Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο και πράγματι δεν υπάρχει σωστό ή λάθος timing. Τo timing είναι ένα κι είναι αυτό που ζεις και μάθε πως δε χρειάζεται να καταλογίζεις ευθύνες στο χρόνο. Δεν υπάρχει χρονική ευθύνη, μόνο η θέληση είναι η αιτία κι αυτό που νιώθεις.
Τα συναισθήματα είναι πιο τρυφερά όσο είσαι πιο νέος. Μεγαλώνοντας, σκληραίνεις, κλείνεσαι στον εαυτό σου και δε δίνεσαι στο βαθμό που πρέπει ούτε για όσο πρέπει. Δεν αφήνεσαι, απλά ζεις τις στιγμές χωρίς συναίσθημα. Έχεις χτίσει άμυνες και δε θέλεις άλλο τον πόνο στην καθημερινότητά σου. Δεν μπορείς να είσαι μίζερος και καταθλιπτικός. Κουράστηκες με την αρνητική ενέργεια και θες να είσαι πλέον ανέμελος.
Ανέμελος με συναισθήματα, στις δικές σου στιγμές που ξεσπάς και γίνεσαι ράκος δίχως να το ξέρει κανείς, να μη φανείς αδύναμος και τσαλακώσεις την εντύπωση που έχουν σχηματίσει οι γύρω σου. Φυσικά, δεν το θέλεις αυτό, γιατί κανείς δεν πρόκειται να καταλάβει ότι κι εσύ έχεις στιγμές αδυναμίας, αλλά όλοι θα πιστέψουν ότι δεν μπορούν να στηριχτούν στη δική σου άποψη.
Όταν, όμως, σου σκάσει ο έρωτας σε νεαρή ηλικία, δεν ξέρεις, δε γνωρίζεις πώς να το διαχειριστείς. Είναι το μέσα σου που γίνεται θεριό και θέλεις με μανία να πέσεις με τα μούτρα στο γλυκό, να το απολαύσεις και να το ρουφήξεις με το μεδούλι αυτό που σου καίει τα σωθικά. Δεν απομακρύνεσαι, κολλάς με μανία εκεί και δε σκέπτεσαι λεπτό τι είναι λάθος και σωστό στη συμπεριφορά σου. Δεν υπάρχει μέτρο ούτε αυτοσυγκράτηση.
Είναι η ψυχή σου γυμνή, τρυφερή και ζεστή να αποδεχτεί αυτό που της συμβαίνει χωρίς πολλές σκέψεις και σκοτούρες. Είναι αυτό και δεν υπάρχει άλλο. Σου έχει δώσει ζωντάνια και νόημα στη ζωή σου. Μια ζωή που ξεδιπλώνεται μπροστά σου και καλά-καλά δεν έχεις καταλήξει πώς θα την πας, απλά σε πηγαίνει εκείνη.
Δεν έχεις όρια και περιορισμούς ούτε «πρέπει» και δισταγμούς. Είσαι εσύ και σαν παιδί απολαμβάνεις τις χαρές του έρωτα. Έτσι, τόσο απλά κι όμορφα όλα αυτά γκρεμίζονται σιγά-σιγά κι όπως όλα τα όμορφα τα βιώνεις στο μέγιστο, έτσι κι αυτό το άγνωστο μέχρι τη στιγμή που το συναίσθημα του πόνου σε καλωσορίζει.
Δεν περιγράφεται ο πόνος που ξαφνικά σε επισκέφθηκε, σίγουρα, όμως, αντιδράς κι εκεί σαν παιδί. Άθελά σου το πνίγεις, το καταστρέφεις, μαλώνεις, μουτρώνεις και κλαις. Ναι, κλαις γοερά και δεν υπολογίζεις αν είσαι με παρέα ή μόνος σου που ζεις αυτό το δράμα. Του έχεις δώσει τεράστια διάσταση γιατί ακριβώς έτσι είναι το μέσα σου, μεγαλειώδες.
Δεν ξέρεις πώς να το διαχειριστείς, είναι μεγάλο το συναίσθημα για σένα και λειτουργείς παρορμητικά. Είναι η ηλικία κι η απειρία σε αυτές τις καταστάσεις. Δεν έχεις αποκτήσει τη σκληραγώγηση για να μπορείς να το φέρεις στα μέτρα σου και στα δικά σου όρια. Δυστυχώς, πρέπει να κάνεις αυτή τη «διαδρομή» για να νιώσεις την αυτοπεποίθηση ότι το κατέχεις και δε θα λαβωθείς ξανά.
Είναι η χρονική στιγμή κι οι εμπειρίες που έχει ο καθένας μας για να διαχειριστεί μεγάλα συναισθήματα. Αυτές οι χρονικές στιγμές δεν κοιτάνε την ηλικία που θα σου συμβούν, αν είναι πρωτόγνωρα όλα αυτά για σένα, σίγουρα θα λειτουργήσεις σπασμωδικά. Είναι η γνώση που σε ορίζει μάχιμο και κάθε φορά θα πρέπει να είσαι έτοιμος να αντεπεξέλθεις.
Πρέπει να έχεις την κατάλληλη ωριμότητα για να είσαι δυνατός σε τέτοιου είδους χτυπήματα. Ακόμα κι αν νιώθεις ότι δεν είσαι σε θέση να το χειριστείς, είναι σοφό να μην αντιδράσεις. Να πάρεις τον εύλογο χρόνο σου, να το μοιραστείς αυτό που σε προβληματίζει με δικά σου άτομα κι όχι με τον κάθε περαστικό της ζωής σου. Με άτομα δοκιμασμένα, που είναι πραγματικά κοντά σου για να σε διαφωτίσουν. Δε σημαίνει ότι θα σου δώσουν λύση στο πρόβλημά σου, δεν είναι εύκολο να δέχεσαι συμβουλές αλλά ούτε και να δίνεις.
Οι συμβουλές είναι καταστροφικές είτε με τη μία είτε με την άλλη έννοια. Και γιατί αυτό; Γιατί, πολύ απλά δεν είναι εφικτό να δεχτείς μια συμβουλή η όποια θα είναι καθοριστική σε μια επιλογή που παρακάτω ενδεχομένως να είναι και λάθος. Απ’ την άλλη, όμως, δεν είναι ούτε αποδεκτό να δώσεις τη δική σου συμβουλή για ακριβώς τον ίδιο λόγο.
Επομένως, να μάθεις να δέχεσαι απόψεις γιατί διαφέρουν απ’ τις συμβουλές, έχουν το ελαφρυντικό ότι η επιλογή είναι αποκλειστικά δική σου. Έτσι, λοιπόν, όταν θα έχεις δεχτεί την άποψη από ένα δικό σου αγαπημένο πρόσωπο, κράτησε την και δώσε εξίσου στον εαυτό σου τον χρόνο που χρειάζεται για να το επεξεργαστεί.
Η απόφαση είναι δική σου, έπειτα δράσε γιατί ό,τι έχει δράση, έχει κι αντίδραση. Ακόμα κι η σιωπή είναι ένα είδος δράσης κι η αντίστοιχη αντίδραση θα διαδραματιστεί παρακάτω. Το «παρακάτω» δεν είναι συγκεκριμένο χρονικά, όμως, υφίσταται και θα γίνει για να κλείσει ο κύκλος αυτός.
Έτσι είναι τα πράγματα, απλά, όπως τα μεγάλα συναισθήματα που είναι δύσκολο να τα διαχειριστείς σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής σου. Δεν είναι το γεγονός ότι είσαι μικρός γι’ αυτά τα συναισθήματα, απλά δεν είσαι ώριμος. Μείνε ψύχραιμος κι άσε τη ζωή να σου δώσει τις απαντήσεις που θες.
Άσ’ το να ωριμάσει μέσα σου και θα έρθει η στιγμή για να αντιδράσεις. Να μην είσαι ανυπόμονος, η ζωή είναι όμορφη και κάθε μέρα σου κρύβει γλυκές, ονειρεμένες στιγμές. Θα γίνει και να είσαι σίγουρος πως το χειρίστηκες με ωριμότητα, όπως ακριβώς το ήθελες. Απόλαυσέ το, γιατί έρχεται!
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη