Πόσο σ’ αγάπησες σήμερα;

Εγωισμός ή αυτοσεβασμός; “Love yourself”, όμως τι με αυτό; Καθένας δίνει και μια διαφορετική ερμηνεία. Quotes, μπλουζάκια με στάμπες, άρθρα, βίντεο κι αμέτρητες ώρες ανάλυσης σε παρέες, μόνος στον καναπέ σου τα βράδια ή στο κρεβάτι πριν κοιμηθείς, ώσπου να καταλάβεις ότι το να αγαπάει κανείς τον εαυτό του είναι κάτι τόσο απλό κι αυτονόητο αλλά παράλληλα και τόσο δύσκολο.

Τραυματικές εμπειρίες συνήθως μας αποδυναμώνουν και καταλήγουμε να αντιμετωπίζουμε τη ζωή ως προβλέψιμη, γεμάτη κινδύνους που παραμονεύουν σε κάθε γωνία για να μας κατασπαράξουν σε μια στιγμή αδυναμίας. Αντί να μετατρέψουμε τον πόνο σε δύναμη και την απογοήτευση σε εμπειρία, κατεβάζουμε ρολά κι αρνούμαστε καθετί καινούργιο. «Για λίγο θα ‘ναι», «Θέλω τον χρόνο μου» κι άλλες δικαιολογίες. Δεν μπορείς να εμπιστευθείς εύκολα ξανά, σύμφωνοι. Εν τέλει θα το ξανακάνεις, όμως ξεχνάς πώς είναι να ρισκάρεις, να εντυπωσιάζεσαι, να αφήνεσαι. Ακόμα κι αν πεις ότι τα ξεπέρασες όλα, είσαι απόλυτα σίγουρος ότι το έκανες; Κι άντε, με τους άλλους όλα καλά τελικά, με ‘σένα τι γίνεται;

Το να αγαπάς τον εαυτό σου σημαίνει να αγαπάς τη ζωή. Όταν αγαπάς τη ζωή, αγαπάς τον εαυτό σου κι εκείνη στο ανταποδίδει, διότι η ζωή είναι ένας καθρέφτης. Όταν χαμογελάς στον καθρέφτη, ο καθρέφτης σου χαμογελάει. Όταν του φωνάζεις και του θυμώνεις, θα στο ξεπληρώσει με μούτρα και γκριμάτσες. Είναι δύσκολο να κοιτάς τον καθρέφτη και να χαμογελάς όταν πνίγεσαι. Όμως αν σε τρομάζει αυτό το τέρας που σε πνίγει, κοίταξέ το στα μάτια και πες «Δε φοβάμαι». Αν το πιστέψεις πριν το πεις, θα τρομάξει εκείνο περισσότερο και θα φύγει.

Το να αγαπάς και να σέβεσαι τον εαυτό σου είναι να φεύγεις όταν δε χωράς. Είναι να χορεύεις σε όλο το σπίτι, φορώντας μόνο ένα εσώρουχο κι ένα φούτερ με τα ακουστικά στα αφτιά. Είναι να προτιμάς άτομα που σου βγάζουν τον τρελό, μεθυσμένο σου εαυτό χωρίς να έχεις πιει. Είναι να μη φοβάσαι να μείνεις μόνος στην ησυχία του δωματίου σου. Είναι να μπορείς να μην ξεσπάς το άγχος και τα νεύρα στο τσιγάρο, το φαγητό ή το ποτό αλλά πηγαίνοντας για τρέξιμο ή γυμναστήριο, γράφοντας, μαγειρεύοντας, τραγουδώντας ή ακόμα και γρατζουνώντας εκείνη την κιθάρα που έχεις στην άκρη. Είναι να θυμάσαι ότι έχεις ανάγκες κι επιθυμίες κι όπως πασχίζεις εσύ να ικανοποιείς των άλλων, έτσι πρέπει να πασχίζεις και για τις δικές σου. Είναι να ‘χεις την ταυτότητά σου, να ξέρουν πως δεν έχουν να κάνουν κάτι άλλο απ’ το να σε σεβαστούν, εφόσον εσύ σε σέβεσαι. Διότι αν εσύ δεν εκτιμάς τον εαυτό σου, δε θα το κάνει κανένας άλλος.

Όταν μάθεις να σε σέβεσαι και να σ’ αγαπάς, επιλέγεις να αφήνεις ό,τι σε πιέζει να ‘σαι κάτι άλλο από αυτό που είσαι, απλά και μόνο για να ταιριάζεις ή να αρέσεις. Δεν περιμένεις να σε αφήσει αυτό. Μαθαίνεις να ακούς το ένστικτό σου. Μαθαίνεις να δέχεσαι την αποτυχία, την κούραση, την προδοσία ή πως τίποτα δε μένει το ίδιο, χωρίς να χάνεις τον εαυτό σου, όταν αυτό θα συμβεί.

Μαθαίνεις να βλέπεις το καλό μέσα στο κακό και να μην αφήνεις το κακό να αλλοιώσει ό,τι ωραίο έχτισες. Μαθαίνεις ότι όλα είναι θέμα μυαλού και στρατηγικής. Μαθαίνεις να φεύγεις όταν θεωρούν το μυαλό και την ψυχή σου ένα παιχνίδι, ακόμα κι αν θες να μείνεις. Μαθαίνεις ότι πρέπει να μείνεις αληθινός μέσα-έξω, αν θες να μη χαθείς σε έναν κόσμο που έμαθε να κρύβεται πίσω από μάσκες και να ‘χεις τα κότσια να απαιτήσεις το καλύτερο.

Να ξυπνάς κάθε μέρα λέγοντας ότι θα ‘ναι μια υπέροχη μέρα και πως ακόμα κι αν κάτι πάει στραβά, δεν πειράζει, η αυριανή θα ‘ναι σίγουρα καλύτερη. Να ξυπνάς με στόχους και να κοιμάσαι με χαμόγελο κι αν κάτι πάει να σε ταράξει, ρώτα τον εαυτό σου: «Αξίζει να χάσω έστω 5 λεπτά ηρεμίας γι’ αυτό;». Ρίσκαρε, γέλα, σήκωσε το φρύδι και προχώρα.

Αντί να αναρωτιέσαι «Γιατί να τύχει σε μένα αυτό;» αντικατάτησέ το με το «Τι προσπαθεί να μου μάθει αυτό;». Ίσως έτσι πάρεις τις απαντήσεις που χρειάζεσαι.

Η αγάπη είναι ένα απ’ τα πιο όμορφα συναισθήματα του κόσμου γιατί εμπεριέχει μέσα της εκατοντάδες αξίες και μαθήματα. Το να αγαπάς είναι το πιο όμορφο αλλά και το πιο εξουθενωτικό πράγμα στον κόσμο. Ξεκινάει από μέσα μας κι αντανακλάται στις σχέσεις μας, στο πρόσωπό μας και στον τρόπο που αντιδρούμε απέναντι στον καθρέφτη. Αγάπησε τον εαυτό σου, τις αλλαγές. Αγάπησε τις αποτυχίες όσο τις επιτυχίες σου και δες τη ζωή σου να αλλάζει αύριο με το που ανοίξεις τα μάτια σου.

Μάθε να ‘σαι ευγνώμων για ό,τι έχεις ή δεν έχεις. Βρες το κίνητρό σου για να σε αγαπάς κι αν καμία φορά χάσεις την πίστη σου, κάνε ένα διάλειμμα να ξεκουραστείς και πήγαινε στον καθρέφτη. Κοίτα τον εαυτό σου και σκέψου τι προσπάθησε να σε ρίξει. Θα το αφήσεις να γελάει ξέροντας ότι σε κατέβαλλε;

Κλείσε το μάτι και χαμογέλα πονηρά, λοιπόν, σαν να ‘χεις ήδη κερδίσει. Είσαι σχεδόν εκεί και πιο κοντά στη δική σου προσωπική ελευθερία.

Κι όλα αυτά επειδή σε αγαπάς.