Ερωτεύεσαι στον άλλον τα μικρά και τα απλά

Ο έρωτας έχει την εμφάνιση ενός μικρού αγγέλου με τόξο. Στην πραγματικότητα είναι ένας μαλάκας ενήλικας που παίζει μαζί μας με θράσος και μας δημιουργεί εξαρτήσεις. Εξαρτήσεις από μικρά πράγματα που έχει ο άλλος απέναντι. Από απλά χαρακτηριστικά του, εσωτερικά ή εξωτερικά, από κουσούρια, ατέλειες και στιγμές που προσφέρει.

Ναι, έχει την αυθάδεια να σε κάνει να αγαπάς κάποιον που μπορεί να γνωρίζεις ελάχιστα και πριν προλάβεις να μάθεις τα ελαττώματά του, τα έχεις ήδη ερωτευτεί. Άσχετο αν είχες βάλει στάνταρτς πριν γνωρίσεις το ιδανικό άλλο μισό. Δεν ξέρει απ’ αυτά. Μόνο να πηγαίνει ενάντια ξέρει.

Μα είναι ωραίος ο έρωτας, γιατί από μικρά πράγματα γεννιέται κι αναπτύσσεται. Θα τον δεις να πρωτοεμφανίζεται σε κάτι πρωινά με πρησμένα μάτια κι αχνιστό καφέ. Μπορείς να τον διακρίνεις στα πειράγματα μέσα από μια παρέα, στα λακκάκια όταν γελά ή τ’ άλλα τα λακκάκια στην πλάτη, κάτω χαμηλά. Στον τρόπο που φυσά τον καπνό του τσιγάρου ή στη δεξιά τούφα απ’ τα μαλλιά που συνεχώς πετάγεται. Στη ρυτίδα που κάνουν τα μάτια ή σε μια ελιά στο πρόσωπο που είναι απαρατήρητη για όλους τους άλλους. Στο χιούμορ που δεν καταλαβαίνει κανείς κι αυτό από μόνο του είναι χαριτωμένο. Θα τον δεις τον έρωτα να ξεκινά με την αφή των δακτύλων ή μ’ ένα φιλί κάτω από μια φωτισμένη μαρκίζα.

Απλά πράγματα ερωτεύονται οι άνθρωποι. Τόσο απλά που δεν τα υπολόγιζες πριν ερωτευτείς. Τόσο μικρά που δεν τα προσέχουν όλοι οι άλλοι. Τόσο ασήμαντα που δε θα σκεφτόσουν ποτέ πως θα είναι λόγος να μην ξεχάσεις.

Κι από αυτά τα μικρά που γεννιέται, δεν μπορεί να μη διατηρηθεί. Άπαξ και τα προσέξεις, βρίσκεις κι άλλα καθημερινά που τα ερωτεύεσαι. Όπως τα χιλιόμετρα που κάνει να σε συναντήσει, την έγνοια όταν νυχτώνει κι ακόμα να σε δει, τα φουντωτά μαλλιά που μοιάζουν αχτένιστα, το μόνιμα αξύριστο πρόσωπο.

Εκεί θα τον δεις να αναπτύσσεται. Σ’ ένα γράμμα στο ψυγείο, σ’ ένα «καλημέρα, σ’ αγαπώ» στο κομοδίνο. Στο φιλί στο λαιμό όταν μαγειρεύει, στη φωνή που σε ηρεμεί το βράδυ και σε κρατά έτσι ως το πρωί. Στα σημάδια στο σώμα απ’ όταν γεννήθηκε και δεν τα ξέρει άλλος, στις ουλές που γνωρίζεις από πίσω την ιστορία τους.

Δε θέλει κόπο και σύνθετες συμπεριφορές. Δε θέλει πολλή προσπάθεια και τεχνικές να πείσεις για την αγάπη του άλλου. Δε θέλει μεγάλα λόγια και τεράστιες πράξεις. Μπορεί να μεγαλώσει από παντού, απ’ όπου δε θα έβαζε ο νους σου.

Αν σε χτυπήσει με τα βελάκια του μοιάζεις αστείος. Γιατί γουστάρεις το ζευγάρι με τις πολύχρωμες κάλτσες της και το βλεφάρισμα που κάνει για να κρύψει μια γκάφα. Γουστάρεις τη συγγνώμη του και το ύφος τσαντισμένου κουταβιού. Σου αρέσει που την αγνοείς κι αυτή με το κεφάλι σπρώχνει το χέρι να χωρέσει στην αγκαλιά σου. Τον αγαπάς όταν τρώει σαν γουρούνι κι όταν παίζει το πόδι αν έχει άγχος. Μοιάζει όμορφη όταν δακρύζει σε μια ταινία που υποτίθεται είναι κωμωδία. Έχει το πιο άγαρμπο περπάτημα που είδες σε άντρα μα δε σε παίρνει να προκαλέσεις τα εκατοντάδες υποκοριστικά που βρίσκει και σου λέει. Εξάλλου, κολλάς πάνω του σαν βδέλλα τα βράδια να ζεσταθείς και κάνεις χίλιες τριακόσιες πενήντα δύο ερωτήσεις όταν βλέπετε μια ταινία, έχεις κατεβασμένα φρύδια όταν δε σου κάνει τα χατίρια και τηρείτε τις γυρισμένες πλάτες που τσαντίζονται για ανούσιους λόγους.

Είστε γελοίοι κι ηλίθιοι μαζί. Μα σας ζηλεύω κι εγώ κι όσοι δεν ξέρουν να το ζουν όλο αυτό. Γιατί όσα θα έπρεπε να σας εκνευρίζουν, εσείς τα ερωτεύεστε.

Αν εκείνη πιει μισό ποτήρι κρασί γίνεται χαζή κι ευάλωτη μαζί. Μα το βράδυ θα κοιμηθεί πάλι με το χέρι στο στήθος του. Κι εκείνος θα την ερωτευθεί ξανά σε κάτι κομμένες ανάσες όταν φορέσει καινούργιο φόρεμα κι είναι η πιο ωραία απ’ όλες.

Το ίδιο ζωντανά κι έντονα να τα ερωτεύεστε ξανά και ξανά τα ίδια χαρακτηριστικά. Και να βρίσκετε κι άλλα για να ερωτευτείτε απ’ την αρχή. Αν είσαι πραγματικά ερωτευμένος, εκεί που νομίζεις ότι ξέρεις τα πάντα για τον άλλον, ζητάς λίγο ακόμη κάθε φορά. Να το τραβήξεις κι άλλο, να το κρατήσεις ακόμα λίγο, ν’ αγαπήσεις πιο δυνατά, να μη σου φύγει.

Μικροπράγματα για όλους γύρω, που γίνονται μεγάλα και σπουδαία για όσους το ζουν. Εκείνη θα έχει πάντα την πιο όμορφη μυρωδιά κι αυτός θα την παίρνει αγκαλιά όταν έξω βαρά καταιγίδα. Θα πηγαίνουν βόλτες απρογραμμάτιστες και θα τους διαπερνά ρίγος σε κάθε βλέμμα απ’ τα δικά τους.

Οι άνθρωποι ερωτεύονται απλά πράγματα. Ματιές, χαμόγελα, σφιγμένες αγκαλιές, μπλεγμένα χέρια, φιλιά διάρκειας. Ερωτεύονται κάτω από φεγγάρια που κάθε βράδυ είναι εκεί μα τα προσέχεις λίγες φορές που αξίζουν.

Ατόφια να αγαπάτε, ρε! Ατόφια, αληθινά κι απλά! Γιατί ακόμα κι αν ο έρωτας είναι μαλάκας, κάποια πρόσωπα γίνονται όμορφα μόνο αν τα αγαπάς -κι αυτό αξίζει τη θυσία.