Μόνο είκοσι δευτερόλεπτα αγκαλιάς αρκούν για να απελευθερωθούν οι βασικές ορμόνες που συμβάλλουν στην ευτυχία μας, η ντοπαμίνη και η σεροτονίνη, σύμφωνα με έρευνα από το Psychology Today. Αυτός ο τόσος λίγος χρόνος, είναι η χρονική διάρκεια που βοηθάει να ελαχιστοποιηθεί η ορμόνη της κορτισόλης, της “μαμάς” του στρες και του άγχους. Ταυτόχρονα είναι και η ιδανική ποσότητα χρόνου για να έρθουν δυο άνθρωποι κοντά, νιώθοντας οικεία ο ένας με τον άλλον, ακόμα κι αν δε γνωρίζονται καν.
Η συγκεκριμένη τακτική αγκαλιάς, εντός σχέσης, βοηθάει τους ανθρώπους που τη μοιράζονται να έχουν μια πιο βαθιά σύνδεση και μαζί να μπορούν να ηρεμούν και να απολαμβάνουν έναν δικό τους κώδικα επικοινωνίας. Μάλιστα, η ικανοποίηση και η χαρά που παίρνει κανείς από μια αγκαλιά 20” μπορεί να επιτευχθεί με την αγκαλιά του ίδιου του, του εαυτού. Δηλαδή να αγκαλιάσει τους ώμους του και να προσπαθήσει να παραμείνει σε αυτή τη στάση για είκοσι δευτερόλεπτα, ωσότου απελευθερωθεί η ορμόνη της ευτυχίας.
Ακόμη, όμως, και στην περίπτωση που κάποιος θεωρήσει ανόητο ν’ αγκαλιάσει τον εαυτό του, υπάρχει και μια ακόμη εναλλακτική αγκαλιάς, που είναι εξίσου αποτελεσματική. Να αγκαλιάσει ένα μαξιλάρι και να παραμείνει με την αίσθηση του πούπουλου στο πρόσωπό του, όσο εκείνος θέλει, αρκεί να αφήσει την ευφορία της στιγμής να τον συνεπάρει. Η Emilie Leyes, διάσημη Brain Training Specialist που ειδικεύεται στην Ύπνωση, αναφέρει σε δημοσιεύσεις της ότι το squeezing, δηλαδή το ζούληγμα που προσφέρει η αγκαλιά, είναι ίσως και το πιο σημαντικό στοιχείο της. Άρα δε μιλάμε για μια τυπική αγκαλιά που με το ζόρι αγγιζόμαστε, αλλά για μια full οn αγκαλιά που μπορεί να χαμηλώσει την αρτηριακή πίεση και να επαναφέρει τον παλμό σε φυσιολογικά επίπεδα. Σαν αποτέλεσμα, το σώμα δε νιώθει μόνο ηρεμία και χαλάρωση, αλλά άνεση κι ασφάλεια με τον άνθρωπο που το αγκαλιάζει.
Κάπως έτσι χτίζεται η οικειότητα ανάμεσα στο ζευγάρι. Κάπως, έτσι θεσπίζεται η έννοια «μου έχεις γίνει απαραίτητος/η», όπου η ανθρώπινη επαφή δημιουργεί μια αναντικατάστατη δυναμική, διαφορετική από κάθε άλλο μέσο προσέγγισης. Μια αγκαλιά 20” κατευνάζει τα πνεύματα, απομακρύνει τον θυμό και τις εντάσεις κι οι παρεξηγήσεις λύνονται πιο εύκολα κι άμεσα. Η διάθεση μεταμορφώνεται, το πνεύμα αναζωογονείται, και η καθημερινή ρουτίνα αποκτά μια πιο προσιτή διάσταση. Όχι τυχαία, το κοκτέιλ ορμονών που απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια αυτής της επαφής, αποτελεί την πηγή της μείωσης των επιπέδων κάθε πηγής στρες, συμβάλλοντας στην αρμονία κι ενισχύοντας τη σύνδεση με την αίσθηση της αφής, κάνει το τέλειο ζευγάρι με την οξυτοκίνη, η οποία συνδέεται άμεσα με την αίσθηση της αφής. Σε συνδυασμό με αυτές τις ουσίες, η ευτυχία αναδύεται κι ένα μόνιμο χαμόγελο έρχεται να αντικαταστήσει εκείνη την άχαρη γραμμή στα χείλη.
Πρόκειται για μια στιγμή που, όσο κι αν μοιάζει ασήμαντη για ορισμένους, αποτελεί πηγή υγείας και συντελεί στη θετικότητα του καθενός από εμάς. Πολλοί ξεχνούν τη σημασία της αγκαλιάς, με αποτέλεσμα να επιδεινώνεται το χάος στις σχέσεις. Κι έτσι, η αλήθεια είναι πως ενώ μπορεί να φαίνεται σαν πολυτέλεια, είναι αναγκαιότητα. Απαιτεί μόνο είκοσι δευτερόλεπτα και πραγματικά σώζει από καβγάδες, νεύρα και κατάθλιψη.
Συνεπώς, λέμε «ναι» σε χέρια, κορμιά, μαξιλάρια και σε οτιδήποτε μπορεί να φιλοξενήσει τη δική μας αγκαλιά. Ας αγκαλιαστούμε, καθώς αυτό μπορεί να μας σώσει από την αρνητικότητα. Κι εδώ που τα λέμε, είναι κι απολαυστικό!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου