Σας τρομοκρατεί η ιδέα και μόνο ενός αεροπλάνου; Πόσο μάλλον το να μπείτε σε ένα και να ταξιδέψετε; Μόνο που το σκέφτεστε αρχίζετε να έχετε ταχυκαρδία, εφίδρωση (έντονη στα χέρια), κόμπο στο λαιμό, σφίξιμο στο στομάχι, ναυτία, κρίσεις πανικού;
Σε όλο αυτό δεν είστε μόνοι σας. Υπολογίζεται ότι περίπου 20-25% του πληθυσμού, όταν πρόκειται να πετάξει ή κατά τη διάρκεια της πτήσης μπορεί να φτάσει σε διάφορα επίπεδα από απλή ενόχληση έως σοβαρή ανησυχία και τελικά φοβία.
Η αεροφοβία (ή πετοφοβία) είναι ένας υπερβολικός ή και παράλογος φόβος που βιώνει ένα άτομο όταν πρόκειται να πετάξει με αεροπλάνο. Οι συνέπειες μιας τέτοιας φοβίας μπορεί να περιορίσουν σημαντικά την κινητικότητα του ατόμου και να του στερήσουν σημαντικές στιγμές, ιδιαίτερα όταν ο μόνος τρόπος για να φτάσει σε κάποιον προορισμό είναι μόνο αεροπορικώς. Για κάποιους ανθρώπους αυτή η φοβία προκαλεί αρκετά μεγάλη θλίψη γιατί τους στερεί από το να δουν αγαπημένα τους πρόσωπα ή να κάνουν ταξίδια που ονειρεύονται μια ζωή.
Το ειρωνικό με αυτή τη φοβία είναι ότι το αεροπλάνο θεωρείται γενικώς ένα από τα πιο ασφαλή μέσα μεταφοράς. Και παρότι οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι η αεροφοβία έχει να κάνει με φόβο συντριβής του αεροπλάνου, η αεροφοβία δε σχετίζεται απαραίτητα με την ασφάλεια των αεροπλάνων, αλλά είναι βασισμένη στη άβολη συνειδητοποίηση ότι η ζωή είναι ευάλωτη και εύθραυστη και ότι κανένας μας δεν έχει κανένα πραγματικό έλεγχο πάνω της, είτε είμαστε στον αέρα είτε στη γη.
Επειδή δεν είμαστε σχεδιασμένοι να πετάμε σαν πουλιά, όσες φορές ανεβαίνουμε σε αυτό το «μηχανικό πουλί» πρέπει ν’ αντιμετωπίσουμε τους βαθύτερους φόβους για την ευάλωτη και εύθραυστη φύση μας. Δεν είναι τόσο ότι το να πετάμε είναι τόσο «αφύσικο», αλλά στο ότι με το βρίσκουμε τους εαυτούς μας δεμένους με ζώνες ασφαλείας, και στριμωγμένους ανάμεσα σε 200 αγνώστους, πάνω στα 30.000 πόδια μας εντείνει όλο αυτό το φόβο της ανθρώπινης μας φύσης περισσότερο από οπουδήποτε αλλού.
Παρότι παρατηρηθεί ότι η αεροφοβία είναι πιο συχνή σε πληθυσμούς όπου έχουν βιώσει κοντά τους μια πτώση αεροπλάνου, η οποία είναι συνήθως παροδική, η αεροφοβία δεν κάνει διακρίσεις σε φύλο ούτε κοινωνικόοικονομικό επίπεδο. Με άλλα λόγια ο καθένας μπορεί να το πάθει.
Παρόλα αυτά όμως, ακόμη και αν κανένας από εμάς δεν μπορεί να έχει έλεγχο των πραγμάτων, υπάρχουν τρόποι για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα.
Η λύση συνήθως αρχίζει από το να αναγνωρίσουμε το πρόβλημα ως έχει και να μην προσπαθήσουμε να το καλύψουμε με συστηματική αποφυγή ταξιδιών ή/και υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ κατά τη διάρκεια της πτήσης. Πρέπει να μπούμε στη διαδικασία να εμπιστευτούμε τη ζωή και τη ροή της λίγο περισσότερο, αλλά κυρίως να αρχίσουμε να κατανοούμε τη διαφορά μεταξύ φόβου και πραγματικότητας. Μπορούμε έτσι σιγά-σιγά να μάθουμε να μην γινόμαστε αιχμάλωτοι των φόβων μας, να εμπιστευτούμε τη δύναμη που έχουμε να το ξεπεράσουμε.
Σε πρακτικό επίπεδο, πάντα βοηθάει να είμαστε ξεκούραστοι την ημέρα της πτήσης και να έχουμε εφοδιαστεί με βιβλία, περιοδικά και μουσική που θα τραβήξουν την προσοχή μας από εμάς και την υπερεμπλεκόμενή μας διάθεση. Επίσης σημαντικό είναι να σκεφτόμαστε τι θα κάνουμε αφού φτάσουμε στον προορισμό μας και φυσικά να αναπνέουμε ήρεμα και βαθιά. Οι τεχνικές διαφραγματικών αναπνοών είναι πράγματι ένα τεράστιο εργαλείο στη μάχη μας με αυτή τη φοβία.
Φυσικά, όταν βλέπετε ότι το πρόβλημα είναι πολύ μακριά από το να λυθεί με ό,τι τεχνικές και αν έχετε δοκιμάσει, τότε μια επίσκεψη σε έναν ψυχολόγο ή επαγγελματία ψυχικής υγείας θα σας βοηθήσει πολύ. Υπάρχουν πολλές τεχνικές που ένας ψυχολόγος έχει εκπαιδευτεί για να μπορέσει να σας κατευθύνει σε έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης.
Να θυμάστε ότι η γνώση νικάει το φόβο και αυτό σίγουρα το χρωστάτε στον εαυτό σας.
Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Αγοραστού: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Μαρία Αγοραστού
