Η στιγμή που ο άνθρωπος γίνεται γονιός είναι γεμάτη με έντονα συναισθήματα. Είναι η ολοκλήρωση της φύσης, της ανθρώπινης υπόστασης. Βιώνεις μήνες τον ερχομό ενός παιδιού, δίχως να έχεις πολύ καλά συνειδητοποιήσει ότι με μια τόσο απλή πράξη δημιουργείται ζωή. Κάθε μέρα που κυλάει, νιώθεις παράξενα και τα συναισθήματα είναι μοναδικά.
Η στιγμή της γέννησης είναι μαγική. Ζεστά γλυκά χαμόγελα έχουν όσοι σε περιτριγυρίζουν. Ακόμα κι οι εμπαθείς άνθρωποι έχουν μετατραπεί στις πιο όμορφες παρουσίες. Είναι ονειρικές αυτές οι στιγμές που διανύεις μέχρι να εγκλιματιστείς και να εντάξεις το νέο μέλος σε αυτό που λέγεται «οικογένεια». Κάπου εδώ είναι που ξεκινάει η ουσιαστική έννοια της οικογένειας κι αν δεν υπάρχουν τα σωστά θεμέλια, τότε για ποια οικογένεια μιλάμε;
Ο ερχομός ενός παιδιού μπορεί να έχει ένα απ’ τα δυο αποτελέσματα. Η μία είναι να δέσει το ζευγάρι κι η άλλη να το χωρίσει. Δεν είναι η κύηση, αλλά ούτε η γέννηση αυτής της αθώας ψυχής. Είναι η ουσία, η μετέπειτα πορεία που φέρνει δυσκολίες και διαταράσσει τις συνήθειες του ζευγαριού.
Ισχύει ότι το παιδί είναι μία δοκιμασία που θα κρίνει το βάθος των συναισθημάτων τους. Δυστυχώς, πολλές σχέσεις είναι επιφανειακές και τα αποτελέσματα αυτών των καταστάσεων είναι γύρω μας.
Δε φταίει κανείς άλλος εκτός από εσένα τον ίδιο. Το φταίξιμο είναι δικό σου και μόνο! Δε γίνεται όταν μια σχέση δεν είναι υγιής να πάει στο επόμενο επίπεδο. Όταν δεν υπάρχει η ουσιαστική επικοινωνία -κι αυτό είναι ανεξάρτητο από την ερωτική χημεία που ενδεχομένως υπάρχει. Είναι η έλλειψη σεβασμού κι επικοινωνίας μεταξύ δυο ανθρώπων, που τις περισσότερες φορές οδηγεί σε αδιέξοδο. Μην μπερδεύουμε το πάθος και τον έρωτα, γιατί αυτά δε θα αναστείλουν τη ρήξη που πιθανόν έχει έρθει.
Είναι βέβαιο πως ο έρωτας κι η χημεία είναι τα συστατικά που δημιουργούν την ανάγκη να θες να είσαι με τον άλλον. Έπειτα κι οι δύο θα πρέπει να το δουλέψουν ώστε να φέρουν τη σχέση στο επόμενο στάδιο. Να φτιάξουν γέφυρες επικοινωνίας ώστε να μάθουν να σέβονται και να εκτιμούν ο ένας τον άλλον. Είναι πολύ σημαντικό αυτό, αλλά υπάρχει κόσμος που το παραβλέπει.
Με τον καιρό, ο έρωτας χάνεται κι αν δεν υπάρχει επικοινωνία κι εκτίμηση, ο ένας χάνει το ενδιαφέρον του για τον άλλον. Εκεί πρέπει να δοθεί και το τέλος γιατί τα συνηθισμένα πισωγυρίσματα δεν έχουν κάποιο όφελος. Εδώ είναι που γίνονται τα περισσότερα λάθη. Κυριευμένος ίσως από εγωισμό, συνήθεια αλλά κι απ’ την έλλειψη του συγκεκριμένου ανθρώπου συμβιβάζεσαι με την επιστροφή του. Τότε είναι που θεωρείς ότι η συγκεκριμένη επιστροφή είναι η επιβεβαίωση ότι εσένα επιθυμεί, εσένα αγαπάει κι αμέσως αποφασίζεις να δώσεις την επίλυση του συγκεκριμένου προβλήματος με την επισημοποίηση της σχέσης. Τα προβλήματα, όμως, είναι άλλα, πιο ουσιαστικά.
Έτσι διαιωνίζονται οι διαφωνίες κι οι αντιπαραθέσεις στη σχέση και με τον ερχομό ενός παιδιού δε λύνονται. Δυστυχώς, οι δυσκολίες προϋπήρχαν κι οι συνθήκες προσαρμογής του ζευγαριού στη νέα του καθημερινότητα δυσχεραίνει. Όλες αυτές οι δυσάρεστες καταστάσεις παρουσιάζονται στην επιφάνεια με μεγαλύτερη ένταση, με νεύρα και δίχως ανοχή. Τότε έρχεται κι ο ουσιαστικός χωρισμός, αυτός που έπρεπε να είχε λάβει χώρα πριν το μεγάλο βήμα.
Στην περίπτωση που δεν υπάρχουν πισωγυρίσματα, σίγουρα υπάρχουν σημάδια ότι αυτή η σχέση έχει δυσκολία να προχωρήσει. Ίσως κάποιες φορές να είναι απωθημένο, να θες να ζήσεις αυτή τη μοναδική μέρα. Όποιος και να είναι ο λόγος που εσύ επιλέγεις να προχωρήσεις σε αυτό το επίπεδο τη ζωή σου, είναι κάτι που το γνωρίζεις εσύ ο ίδιος και μόνο. Σκέψου, όμως, τις συνέπειες. Σκέψου πως αυτοί οι λόγοι θα αντιστραφούν και μετά θα γίνεις το θύμα της δικής σου ζωής.
Αντιθέτως, σε μια υγιή κατάσταση, οι επιθυμίες και των δυο είναι συντονισμένες. Όταν υπάρχει η χημεία, το σεξ και η επικοινωνία, τότε έρχονται κι όλα τα υπόλοιπα. Όταν αγαπάς, ξέρεις πού πρέπει να δώσεις έμφαση. Πώς να χειριστείς την κατάσταση ώστε να μη μειώσεις τον άλλον ούτε να τον προσβάλλεις. Ξέρεις πώς να σταθείς στο ύψος των περιστάσεων, να του δώσεις αγάπη, φροντίδα και να είσαι εκεί κοντά του. Ιδανικά, βέβαια, ο σύντροφος κατανοεί την προσπάθειά σου κι ανταποκρίνεται θετικά. Φυσικά, θα υπάρξουν διαφωνίες και τσακωμοί, αλλά κι οι δύο πρέπει να ορίσουν τα όριά τους. Όταν υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός και καλή επικοινωνία όλα λύνονται.
Οποιαδήποτε αντιξοότητα δεν είναι ικανή να διασπάσει αυτό το γερό «οικοδόμημα». Με αυτές τις προϋποθέσεις, το νεοφερμένο πλάσμα θα ενταχθεί πολύ ομαλά. Θα εισπράξει την αγάπη του ζευγαριού και θα μεγαλώσει σε ένα όμορφο περιβάλλον.
Ένα παιδί δεν είναι το παιχνίδι μιας σχέσης. Είναι ο καρπός ενός πραγματικού υγιούς έρωτα με σωστά θεμέλια. Είναι αυτό που θα δέσει το ζευγάρι και δε θα φέρει δυσκολίες. Είναι η προέκταση του εαυτού μας και του συντρόφου μας. Όταν λοιπόν πραγματικά έχουμε βρει την ψυχική μας γαλήνη δίπλα σε ένα άλλο πρόσωπο, τότε μπορούμε να μεταβούμε στο επόμενο επίπεδο. Ως τότε, είναι φρόνιμο να μη δημιουργούμε αθώα θύματα μιας άρρωστης σχέσης!
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη