Χορός συναισθημάτων ό έρωτας που αγγίζει την ψυχή μας. Ύστατη μορφή δημιουργίας η αλλαγή της ψυχή μας, όταν μεταμορφώνεται από τον έρωτα. Έρωτας και ψυχή, σύντροφοι, συνοδοιπόροι στην πιο ολοκληρωμένη και ολοκληρωτική μορφή που πλαισιώνει την ανθρώπινη ύπαρξη.
Του έρωτα η ψυχή αγγίζει τις πιο βαθιές μας συναισθηματικές χορδές γεννώντας μια εσωτερική επανάσταση που μετουσιώνει τον φόβο σε ρίσκο, την ανάγκη σε εκπλήρωση, τη δυσπιστία σε αλήθεια. Μας βυθίζει στις πιο καλά φυλαγμένες και ασφαλείς μας σκέψεις και μας κάνει επαναστάτες. Nα μη φοβόμαστε τίποτα και να θέλουμε δίπλα μας ν’ αγγίζουμε, να νιώθουμε το πρόσωπο του πόθου μας.
Είναι επαναστατική η ψυχή του έρωτα στον άνθρωπο που τον βιώνει, πυροδοτεί τα πιο αρχέγονα συναισθήματα επιβίωσης και συνέχισης του ανθρώπου. Από έρωτα μεταξύ δύο ανθρώπων δημιουργούμαστε, από μαγικές στιγμές ανάμεσα σε δύο ψυχές που συναντιούνται, ερωτεύονται, δημιουργούν και συναισθάνονται. Συναισθανόμαστε, αφηνόμαστε να γευτούμε την αίσθηση του αγαπημένου μας, τη μυρωδιά του δέρματος του, την ψυχή και το συναίσθημα που ξεδιπλώνεται μπροστά μας και μπαίνουμε και κολυμπάμε σε μια λίμνη συναισθημάτων που σιγά σιγά γίνεται μια έκρηξη ψυχής, μια ψυχική δυάδα γεμάτη ζωή. Γιατί αυτή είναι η ψυχή του έρωτα, η ζωή.
Η ζωή που δημιουργείται με την γέννησή μας, πορεύεται μαζί μας στο προσωπικό μας ταξίδι και πέφτει επάνω στον άνθρωπο που κάνει το είναι μας ν’ αλλάζει, να αναπνέει, να ονειρεύεται, να φαντασιώνεται, να χρωματίζει τις στιγμές του με όνειρα και υποσχέσεις. Υποσχέσεις που ψιθυρίζονται, φωτίζονται και βιώνονται.
Πληγώνεται η ψυχή του έρωτα; Έχει δική του λογική, μια λογική που μόνο ο έρωτας μπορεί να έχει. Μόλις μυριστεί ότι θα πληγωθεί, φεύγει. Προειδοποιεί ότι θα φύγει, γιατί θυμώνει. Δεν καταλαβαίνει γιατί κάτι όμορφο, ποιητικό, επαναστατικό και κάτι που είναι ανάσα για τον άνθρωπο, κακοποιείται. Δεν θέλει να κακοποιείται και γι’ αυτό φεύγει. Εγκαταλείπει; Δεν παίρνει αυτή την απόφαση, την αφήνει στη δυάδα που τον είχε αγκαλιά, στη δυάδα που στην αρχή τον ένιωσε, αλλά μετά τον τραυμάτισε. Στη δυάδα που χρειάζεται να δει, να καταλάβει και να συνειδητοποιήσει ότι μπορεί ό έρωτας να μεταμορφώνει, αλλά η επιλογή της δημιουργίας ζωής ή τραύματος είναι μόνο ανθρώπινη.
Συντάκτης: Αντιγόνη Συμεωνίδου
