Με ένα σακίδιο στην πλάτη, το στομάχι κόμπος και τα χέρια ιδρωμένα, προχωράς για το πανεπιστήμιο. Είναι εκείνη η μέρα που θα κάνεις την εγγραφή σου σε αυτό που πρόκειται να ορίσει την επαγγελματική σου σταδιοδρομία. Κάπως έτσι όλοι ξεκινάμε, με άγνωστο την ελπίδα απλά βαδίζουμε για ένα αύριο που μας επιφυλάσσει πολλά.
Σε μια ξένη χώρα, με τα καλούτσικα αγγλικά σου γυροφέρνεις τις λέξεις για να σχηματίσουν φράση. Πώς θα το πεις, πώς θα σε καταλάβουν. Τρέμεις να τους κοιτάξεις στα μάτια, μην τυχόν χάσεις το νόημα και φανείς ανόητος. Ανίκανος, να σταθείς στο ύψος σου και σε απορρίψουν απ’ την πρώτη ματιά. Η ανασφάλεια στο αποκορύφωμά της κι εσύ να νιώθεις εκ των πραγμάτων έξω απ’ τα νερά σου.
Έχεις ανησυχίες, φοβίες, δε γνωρίζεις και δεν ξέρεις αν θα τα καταφέρεις. Στο πίσω μέρος του μυαλού σου, οι γονείς. Αυτοί οι κυρίαρχοι άνθρωποι της ζωής σου, έχουν επενδύσει σε σένα κι είναι καθήκον σου να τους δείξεις και να τους αποδείξεις τις δικές σου αξίες.
Νιώθεις περίεργα, ξένος σε έναν τόπο τόσο άγνωστο. Είσαι μόνος σου και πρέπει να παλέψεις με τους εσωτερικούς «δαίμονες» για να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις κι αυτό που επικρατεί στην πραγματικότητα. Από τη μία θέλεις να ανακαλύψεις το μέρος, να το εξερευνήσεις, να δεις τη διαφορετικότητα κι αυτόν τον άλλον πολιτισμό. Σε κυριεύει το συναίσθημα του τουρίστα, αλλά δεν πρέπει η προσοχή σου να αποσπαστεί, δεν πρέπει να ξεφύγεις απ’ το στόχο σου.
Δεν υπάρχει ο έλεγχος απ’ τους γονείς, πότε θα επιστρέψεις σπίτι, πότε θα διαβάσεις και πώς θα έχεις μια συμπεριφορά κόσμια για να είναι κι εκείνοι ήσυχοι. Μόνος σου δημιουργείς την καθημερινότητά σου, εσύ είσαι ο κυρίαρχος του εαυτού σου. Πρέπει να είσαι υπεύθυνος και να δείξεις ωριμότητα και σοβαρότητα σε αυτό που έχεις πλέον επιλέξει.
Το πανεπιστήμιο σου προκαλεί δέος κι εκεί καλείσαι να το απομυθοποιήσεις. Είναι μια σχολή κι εσύ εννοείται ότι θα τα καταφέρεις. Δεν πρέπει να χαθείς και να ξεχαστείς στις νέες προκλήσεις. Πρέπει να φανείς δυνατός και να μπορέσεις να προσαρμοστείς στο σύνολο, να ενταχθείς σε αυτή τη νέα νοοτροπία. Είναι διαφορετική απ’ την ελληνική εκπαίδευση που μέχρι τώρα γνώριζες. Άλλοι ρυθμοί, άλλη πολιτική κι εσύ πρέπει να εγκλιματιστείς όσο τον δυνατόν γρηγορότερα
Έχεις το δικό σου καθοδηγητή, που σε βοηθάει με κάθε τρόπο να αναδείξεις το δικό σου ταλέντο. Είναι ο άνθρωπος που εναλλάσσεται κάθε χρόνο, αλλά η ιδιότητα του παραμένει ίδια. Η χημεία μεταξύ σας θα παίξει καταλυτικό ρόλο, ή θα σε βοηθήσει ή απλά θα σε αφήσει να πέσεις απ’ τον γκρεμό. Έτσι είναι αυτά, κίνδυνοι που ξεκινάνε από αυτό το στάδιο της ζωής σου κι ολοένα θα τους αντιμετωπίζεις με διαφορετικά προσωπεία. Ξεκίνησε ήδη η ζωή σου κι είναι στο χέρι σου να παίξεις έξυπνα.
Γνωρίζεις νέα άτομα και στο άκουσμα ότι ο απέναντί σου είναι Έλληνας σε πλημμυρίζει χαρά. Δεν εξετάζεις το γεγονός από ποια περιοχή είναι απ’ την Ελλάδα, αρκεί να είναι από τη μαμά πατρίδα. Να μιλάτε την ίδια γλώσσα, να αναπολείτε τους φίλους σας, τους συγγενείς σας και τα αγαπημένα σας ελληνικά φαγητά. Γίνεστε ένα, δημιουργείτε μια πολύ αγαπημένη παρέα και σας συνδέουν αυτές οι στιγμές που καθημερινά διαδραματίζονται στη σχολή.
Είσαι το λεγόμενο «ψάρι» κι εκεί θα σε προσεγγίσουν οι παλαιότεροι ιεραρχικά για να σε προφυλάξουν απ’ τους ενδεχόμενους κινδύνους. Κάποιοι θα το κάνουν και κάποιοι άλλοι θα κοιτάξουν το δικό τους συμφέρουν, να σε χειριστούν προς όφελός τους. Πρέπει να ξέρεις να το ξεχωρίζεις, γιατί η ανάγκη να παρευρίσκεσαι με ομοειδείς δεν είναι πάντα ιδανική.
Μαθαίνεις πως σαν ξένος δεν μπορείς να κυκλοφορείς αμέριμνος σε τοπικά μπαρ, υπάρχουν συγκεκριμένα βράδια για φοιτητές με μια σχετική έκπτωση. Δεν είναι μόνο αυτό, είναι άλλα τόσο που τα μαθαίνεις σιγά-σιγά στην πορεία. Όταν θα παλιώσεις κι εσύ, τότε θα θες διακαώς να επιστρέψεις στη γενέτειρά σου. Είναι μια άλλη ανάγκη που γεννιέται με το πέρασμα των χρόνων. Ο πρώτος χρόνος είναι πειραματικός, είσαι σε μια συνεχόμενη δοκιμασία μέχρι να σχηματίσεις άποψη για τους ανθρώπους γύρω σου και για τις δικές σου συνήθειες. Είναι το στάδιο γνωριμίας με το νέο περιβάλλον, όπου στη συνέχεια θα έχεις διαμορφώσει το δικό σου πρόγραμμα.
Όταν, όμως, τα χρόνια θα περνάνε, θα νιώθεις όλο και πιο έντονα αυτή την ανάγκη να τελειώσεις και να ξεκινήσεις τη δική σου καριέρα. Η ανυπομονησία, θα σε κουράσει και δε θα έχεις αυτή τη χαρά του «πρωτάρη». Απλά θα θες να φύγεις κι εκεί είναι η αποκορύφωση. Η μελέτη γίνεται όλο και πιο τακτική, γιατί πλέον αυτό είναι το εισιτήριο της επιστροφής. Να τα καταφέρεις και να εξαφανιστείς. Δεν είναι ο τόπος σου, δε τον θέλεις, βαρέθηκες, κουράστηκες και δεν έχεις χρόνο για χάσιμο. Θες απλά να ξεκινήσεις να χτίζεις το μέλλον σου.
Αν και φοιτητής σε μια άλλη χώρα αναγκάζεσαι να συμμορφωθείς με το κατεστημένο. Γνωρίζεις διεθνείς φοιτητές, από άλλα μέρη και μαθαίνεις πώς ζουν, πώς λειτουργούν. Γίνονται φίλοι σου κι αυτοί. Ανοίγεις τους ορίζοντές σου και δεν είσαι στενόμυαλος, αλλά γίνεσαι αυτό που λένε «open mind». Είναι η αρχή αυτή της φιλοσοφίας και θα σε ακολουθεί για πάντα.
Αρχίζεις να βλέπεις διαφορετικά το σύστημα, να τα καταφέρνεις με τη γλώσσα και να νιώθεις δύναμη κι αυτοπεποίθηση. Το νιώθεις το συναίσθημα και την ηθική ικανοποίηση. Νικάς όλους σου τους φόβους και μέρα με τη μέρα βλέπεις πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Μπορείς, έχεις δυνάμεις κι αυτό που σου φαινόταν βουνό κι αδύνατο, είναι πλέον παιχνιδάκι για σένα.
Μια μεγάλη πρόκληση στα πιο τρυφερά σου χρόνια ήρθε για να σου δώσει τη μεγαλύτερη ώθηση στη ζωή σου. Να χαρίσεις χαμόγελο στους αγαπημένους σου ανθρώπους που πίστεψαν σε σένα και να χτίσεις τη δική σου καριέρα σε αυτό που θα ακολουθήσει στη συνέχεια.
Είναι μια δύναμη που αποκομίζεις από αυτή την εμπειρία και κανείς δεν μπορεί να σου τη στερήσει. Με το πέρασμα των χρόνων, σε στιγμές αδυναμίας θα ανατρέχεις στις αναμνήσεις σου, για να πάρεις δύναμη και να ξανασηκωθείς. Είναι θεμέλιο ζωής και τίποτα δεν πρόκειται να πέσει απ’ το βάθρο σου. Έχεις πλέον γνωρίσει τον εαυτό σου και να είσαι σίγουρος ότι όλα τα μπορείς. Δεν υπάρχουν εμπόδια και δυσκολίες, μόνο προκλήσεις και στόχοι προς κατάκτηση!
Συντάκτης: Αλεξάνδρα Τσότσου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
