Ο fit της παρέας που όλοι κράζουν μα θαυμάζουν

Σουβλάκια και μπίρες; Ή πίτσες και κρασί; Το κλασικό δίλημμα μόλις μαζευτείτε στο σπίτι και ψάχνετε από τι θα συνοδευτεί αυτό το βράδυ. Ό,τι χειρότερο γι’ αυτούς που λαχταρούν και τα δύο, όμως πρέπει να διαλέξουν, αλλά ό,τι χειρότερο και για ‘κείνο το δύσμοιρο πλάσμα της παρέας που πιθανότατα θα το ακούσεις να απαντάει «Κανένα απ’ τα δύο». «Ξεκόλλα, ρε, τι κανένα απ’ τα δύο;» Άντε πάλι να εξηγείς, άντε πάλι η ίδια συζήτηση.

Κάθε μέλος μιας παρέας έχει την ταυτότητά του αλλά και κάποια γνωρίσματα συμπυκνωμένα στο όνομά του. Διαφορετικά στοιχεία που αν κάποιος εκτός αυτής θέλει να μάθει τι εστί ο τάδε, θα του δώσουν μια μικρή εικόνα. Έχεις τον ψυχολόγο της παρέας, τον απαισιόδοξο, τη μαμά της παρέας ή αυτόν που μόνο με ένα του σχόλιο θα σε κάνει να δακρύσεις απ’ τα γέλια. Υπάρχει, όμως, κι αυτός ο ξενέρωτος τύπος φίλου που διχάζει τους πάντες απλώς και μόνο με τις συνήθειές του.

Μεταξύ μπίρας ή κρασιού θα διαλέξει νερό ή μια σαλάτα για βράδυ αντί για ντελίβερι. Είναι αυτός ο άνθρωπος που θα διαμορφώσει το πρόγραμμά του με βάση το πότε θα πάει γυμναστήριο και πότε θα πέσει για ύπνο. Ο φίλος εκείνος που στη νυχτερινή έξοδο θα πιει το πιο ελαφρύ ποτό στη μικρότερη ποσότητα, χωρίς να αγγίξει τσιγάρο, και πολύ πιθανό να τους κουβαλάει κι όλους στο τέλος της βραδιάς. Θα κάνει τις παρασπονδίες του αλλά σπάνια και με τέτοιον τρόπο που δε θα συγκινήσουν κανένα, διότι ακόμα κι αυτές θα ‘ναι με πρόγραμμα. Όλα μετρημένα, οριοθετημένα και με συγκεκριμένη συχνότητα. Δεν είναι όμως μια ψύχωση, μια μόδα ή μια απεγνωσμένη προσπάθεια δίαιτας όπως ίσως θα σκεφτόταν κανείς.

Άπειρες ώρες συζητήσεων για να τους εξηγήσει πως είναι απλώς η επιλογή ενός πιο υγιεινού και μετρημένου τρόπου ζωής, κι ας πιστεύουν πως είναι μια καταπίεση. Με βάση τη δική του φιλοσοφία δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από μια υγιεινή διαβίωση. Σαφώς κι η υγεία δε βρίσκεται μόνο στα κιλά, τις διατροφικές συνήθειες ή το αλκοόλ και το τσιγάρο. Βρίσκεται και μέσα μας, στον τρόπο που σκεφτόμαστε, στο άγχος μας, στα νεύρα μας και στη συμπεριφορά μας. Όμως, μια καλή αρχή βελτίωσης τόσο της ψυχικής όσο και της σωματικής μας υγείας είναι κι ο τρόπος διαβίωσής μας. Το αμελούμε πολλές φορές, κι ειδικά ως νέοι άνθρωποι, μέχρι να αντιληφθούμε πως το σώμα μας είναι σαν ένα αμάξι. Στο αμάξι σου δε βάζεις οποιονδήποτε τύπο βενζίνης βρεις μπροστά σου, διότι θα σου προκαλέσει πρόβλημα αργότερα. Γιατί αυτό να το κάνεις στον οργανισμό σου; Αυτός κι αν χρειάζεται καύσιμα για να αντέξει κάθε μέρα, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Γιατί να τον παραμελήσεις;

«Άντε, μωρέ, μαλακίες τώρα.» Μα αν δεν κοιμηθείς, πώς θες να έχεις δυνάμεις για να κάνεις όλες τις δουλειές της επόμενης μέρας; Κι όταν τρως μόνο μία φορά τη μέρα και μόνο σαβούρες, γιατί απορείς που δεν έχεις ενέργεια; Προφανώς και θα υπάρξουν αυτές οι μέρες, αλλά γιατί πρέπει κάθε μέρα να ‘ναι έτσι; Εσύ ο ίδιος δεν γκρίνιαζες ότι πρέπει να βάλεις ένα πρόγραμμα και να ψάξεις για κανένα γυμναστήριο; Αλλά το θέμα δεν είναι να ξεκινήσεις, το θέμα είναι να συνεχίσεις. Δεν είναι μόνο για να βγεις στην παραλία το καλοκαίρι αλλά κοσμοθεωρία εφόρου ζωής, ώστε το χρώμα του δέρματός σου να μην είναι άτονο, τα μαλλιά σου να ‘ναι λαμπερά και το μυαλό σου να λειτουργεί με γρήγορες στροφές, που θα τις αυξομειώνεις εσύ όποτε θες, δε θα μπαίνουν στον αυτόματο. Κινείσαι όχι επειδή μισείς το σώμα σου, αλλά επειδή ακριβώς το αγαπάς και το τιμάς. Θα ‘χεις ενέργεια να κάνεις τα πάντα, όσο παράξενο κι αν ακούγεται.

Κάπου εκεί θα γίνει το πιο παράδοξο. Πιθανότατα να ακούσεις τους ίδιους που σε κοροϊδεύουν να σου λένε «μπράβο», ζητώντας σου μέχρι και συμβουλές για να αλλάξουν τις συνήθειές τους, έστω κι αν δεν εφαρμόσουν τελικά όσα τους πεις. Είναι κάπου μεταξύ πίτσας και σαλάτας όπου αυτός ο ρατσισμός (ε, ναι, μας αρέσει το δράμα) μεταμορφώνεται σε θαυμασμό και πολύ πιθανό να σου πέσουν τα αφτιά όταν ακούσεις το φιλαράκι σου να σου λέει πως μπορεί να μην έχει καμία όρεξη να το κάνει, αλλά σε καμαρώνει που εσύ τουλάχιστον φροντίζεις τον εαυτό σου δίνοντας το καλό παράδειγμα ή το άλλο μέλος της παρέας που άρχισε ήδη να το εφαρμόζει.

Το να επιλέγεις έναν υγιεινό τρόπο ζωής δε μεταφράζεται σε στερήσεις αλλά σε ισορροπία. Αυτή η επιδίωξη της αρμονίας στον τρόπο που ζεις με τον εαυτό σου ψυχικά και σωματικά, αντανακλάται σε κάθε σχέση και κομμάτι της καθημερινότητάς σου. Αν η ζωή μας αποτελείται από σχέσεις κι επαναλαμβανόμενες πράξεις που καταλήγουν να ονομάζονται συνήθειες, τότε εκεί ακριβώς έγκειται και το μυστικό της επιτυχίας. Αν η συχνότητα των πράξεών μας κι η ποιότητα αυτών γίνεται με εφευρετικότητα κι αυτοσεβασμό, μπορούν τελικά να μας οδηγήσουν στην επιτυχία, όπου κι αν την εντοπίζει ή όπως την ορίζει ο καθένας.