Μονογονική οικογένεια και το παιδί ζητά αδερφάκι

Μονογονική οικογένεια, ένας γονιός και το παιδί. Κάποιες φορές είναι επιλογή και κάποιες άλλες προκύπτει σαν μια κατάσταση που αναγκάστηκες να την αποδεχτείς. Τίποτα δεν είναι εύκολο για να γίνει συνήθεια και καθημερινότητα. Όλες οι αλλαγές απαιτούν την ωρίμανση των συνθηκών και την κατάλληλη διαχείριση. Συμβαίνουν και δε θα σου προσφέρει τίποτα το να αναρωτιέσαι γιατί σε σένα ή στον οποιονδήποτε.

Δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά, μπορείς όμως να προσαρμοστείς στα νέα δεδομένα. Είτε αυτή η προσαρμογή έρθει αβίαστα είτε στην αρχή σου φαίνεται ένα βουνό που η αναρρίχησή του μοιάζει ανέφικτη. Δύσκολες οι αρχές αλλά στη συνέχεια, πράγματι, συνηθίζεις κι εκεί απομυθοποιείς τη δύσβατη ανάβαση.

Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις που δεν μπορείς να τις ελέγξεις. Απαιτήσεις που δεν μπορείς να εκπληρώσεις, όσο κι αν έχεις την επιθυμία και τις ιδανικές προθέσεις. Όταν το μονάκριβό σου πλάσμα σου εκδηλώνει τόσο αθώα και παιχνιδιάρικα πως η παρουσία ενός αδερφού ή αδερφής θα ομόρφαινε την καθημερινότητά του. Πώς να διαχειριστείς ένα τέτοιο αίτημα και πώς να το πραγματοποιήσεις;

Καταλήξαμε εδώ από δύο πιθανά σενάρια, είτε μια απώλεια του ενός γονέα είτε ένα διαζύγιο. Αντιδράς με χαμόγελο και προσπαθείς να επεξεργαστείς την πληροφορία που μόλις σου δόθηκε. Δεν έχεις μάθει να φέρνεις αυταρχικές αρνήσεις, αλλά αυτό που σου ζητήθηκε δεν είναι εφικτό. Σκέφτεσαι πώς αλλιώς θα μπορούσες να γεμίσεις εκείνες τις στιγμές του παιδιού σου, για να μη νιώθει εκείνη την έλλειψη, να καλύψεις κάπως την ανάγκη του για αδερφάκι.

Γνωρίζεις πως κάποια επιπλέον δραστηριότητα δεν αντικαθιστά τη συγκεκριμένη επιθυμία του. Είναι κάτι αναντικατάστατο, αφού πρόκειται για μια ανθρώπινη παρουσία. Όσα παιχνίδια και γυμναστικές ασχολίες κι αν του προσφέρεις δε θα συμπληρώσουν το κενό. Δεν έχεις απάντηση, απλά ένα μεγάλο προβληματισμό.

Έχεις βρεθεί σε αδιέξοδο κι αυτή η κατάσταση αντικρούει τις δικές σου επιλογές. Ίσως δεν έχεις την επιθυμία να δημιουργήσεις ξανά μια οικογένεια. Ίσως (στο θετικό ενδεχόμενο) να υπάρχει στο νου σου, αλλά να μην έχει βρεθεί το κατάλληλο άτομο για να το εκπληρώσεις. Αν δεχτούμε το δεύτερο ενδεχόμενο, αυτό απαιτεί χρόνο και σίγουρα πολύ περισσότερο χρόνο, γιατί πλέον έχεις αυστηρά κριτήρια στις επιλογές σου.

Μετά από ένα χωρισμό δεν είναι όλα στρωτά για να βρεθεί ο κατάλληλος σύντροφος, δεν είσαι ψυχολογικά έτοιμος, ακόμη κι αν το θες. Είναι πολλοί παράμετροι που παίζουν αναβλητικό ρόλο για μια νέα αρχή. Είναι ελαχιστοποιημένες οι πιθανότητες έως κι ανύπαρκτες.

Αυτό που είναι λογικό είναι να δώσεις έμφαση στην τωρινή κατάσταση. Θα απαντήσεις στο παιδί και θα του εξηγήσεις ποια είναι τα οφέλη του να είναι μόνος του. Αλλάζεις την οπτική του, προσπαθείς με έναν έξυπνο τρόπο να το αποπροσανατολίσεις. Όσο κι αν αγαπάς την ειλικρίνεια, δεν μπορείς σ’ αυτή τη φάση να ανοίξεις κουβέντα, με ρεαλιστικά επιχειρήματα, μαζί του. Είναι η ηλικία του ακόμη τρυφερή, οι λάθος χειρισμοί μπορούν να προκαλέσουν τραύματα στο παιδί και στις μετέπειτα ενήλικες σχέσεις του.

Υπάρχει κι η άλλη λύση, να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό για να σου δώσει μια πιο εμπεριστατωμένη απάντηση. Είναι κάτι που δύσκολα θα λυθεί με αδιαφορία, αναβλητικότητα κι ένα απλό χαμόγελο. Δε θα σταματήσει να το ζητάει αν δεν αιτιολογήσεις. Ίσως κάποτε να συμβεί, να μπορέσεις να του προσφέρεις ένα αδερφάκι. Αυτή είναι η ευχάριστη εκδοχή. Δεν προκύπτουν, όμως, πάντα όλα όπως ακριβώς τα θέλαμε.

Πρέπει να το αντιμετωπίσεις. Αν απλώς αγνοήσεις το αίτημά του, αν αδιαφορήσεις για την ανάγκη του να αποκτήσει ένα αδερφάκι, θα αισθανθεί πως δεν το υπολογίζεις, πως δε δίνεις σημασία σε όσα χρειάζεται κι όσα σου ζητάει. Μια παθητική στάση ίσως δημιουργήσει προβλήματα εμπιστοσύνης στη σχέση σας, κι αυτό δεν το θες.

Θα αφιερώσεις χρόνο και με σοβαρότητα θα ασχοληθείς για να του λύσεις όλες του τις απορίες. Κάποια μέρα, με τη δική του κατάλληλη ωριμότητα, αυτή η κουβέντα θα γίνει με απόλυτη ειλικρίνεια και τους σωστούς λόγους. Για την ώρα, δίνεις τις απαντήσεις που αντέχει να ακούσει.