Καλές κι οι ίδιες μουσικές που ακούτε. Ωραίες κι οι βόλτες στα μέρη που απολαμβάνετε κι οι δυο σας. Πολύ σημαντική η κοινή αίσθηση του χιούμορ που μοιράζεστε. Αλλά τον έρωτα, τον μεγάλο, τον ανυπέρβλητο, τον καθηλωτικό στις σκανταλιές θα τον καταλάβεις. Σ’ εκείνες τις σκανταλιές που σκαρώνετε παρέα κι η παρέα γύρω σας ακόμη να σας πάρει γραμμή.
Ενώνετε τη μικρότητά σας, αυτήν που όλοι κουβαλάμε αλλά δεν την παραδέχομαστε και κάνετε μικρά θαύματα. Κουτσομπολεύετε με τα μάτια και δίνετε σιωπηλή υπόσχεση για περαιτέρω ανάλυση, όταν βρεθείτε μόνοι.
Συστήνετε o ένας στον άλλο καινούρια πρόσωπα και με νοήματα κάτω απ’ το τραπέζι έχετε προλάβει να ενημερώσετε επαρκώς το έτερόν σας ήμισυ για το ποιόν τους. Ξεκινάς μια φάρσα κι ο άλλος, όχι μόνο έχει ήδη μυριστεί ότι πρόκειται για φάρσα, αλλά ακόμα καλύτερα είναι εκεί δίπλα σου -ορκισμένος στο καραγκιοζιλίκι σας-να τη συνεχίσει.
Θέλεις να κάνεις κοπάνα απ’ τη δουλειά και χρειάζεσαι δικαιολογία. Το ταίρι σου θα γίνει ολόκληρος θίασος για να πείσει με την ερμηνεία του. Δεν είναι ότι θα απολαύσεις μιαν ολόκληρη μέρα μαζί του. Eίναι ότι στο «έγκλημα» είχες την καλύτερη συντροφιά και την πιο αδιαπραγμάτευτη συνενοχή. Κι αν τύχει να αντιπαθήσετε κάποιο άτομο, μπροστά βγάζετε χορούς από χαμόγελα, ενώ από πίσω βάσει κρυφού κώδικα, έχετε πιάσει φτυάρια που δε φαίνονται με γυμνό μάτι.
Καταλαβαίνεις ότι είστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον κάθε φορά που παίζετε σαν παιδιά. Που κάνετε ζαβολιές για να κλέψετε την παρέα στα επιτραπέζια. Που τρακάρετε το πίσω αμάξι στο παρκάρισμα και βγαίνετε μετά σαν dream team του σφυρίγματος περπατώντας αδιάφορα. Χωρίς συνεννοήσεις, επεξηγήσεις κι επιχείρηματα.
Κρυφακούτε τη συζητήση ζευγαριών σε διπλανά τραπεζάκια και φτιάχνετε βρόμικα σενάρια που υποθέτετε ότι υπάρχουν πίσω απ’ τα κλεμμένα λεγόμενά τους. Ο ένας τ’ αρχίζει κι ο άλλος τα συμπληρώνει μέχρι να κορεστεί η επιθυμία σας για παρασκήνιο.
Καταλαβαίνεις ότι είστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον, όταν σε κάθε χαζομάρα που νομίζεις ότι άκουσες, γυρνάς να τον δεις και σου ‘χει ήδη κλείσει το μάτι για να σε καθησυχάσει ότι πάνω στον πλανήτη υπάρχει ακόμη ένα ζευγάρι αυτιών που την εξέλαβε ως χαζομάρα.
Ακούτε ψέματα από τρίτους και τα αποδέχεστε ως αλήθεια, αλλά γρήγορα θα φιληθείτε σιγομουρμουρίζοντας «Ναι!Καλά!Μας έπεισες!». Θα σας καλέσουν σε κοινωνικές υποχρεώσεις που λυσσάτε ν’ αποφύγετε και θα καταλήξετε να πίνετε μοχίτο με καλή παρέα κάπου παραθαλάσσια. Πώς έγινε αυτό; Δε θυμάσαι, αλλά μαζί το καταφέρατε κι αυτό είναι μούρλια.
Καταλαβαίνεις ότι είστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον, όταν το μυαλό σου έχει κολλήσει στο σεξ κι ο άλλος έχει ήδη αρχίσει τα υπαινικτικά τσιμπήματα. Όλοι γύρω νομίζουν ότι ευχαριστιέστε τα αστεία τους κι εσείς απλώς γιορτάζετε το βρόμικο ραντεβού που κλείσατε με δυο ύπουλες κινήσεις.
Όταν οι άλλοι μοιράζονται τα μυστικά της ερωτικής τους ζωής, σας ξυπνάει ταυτόχρονα η ανάμνηση μιας αποτυχημένης συνουσίας σας, κάποιο βράδυ που ο ένας τρίκλιζε κι ο άλλος σκόνταφτε, γιατί είχατε κατεβάσει όλην την κάβα. Δε θα τη μοιραστείτε μαζί τους, γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερη ηδονή από τ’ ότι τη μοιραστήκατε αθόρυβα μεταξύ σας.
Δε μιλάμε για συμφωνίες του σωρού, για ταίριασμα χαρακτήρων και κοινή οπτική της ζωής. Μιλάμε για κάτι άλλο. Κάτι αλήτικο κι αντισυμβατικό που δε βρήκε ο ένας στον άλλο, αλλά που το φτιάξατε μαζί. Δεν καταλάβατε κι εσείς πώς βρέθηκε αυτό το συστατικό στη σχέσης σας, αλλά απολαμβάνετε αυτήν τη συνομωσία σας κάθε φορά σαν να ‘ναι η πρώτη φορά. Είναι αυτή η μύησή σας στη βρόμικη όχθη της σκέψης, αυτή που σας πάει πέρα απ’ το «καθώς πρέπει» και σας σέρνει στο «καθώς γουστάρετε».
Αν ανήκετε σ’ αυτούς που ζουν ή έχουν ζήσει κάτι ανάλογο, να θεωρείτε τον εαυτό σας τυχερό. Δεν είχαν όλοι οι έρωτες γκάζια σαν τα δικά σας. Δεν είχαν όλοι την τύχη να συναντηθούν με τον άλλο σε μικρές αλητείες και να αποσιωπήσουν κοινά μυστικά.
Δεν είχαν όλοι την ευλογία να μοιραστούν τη σκοτεινή πλευρά τους με κάποιον κι ακόμη περισσότερο να στέκεται αυτός δίπλα τους με καμάρι στη σκανταλιά. Όλες οι φορές που σας βρήκαν μαζί στο περιθώριο είναι η μεγαλύτερη νομιμοποίηση του σπάνιου έρωτά σας.
Κι αν η ζωή σας βγάλει αλλού κι οι κοινές διαδρομές σας τελειώσουν, μη διανοηθείτε να προδώσετε τον πρώην συνεργό σας. Μη διαδώσετε τα τερτίπια που κάνατε μια φορά κι έναν καιρό μαζί.
Αστεία, μικρόψυχα ή παράνομα ήταν όλα δικά σας και φαίνονται πάντα μικρά, όταν πας να τα περιγράψεις και φτωχά παρά τον ενθουσιασμό της περιγραφής. Να ‘χεις απόλυτη εμπιστοσύνη ότι κι ο άλλος θα θυμάται μία προς μία τις περιπέτειές σας και θα σ’ αναπολεί κάθε στιγμή που οι σφυγμοί του θα γίνονται ασφυκτικά φυσιολογικοί.
Είστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον, αν για μια φορά υπήρξες η Μπόνι κι εκείνος ήταν ο Κλάιντ.
«Ναι, είμαι ακόμα στο πλευρό του. Είμαι η Μπόνι. Κι είναι ο Κλάιντ. Έτσι πηγαίνουμε εμείς, χέρι-χέρι!».
Επιμέλεια κειμένου Βάσιας Δερμεντζοπούλου: Νάννου Αναστασία.
Συντάκτης: Βάσια Δερμεντζοπούλου
