Ελίζαμπεθ Μπάθορι, η γυναίκα που θεωρήθηκε το πρώτο αληθινό βαμπίρ

Λένε πως ο Δράκουλας του Μπραμ Στόκερ ήταν «βούτυρο» μπροστά στις πραγματικές πράξεις που εκείνη έκανε. Άλλοι λένε, πως εκείνη είναι η πραγματική βρικόλακας που διέπρεψε στην ιστορία. Η Ελίζαμπεθ Μπάθορι γεννήθηκε στην Ουγγαρία, έναν αιώνα μετά την απώλεια του Βλαντ Τσεπές, του γνωστού σε όλους μας Κόμη Δράκουλα. Κάπου εκεί, όπως λέει ο θρύλος κι ενώ η Ευρώπη είχε ηρεμήσει από τη δίψα για αίμα, μια άλλη παρουσία με έντονη προσωπικότητα ήρθε να ανατρέψει τα πάντα. Αυτή η ύπαρξη, δεν είναι άλλη από την Ελίζαμπεθ Μπάθορι.

Ούγγρα ευγενής, προϊόν αιμομιξίας μεταξύ του βαρόνου George Bathory και της βαρόνης Anna Bathory, γεννήθηκε το 1560 από επιφανή οικογένεια που κατείχε γη κι εξουσία. Λέγεται, ότι η περιουσία της οικογένειας ξεπερνούσε τα πλούτη του Αυτοκράτορα της Αυστρίας κι έτσι η ίδια μεγάλωσε μέσα στην πολυτέλεια. Αν και χρονικά εκείνη την περίοδο η Ουγγαρία είχε δυο πολεμικά μέτωπα, ένα δυτικά της Αυστρίας κι ένα νότια από τους Οθωμανούς, αυτό δε φάνηκε να την εμποδίζει από το να έχει φαινομενικά τα πάντα.

Σε νεαρή ηλικία, σχεδόν δεκαπέντε, την πάντρεψαν με τον κόμη Ferenc Nadasdy, ο οποίος ήταν γνωστός στην εποχή του για τις θηριωδίες που διέπραττε εναντίον των Οθωμανών. Κάτι για το οποίο εκείνη ένιωθε θαυμασμό, ενώ παράλληλα ήταν γοητευμένη από τις πολεμικές του τεχνικές. Σε συνέχεια του έγγαμου βίου της, κι όσο εκείνος είχε απορροφηθεί στις πολεμικές εκστρατείες, η ίδια παρέμενε στο κάστρο, να διαχειρίζεται τα εδάφη και την περιουσία τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ως γυναίκα του. Άλλωστε ο γάμος τους, είχε συνδέσει δυο μεγάλες περιουσίες σε μία.

Ο τρόπος που διοικούσε ήταν αυστηρός κι αν κι εκείνη την περίοδο οι Αριστοκράτες της Ουγγαρίας φημίζονταν για την απάνθρωπη μεταχείρισή τους απέναντι στους Σλοβάκους χωρικούς, η ίδια κατάφερνε να ξεπερνάει τον μέσο όρο με την αυστηρότητα και τη σκληρότητά της. Βέβαια, μέσα από αυτή, το ταλέντο της ξεδιπλώθηκε και φάνηκε η σαδιστική της φύση. Ήταν λοιπόν παραπάνω από ξεκάθαρο πως απολάμβανε τον πόνο των άλλων.

Μέσα σε αυτές τις αυστηρές αρχές, είχε και μια ακόμη επιθυμία· να της προμηθεύουν νεαρές κοπέλες, οι οποίες θα εργάζονταν σε διάφορα πόστα στο κάστρο, με υψηλό, όμως, αντίτιμο. Μισθοί που υπήρχαν μόνο στα λόγια, γιατί στην πράξη, τα νεαρά κορίτσια έρχονταν αντιμέτωπα με σκληρό βασανισμό, κακοποίηση, ξύλο, τσιμπίδες και λαβίδες, σίδερο ζεματίσματος, στέρηση τροφής, νερού κ. λπ. για τα λάθη που έκαναν, μέχρι να «μάθουν άρτια τη δουλειά τους».

Ανάμεσα στα πολλά και φρικιαστικά, όμως, ήταν κι αυτό που είχε διδαχθεί από τις τεχνικές του συζύγου της, με το όνομα «κλωτσώντας τα αστέρια». Έτσι, τις έδενε κι ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών τους έβαζε χαρτιά στα οποία έβαζε φωτιά και τις υποχρέωνε να κάνουν κινήσεις, ενώ ήταν δεμένες για να διώξουν το χαρτί που καιγόταν. Όσο τα θύματα προσπαθούσαν να το κάνουν, αυτό είχε ως αποτέλεσμα να βλέπουν αστεράκια απ’ την πίεση της αναπνοής τους αλλά και τον πόνο που δημιουργούσε η φωτιά.

Άλλα βασανιστήρια που έκανε ήταν να μπήγει βελόνες κάτω από τα νύχια τους, ενώ πολλές τις άφηνε γυμνές στα χιόνια ή τις έλουζε με παγωμένο νερό μέχρι να πάθουν ανακοπή. Ο αριθμός των πτwμάτων αυξανόταν, όμως την τροφοδοτούσαν διαρκώς με νεοσύλλεκτες, για να συνεχίσει το σαδιστικό της παιχνίδι. Ωστόσο, η συμπεριφορά της ξέφυγε ακόμα περισσότερο όταν ο σύζυγός της απεβίωσε κι ο ψυχικός της κόσμος κλονίστηκε ακόμη πιο πολύ, ενώ άρχισε να την απασχολεί έντονα η διατήρηση της νεότητας. Έτσι, μια νέα συνήθεια ήρθε για να αποτελειώσει τη διαστροφή της.

Αυτή δεν ήταν άλλη από το να κάνει μπάνιο σε αίμα παρθένων γυναικών. Με την ίδια τακτική, ζητούσε γυναίκες για εργασία, αλλά στα κριτήριά της  υπήρχε, πια, η βασική προϋπόθεση να είναι παρθένες. Αφού λοιπόν τις είχε πια στη δούλεψή της, τις σκότwνε και γέμιζε την μπανιέρα με το αίμ@ τους, γιατί η αίσθηση που άφηνε στο δέρμα της, νόμιζε πως είχε ως αποτέλεσμα να κρατάει τη νιότη και τη σφριγηλότητά της. Υπήρχαν φήμες, μάλιστα, πως πριν τις σκοτwσει επιδιδόταν σε ερωτικές πράξεις μαζί τους, ενώ τις δάγκωνε στο στήθος, και στον λαιμό πίνοντας το αίμα τους. Τις ανάγκαζε να υπακούσουν, κι όποια δεν το έκανε τη σκότwνε μπροστά στα μάτια της άλλης, μόνο και μόνο για να υπάρχει μια συνοχή στις οδηγίες της. Εξάλλου, όλες θα κατέληγαν στο ίδιο σημείο, μετατρεπόμενες σε ένα κόκκινο υγρό για το μπάνιο της.

Παρ’ όλη την απάνθρωπη συμπεριφορά της, οι χωρικοί κι οι αυλικοί έμεναν σιωπηλοί υπό τον φόβο της και με σκοπό την εύνοιά της. Μέχρι που έβαλε στο μάτι κορίτσια ευγενών οικογενειών και ξεκίνησε η πτώση της. Ένα από τα τελευταία θύματά της υπήρξε και η τραγουδίστρια Ilona Harczy, την οποία κάλεσε για ένα ιδιωτικό κονσέρτο και δεν εθεάθη ποτέ ξανά. Τότε ήταν που ο βασιλιάς μετά από πιέσεις ευγενών, διέταξε τη σύλληψή της. Το κάστρο της δέχτηκε επιδρομή και το θέαμα που αντίκρισαν όσοι μπήκαν, με βουνά από πτώματα γυναικών σε αποσύνθεση να απλώνονται από άκρη σ’ άκρη ήταν πραγματικά ανατριχιαστικό. Σε όλο της τον βίο, φημολογείται πως σκότwσε εξακόσιες πενήντα παρθένες.

H ίδια δικάστηκε και φυλακίστηκε στο κάστρο της, ενώ μέχρι το τέλος της. Αλήθεια ή ψέμα, κανείς δεν ξέρει.