζει στιγμές ευχάριστες ή υπογράφει όμορφες στιγμές στο μέλλον. Μπορεί να μας φέρει στο μυαλό αναμνήσεις απ’ το παρελθόν ή να γίνει μια όμορφη ανάμνηση για το μέλλον. Μπορεί να δυναμώσει το δέσιμο ανθρώπων, να ξεκινήσει ή να αναθερμάνει μια σχέση, να ενισχύσει μια φιλία, να επισφραγίσει μια συνεργασία. Δεν μπορεί να μην προκαλεί ενθουσιασμό όταν προσφέρεται με ευγένεια και φανερώνει εκτίμηση ή σεβασμό.
Είναι κάποιοι που με τα δώρα γίνονται πάλι παιδιά. Βγάζουν τσιρίδες στη θέα μόνο του περιτυλίγματος και πηδάνε από χαρά λες και τους χάρισες τον κόσμο όλο σε κουτί. Είναι άλλοι που συγκινούνται με ένα μπρελόκ για τα κλειδιά. Γιατί είναι όμορφο να έχουν πάντα μαζί τους κάτι που τους έχουν δωρίσει.
Για άλλους τα μεγαλύτερα δώρα που δέχονται είναι οι καθημερινές στιγμές. Το δείπνο που της έφτιαξε μόνος ή το αγαπημένο του κέικ που άφησε εκείνη στο τραπέζι. Γιατί, βλέπεις, τα δώρα δεν τυλίγονται πάντα σε φιόγκους και χρυσά κουτιά. Φτάνει να τα εκτιμήσεις όταν σου προσφερθούν.
Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Παναγιώτου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Μαρία Παναγιώτου
