Λένε πως ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα. Για πολλούς είναι μια μεγάλη αλήθεια, μα κανείς δε γνωρίζει την αιτία μέχρι να φτάσει σε εκείνο το σημείο. Στην περίοδο της αναζήτησης συντρόφου η δεδομένη κατάσταση είναι διαφορετική από αυτήν που πρόκειται να ακολουθήσει. Το εργένικο στάδιο εμπεριέχει μια πιο ανάλαφρη από ευθύνες κι υποχρεώσεις ζωή.
Όταν βρίσκεσαι ακόμα στο οικογενειακό σου περιβάλλον, μαθαίνεις να συμπεριφέρεσαι ανάλογα με τις συνήθειες της οικογένειάς σου. Έχεις αποδεχτεί απ’ την τρυφερή σου ηλικία τους άγραφους νόμους που επικρατούν στο σπίτι σας. Βέβαια, μεγαλώνοντας διακρίνεις κάποιους λάθος χειρισμούς των γονιών σου, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Σίγουρα, όμως, αυτά που έχεις εντοπίσει και δεν είναι αποδεκτά για σένα ξέρεις ότι στη δική σου οικογένεια δε θα θες να επαναληφθούν.
Κατά αυτό τον τρόπο, πορεύεσαι και τις περισσότερες φορές νιώθεις το βόλεμα που έχει ένα ύφος θαλπωρής. Δεν έχεις λόγο να αποχωριστείς την οικογένειά σου, αν δεν υπάρχει κάτι που πραγματικά να σε ενδιαφέρει. Αν δεν υπάρχει κάποιος ουσιαστικός λόγος για να φύγεις. Κάποιες φορές η φοιτητική ζωή είναι μια πρόβα τζενεράλε. Είναι μια δοκιμασία για το πώς θα μπορούσες να ζήσεις μόνος σου. Πώς θα μπορούσες να διαχειριστείς μια σημαντική ασχολία που δεν είναι άλλη απ’ το πανεπιστήμιο σε συνάρτηση με τη φροντίδα του ίδιου σου του εαυτού.
Αυτό, όμως δεν αποτελεί κανόνα γιατί κάποιοι δεν εισπράττουν αυτό το μήνυμα, απλά το αντιμετωπίζουν σαν μια παροδική κατάσταση. Μια κατάσταση που θα περάσει μέχρι να επιστρέψουν στις βασικές τους συνήθειες. Υπάρχει επίσης και το ενδεχόμενο να μην είσαι έτοιμος να αναλάβεις τις ευθύνες που σου επιφυλάσσει η ανεξαρτησία κι η πραγματική απελευθέρωση. Όλα αυτά είναι προϋποθέσεις που αναστέλλουν μια τέτοια απόφαση.
Στην περίπτωση, όμως, που παρθεί η απόφαση για το μεγάλο βήμα, δε χωράνε αναβολές ούτε ευκαιριακές λύσεις. Θα πρέπει να λάβεις σοβαρά υπόψη την καθημερινότητά σου με εκείνον τον άνθρωπο που έχεις επιλέξει. Ως εκείνο το σημείο όλα φαίνονται ιδανικά. Οι βόλτες, οι εκδρομές κι όλες οι στιγμές είναι απλά μαγικές. Επομένως, πέρασες στο επόμενο επίπεδο της εξέλιξης κι εκεί είναι που έρχεσαι αντιμέτωπος με όλα αυτά που γνώριζες αλλά ουσιαστικά δεν είχες βιώσει.
Η καθημερινότητα στο γάμο δεν έχει όλη την ημέρα αγκαλιές και βόλτες. Έχει ένα κάρο υποχρεώσεις που απαιτούν κατανόηση και δέσμευση. Έχει και καβγάδες και φωνές, αλλά δεν (πρέπει να) έχει τόσο εύκολες φυγές. Κι όλα αυτά που εμπεριέχει ένας γάμος, σε καμία περίπτωση, δεν πρέπει να είναι αποτρεπτικά για μια τέτοια απόφαση. Δεν είναι ο γάμος μια δυστυχία, είναι μια κατάσταση που θέλει σωστό χειρισμό για να έχει το αποτέλεσμα της ευτυχίας. Απαιτεί ωριμότητα κι αγάπη για να λειτουργήσει.
Η συμβίωση και συγκεκριμένα η δημιουργία οικογένειας δε θα έπρεπε να θεωρηθεί ένα απλό σενάριο. Προϋποθέτει μια βασική αρχή, ο άνθρωπος που είναι δίπλα σου να είναι αυτός με τον οποίο είσαι έτοιμος να γεράσεις. Και τα γεράματα δεν είναι κάτι που πρέπει να σε απασχολούν. Σηματοδοτούν απλά μια χρονική περίοδο που αν καταφέρεις να την φτάσεις μαζί με το σύντροφό σου, σημαίνει πως τα ‘χετε πάει περίφημα.
Η συμβίωση μες στο γάμο προϋποθέτει, αγάπη, κατανόηση, υποχωρήσεις, κουβαλά χαρές, στεναχώριες και πολλά άλλα στα οποία θα είστε μαζί. Θα λειτουργείτε σαν μία οντότητα για να διατηρηθεί όλο αυτό που σας έκανε να επιλέξετε την κοινή πορεία. Δε χωράνε πια εγωισμοί και μούτρα, ούτε χαζά κυνηγητά, υποτίθεται πως πλέον ξέρετε τι θέλετε.
Ουσιαστικά η σχέση ξεκινάει μετά το γάμο. Κι όπου «γάμος» δεν εννοείται μια τελετή, αλλά η απόφαση για συνύπαρξη, η κοινή καθημερινότητα. Συνδέεστε και συγχρονίζεστε, μοιράζεστε την ίδια ρουτίνα και μαζί χτίζετε το μέλλον σας. Εκεί είναι η πραγματικότητα αυτής της επιλογής. Εδώ δεν είσαι πια το παιδί που λαμβάνει την ασφάλεια της οικογένειάς του. Είσαι αυτός που χτίζει την ασφάλεια και τη θαλπωρή μιας οικογένειας, της δικής σου.
Χτίζετε, λοιπόν, τη δική σας οικογένεια και μαζί αποφασίζετε για το δικό σας καλό ή σωστό, όπως εσείς το κρίνετε. Οι ισορροπίες κι οι χειρισμοί μες στη σχέση σας δεν προκύπτουν ούτε συντηρούνται πια με την ίδια ευκολία, όπως πριν το γάμο. Είναι ένα νέο κεφάλαιο ζωής, μια πιο ώριμη φάση, μια σειρά από πολλές εκκρεμότητες που είστε εσείς και μόνο υπεύθυνοι. Ειδικά αν μπουν στο πλάνο και παιδιά. Δεν ξεκινάτε πια με το «όπου μας βγάλει», προσπαθείτε πολύ και κάνετε τα πάντα για να σας βγάλει εκεί που επιθυμείτε.
Έχει άλλο χαρακτήρα η σχέση κι εκεί είναι η πραγματική δοκιμασία του «μαζί» σας. Αυτά τα συναισθήματα που καλλιεργήθηκαν στη θεωρητικά απλή σχέση, θα κριθούν σε αυτό το στάδιο αν είναι πραγματικά ή όχι, αν όντως αντέχουν. Ακόμα κι αυτό δε σημαίνει πως θα πρέπει ή θα μπορούσες να γνώριζες από πριν ποια θα είναι η εξέλιξή σας. Κανείς δεν μπορεί να στο εξασφαλίσει. Με βάση τα συναισθήματα και την επιθυμία ξεκινάς κάτι που σου είναι άγνωστο. Είναι ένα είδος ρίσκου.
Είτε θα μπεις στο παιχνίδι ενεργά είτε θα παραμείνεις στη δική σου ασφάλεια. Η επιλογή είναι πάντα δική σου. Επίλεξε με σύνεση!
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη