Αν φτιάξουμε ένα τοπ 5 από συγκλονιστικές στιγμές στη ζωή ενός ανθρώπου, θα φιγουράρει στις πρώτες η στιγμή που θα μάθει πως θα γίνει γονιός. Από το πρώτο άκουσμα της είδησης, μαλακώνει το πρόσωπο ανεπαίσθητα κι ο ίδιος σωπαίνει. Σωπαίνει γιατί τον υπερβαίνει η στιγμή. Είναι που ο εγκέφαλος έχει συλλέξει άπειρο υλικό μέσα από τις στιγμές της ζωής του. Από φίλους, συναδέλφους συγγενείς και το δικό του περιβάλλον, που έχουν σταθεί η πηγή σύλληψης αυτών των πληροφοριών. Φαντάζεται, οραματίζεται, αγχώνεται, σοκάρεται, κάνει πίσω και ξανά μπροστά, παίρνει δύναμη και τη χάνει.
Αναπόφευκτα, υπάρχουν κι οι περιπτώσεις που απέχουν αρκετά από το «όνειρο». Ένας χωρισμός κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ανήκει σε αυτές τις αναπάντεχες στιγμές. Ένας χωρισμός, μια εγκυμοσύνη σε εξέλιξη και πολλά θέματα που πρέπει να διευθετηθούν. Η προετοιμασία κι η αναμονή του μωρού, αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός και το ζευγάρι καλείται να ξεκαθαρίσει και να χωρίσει όσο πιο ειρηνικά γίνεται.
Δεν είναι καθόλου εύκολο να επιτευχθεί ο χωρισμός κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, βέβαια. Το έμβρυο αντιλαμβάνεται πολλά, σίγουρα περισσότερα απ’ όσα θα χρειαζόταν για ν’ αναπτυχθεί ήρεμα. Αφουγκράζεται το κάθε συναίσθημα, τη διαφορετικότητα της χροιάς της φωνής, ακόμη και την ίδια την ανάσα του γονιού του. Καταλαβαίνει από την πρώτη στιγμή την όποια αλλαγή.
Σεβαστοί οι λόγοι ενός ζευγαριού που αποφασίζει να χωρίσει κατά τη διάρκεια μιας εγκυμοσύνης, που δεν είναι έτσι κι αλλιώς σωστό να λειτουργήσει ως μπάλωμα της σχέσης. Εκείνοι γνωρίζουν πως αυτή είναι η καλύτερη λύση για την ψυχική τους υγεία κι αρμονία στη ζωή. Κανείς δεν έχει λόγο κι αν απαιτεί κάποια περαιτέρω εξήγηση που το ζευγάρι αποφάσισε έναν διαφορετικό τρόπο συνκηδεμονίας, κακώς. Σημασία έχει να σεβαστούν από κοινού πως η κύηση θέλει μια ήρεμη καθημερινότητα χωρίς εντάσεις, τσακωμούς και φασαρίες κι αν αυτός είναι ο τρόπος να συμβεί, τότε καλώς το αποφασίζουν.
Ένα γεγονός χωρισμού, δεν απαλλάσσει κανέναν από τους δύο γονείς από τα καθήκοντά τους, από την ανάγκη να είναι είναι υπεύθυνοι γονείς. Η ηρεμία και η γαλήνη είναι το απαραίτητο στοιχείο που χρειάζεται η διάρκεια της εγκυμοσύνης κι εκεί χρειάζεται να εστιάσει, εκτός από τους ίδιους, και το οικογενειακό περιβάλλον κι ο στενός κύκλος των κοντινών τους ανθρώπων. Θα χρειαστεί ο ένας να είναι κοντά στον άλλον στη στενή παρακολούθηση από τον γυναικολόγο και σε όλες τις ιατρικές εξετάσεις- που είναι αρκετές και κουραστικές, είτε μιλάμε για παρένθετη εγκυμοσύνη είτε όχι.
Είναι σαφώς σοκαριστικό να συμβαίνει ένας χωρισμός σε μια τέτοια φάση ζωής ενός ζευγαριού. Αποτελεί το μεγαλύτερο ταμπού να διαλύεται η σχέση όταν υπάρχει εγκυμοσύνη στη μέση. Αν όμως ο συναισθηματικός κόσμος των γονιών γίνεται πιο ελαφρύς και βοηθάει η νέα συνθήκη στη μετέπειτα πορεία τους, τότε είναι τουλάχιστον ώριμη αυτή η απόφαση. Χρειάζεται να δημιουργήσουν μια νέα καθημερινότητα που θ’ απαλλάξει τα μέλη από την προηγούμενη που είχαν θέσει και δε λειτουργούσε. Ελεύθεροι από συναισθηματική φορτικότητα, μπορούν να λειτουργήσουν πιο ώριμα κι ορθά για το παιδί τους.
Ένας χωρισμός σίγουρα δεν είναι ποτέ ό,τι καλύτερο, αλλά δεν είναι και πάντα εγκατάλειψη και παραίτηση. Από κοινού, οι δυο γονείς θα συνεχίσουν να φροντίζουν για το αύριο του παιδιού, να το τροφοδοτούν με όλα τα εφόδια για τη ζωή, χωρίς τον χαλκά ο ένας του άλλου και μιας σχέσης που απλώς δε λειτουργεί. Θα μπορέσουν να του δώσουν αγάπη και θέρμη συναισθημάτων για ν’ ακολουθήσει τις δικές του επιλογές στην ενηλικίωσή του. Εκείνοι θα είναι αυτοί που θα το έχουν βοηθήσει να φτάσει σ’ εκείνο το σημείο, εκείνοι θα πρέπει να νιώθουν πως αυτό που προσέφεραν, το προσέφεραν σωστά κι η εξέλιξη αυτού του ανθρώπου είναι η δική τους επιβεβαίωση.
Μπορεί ένας χωρισμός στην εγκυμοσύνη να μοιάζει πιο σκληρός, πιο βίαιος ίσως από οποιαδήποτε άλλη στιγμή της σχέσης, γιατί έχουμε συνδέσει τη συνθήκη με τις αρχές κι όχι τα τέλη. Και ναι, μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολο, μα είναι καλύτερο από μια σχέση που θα συνεχιστεί μόνο και μόνο για την εγκυμοσύνη. Από μια σχέση που θα τελειώσει αργότερα, πολύ πιο έντονα, γιατί κανείς από τους δύο δε θα αντέχει άλλο. Το μόνο σίγουρο είναι πως το παιδί δε φταίει σε τίποτα. Άρα με γνώμονα αυτό, ας αποφασίσουν να είναι χώρια το ζευγάρι και μαζί οι γονείς. Θα είναι δύσκολο, μα τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο για έναν γονιό.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Αλεξάνδρα Τσότσου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
