Aυτό που σε «χτυπάει» από μέσα

Πολύ γλυκό το ξέσπασμα, έπειτα από μεγάλη συναισθηματική καταπίεση. Έχει το βάρος όλων εκείνων που υποδουλώθηκαν και με την πρώτη ευκαιρία ελευθερώθηκαν. Ασυνήθιστο για κάποιον που πάντα έδειχνε μια αψεγάδιαστη εικόνα. Χρήσιμο για εκείνον που τον πνίγει το δίκιο του. Είναι κατά βάση ένα βήμα, μια προσπάθεια για επικοινωνία ανάμεσα σε σένα και το μέσα σου. Είναι ένα πνιγμένο «θέλω», μια ανάγκη που, αν σου εκφράζεται από κάποιον απέναντί σου, είναι σημαντικό να κάτσεις και να ακούσεις όλα όσα έχει να σου πει.

Και θ’ ακούσεις πολλά, όμως μην παρασυρθείς από την ενδεχόμενη σκληρότητά τους. Θα ακουστούν λόγια που ίσως να πυροδοτήσουν τον εγωισμό σου, ή την αίσθηση του δικαίου σου. Αντί να θυμώσεις, όμως, φρόντισε να επισημάνεις, πόσο θες κι αγαπάς τον άνθρωπο αυτό. Είναι βάλσαμο που απαλύνει τον πόνο. Ακόμη κι αν έχει νεύρα, ακόμη κι αν έχει θυμό, ξέρεις πως δεν είναι απέναντί σου, μα αφορούν εκείνον κι όσα δεν άφησε να ειπωθούν όταν έπρεπε και τώρα τον έχουν πλημμυρίσει. Μπορεί να έχουν περάσει χρόνια που ζει σε μάχη με τον εαυτό του, οπότε δώσε τον ανάλογο χρόνο να αξιολογήσει αυτό που νιώθει κι αισθάνεται τώρα. Αν η πρόθεσή σου είναι να βοηθήσεις, μόνο έτσι μπορείς να το καταφέρεις. Εξάλλου, συνήθως τα ξεσπάσματα γίνονται στους δικούς μας ανθρώπους. Σ’ αυτούς που νιώθουμε οικεία μαζί τους κι άνετα. Απέναντι σ’ έναν άγνωστο, δεν πρόκειται κανείς να τολμήσει να εξωτερικεύσει όλα αυτά που έχει μέσα του.

Μην αφήνεις τον παρορμητισμό σου να τα ισοπεδώσει όλα. Οριοθετήσου και προστατεύσου, γιατί σίγουρα θα υπάρχουν λόγια που θα σε ενοχλήσουν, αλλά δεν πρέπει να δώσεις παραπάνω βάση από τη ρεαλιστική τους. Δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά στέρηση κι έλλειψη. Διότι, όταν κάποιος δεν μπορεί να έχει αυτό που θέλει για καιρό, τότε αυτό έρχεται και γίνεται συναίσθημα με γεύση απωθημένου και κάποτε, θα βρει διαφυγή μέσα από τα λόγια. Σε ανύποπτο χρόνο, ακόμη και σ’ εκείνες τις περιπτώσεις που κάποιοι το διαχειρίζονται με την έννοια να μην του δίνουν σημασία. Ακόμη και τότε θα βρει τρόπο να κάνει «θόρυβο». Θα κάνει έντονα εμφανή την παρουσία του απότομα, έντονα. Γιατί όταν δεν του δίνεις σημασία γίνονται ύπουλο, λειτουργεί υπόγεια και το σίγουρο είναι πως, όσο κι αν κάποιος παλέψει να το κρύψει, αυτό, κάποια στιγμή, θα κάνει πανηγυρική έξοδο.

Έτσι κι εσύ, τώρα, δώσε βάση στο συναίσθημα και μην το πνίγεις. Όσο περισσότερο το πνίγεις, τόσο εκείνο θα ψάχνει διαφυγή χτυπώντας σε από μέσα. Δώσε σημασία σε όσα νιώθεις, κατανόησέ τα και μην τ’ αφήνεις στο χρονοντούλαπό σου. Δεν έχουν αξία εκεί κλεισμένα. Επικοινώνησέ τα, τώρα που γίνεται. Είναι νωρίς κι ο άλλος είναι δίπλα σου. Πριν να είναι αργά, πριν χαθεί η στιγμή, η ευκαιρία. Πριν βρεθείς να μετράς αστέρια αναστενάζοντας. Άκουσέ τα, αναγνώρισέ τα και χαμογέλασε που νιώθεις. Μα, χαμογέλασε ακόμη περισσότερο, τώρα που μπορείς να το μοιράζεσαι.

Δεν υπάρχει ωραιότερη ισορροπία σ’ έναν άνθρωπο από το να είναι καλά με τον εαυτό του. Από το ν’ αναγνωρίζει τα συναισθήματά του και να είναι σε θέση να τα εξωτερικεύει με τρόπο υγιή. Είναι μαγεία να μπορεί κάποιος να συνυπάρχει αρμονικά με τον εσωτερικό του κόσμο. Μακάρι να ήταν τόσο απλό, αλλά δεν είναι πάντα εφικτό. Δεν έχουν όλοι την ίδια σχέση με το μέσα τους κι έτσι γίνεται ακόμα πιο δύσκολο να την αποκτήσουν με τους γύρω τους.

Γι’ αυτό, μην το ξεχνάς. Δώσε βάση σε αυτό που «χτυπάει» στο στέρνο. Αυτό θα σου δώσει τις απαντήσεις σε εκείνον τον καβγά που σιγοβράζει. Εκείνο θα σου πει τι σημαίνει. Αφουγκράσου το.