Δεν είναι «γαλήνη», αν σε μια στιγμή μπορεί εύκολα να καταρριφθεί. Δεν είναι γαλήνη αν από μια κουβέντα, μια κίνηση ακόμη κι από ένα βλέμμα μπορεί να μετατραπεί σε αγωνία, φόβο ή θυμό. Δεν είναι γαλήνη αν μπορεί να μετατραπεί σε κάτι που να εξοργίσει τον άλλον σε ασύλληπτο χρόνο κι οι αντιδράσεις του να μην έχουν λογική. Αν μπορεί να χαθεί, δεν είναι γαλήνη.
Γιατί γαλήνη είναι η εσωτερική ειρήνη, που θέλει αρκετό κόπο για να θεσπιστεί και να παραμείνει άτρωτη. Μέσα από δύσκολες κι αντίξοες καταστάσεις, να μπορέσει ο εαυτός μας να αναγνωρίζει κάθε φορά και πιο πολύ, μια δική του πτυχή. Να βλέπει και να καταγράφει τις αντιδράσεις του, να προσπαθεί ν’ απομνημονεύσει το συναίσθημα εκείνο που δημιουργήθηκε και πυροδότησε τη δική του συμπεριφορά. Εκείνη τη συμπεριφορά που θα παραμείνει στη μνήμη του, εκείνη που θα έρθει για να τον βελτιώσει. Μέσα από τις εμπειρίες και τις σχέσεις, να καταφέρει να γνωρίσει τον ίδιο του τον εαυτό. Να τον βοηθήσει να έρθει πιο κοντά σ’ εκείνον και να δημιουργήσει μια φιλική σύνδεση μαζί του. Να πετύχει να τον γνωρίσει και κάθε φορά, να έρχεται κι ένα βήμα πιο κοντά στην προσωπική του χρυσή τομή. Αυτό είναι γαλήνη.
Μέσα από έναν μακρύ δρόμο, μια διαδρομή ζωής, θα γνωρίσει τον εαυτό του κι όταν θα έχει καταφέρει να πετύχει κανείς την ειρήνη που τόσο ονειρεύτηκε κι αποζητούσε, όλα τα υπόλοιπα θα του φαίνονται μικρά. Γιατί θα έχει τη γνώση και τον τρόπο να τ’ αντιμετωπίσει πριν τον φάνε. Αυτό, σημαίνει πως κι οι προβληματισμοί του, δε θα έχουν κάποια ιδιαίτερη σημασία. Πως θα είναι κι εκείνοι μικροί στα μάτια του κι εύκολα διαχειρίσιμοι. Τα προβλήματά του, ως δια μαγείας θα έχουν συρρικνωθεί κι ο τρόπος που τα διαχειρίζεται θα διακατέχεται πάντα από σύνεση κι ετοιμότητα.
Έναν άνθρωπο που έχει βρει τη γαλήνη, δεν τον διακατέχει η βιασύνη, μήτε το άγχος ή ο εκνευρισμός. Όλα θα γίνουν στην ώρα τους και με τον σωστό τρόπο. Η σκέψη του, θα έχει καθαρότητα και μεγάλη μεθοδικότητα. Δε σημαίνει πως θ’ αργοπορεί στις κινήσεις του, αλλά δε θα βιαστεί και να πράξει. Θα κάνει το βήμα την κατάλληλη στιγμή, με τις κατάλληλες κινήσεις. Όλες του οι αποφάσεις, είναι ώριμες και σοφές. Ο αέρας που θα αποπνέει θα έχει σιγουριά. Θα είναι σοβαρός και δε θα δείχνει σοβαροφανής. Για τους γύρω, τους άγνωστους και τους περαστικούς, θα είναι ένας απλός άνθρωπος. Για εκείνους που ανήκουν στο δικό του περιβάλλον, θα είναι αυτός που έκανε δουλειά με τον εαυτό του.
Ελκύει τους γύρω του, γιατί έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει την ηρεμία του σαν ενέργεια. Είναι η δική του ενέργεια, που έχει παλέψει σκληρά με τον εσωτερικό του κόσμο για να καταφέρει να την κάνει σύντροφο ζωής, κατακτώντας μια ήρεμη καθημερινότητα. Έχει καταφέρει, όχι να ελαχιστοποιήσει τα προβλήματά του, μα τον αντίκτυπό τους πάνω του. Δεν είναι ό,τι του συμβαίνει. Σίγουρα υπάρχουν προβλήματα που τον απασχολούν, αλλά με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο γνωρίζει και πώς να τα υπερβεί. Τα μελλούμενα δεν του απορροφάν’ πολύ χρόνο από την καθημερινότητά του. Έχει μάθει ν’ απλοποιεί τις καταστάσεις και να μην επιβαρύνει τον εαυτό του με θέματα που θα συναντήσει μελλοντικά.
Δε χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια, ούτε μεγάλα λόγια για να φτάσει κανείς στην εσωτερική γαλήνη. Ουσιαστικό χρόνο, απλή σκέψη και στροφή προς τον εαυτό κι η λύση έχει βρεθεί. Ο άνθρωπος γίνεται σοφός κι ώριμος όταν βρίσκει πώς ν’ απολαμβάνει τη ζωή. Όταν καταλαβαίνει τι αξίζει να έχει διάρκεια. Όταν αντιμετωπίζει τα απλά πράγματα με ουσία κι αγάπη. Τότε, θα έρθει η γαλήνη και θα τον βρει. Κι όταν τον βρει, δε θα φύγει από πλάι του.
Συντάκτης: Αλεξάνδρα Τσότσου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
