Οι λέξεις έχουν την ομορφιά τους, έχουν τη δική τους μαγεία και ο καθένας πρέπει να τις χρησιμοποιεί με σύνεση. Δε γίνεται επειδή είσαι κάτοχος μιας γλώσσας να κάνεις κατάχρησή της και αν αυτό συμβαίνει, φρόντισε να υπάρχει λόγος. Μη δημιουργείς στιγμές για να παρουσιάσεις ή να εντυπωσιάσεις με το μέγεθος της γνώσης σου, γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος να κριθείς για αυτά που θα ακολουθήσουν και συνήθως μεταφράζονται ως πράξεις.
Λένε πως οι λέξεις που χρησιμοποιούνται στην καθομιλουμένη έχουν τις δικές τους μαγικές ικανότητες. Σίγουρα θα αναρωτιέσαι πώς αυτό συμβαίνει και μια απλή λέξη έχει τόση δύναμη. Στην αγγλική γλώσσα έχει παρατηρηθεί το εξής αξιοσημείωτο. Όταν κάποιος δεν καταλαβαίνει πώς γράφεται μια λέξη χρησιμοποιεί τη φράση “how do you spell this”, δηλαδή πώς συλλαβίζεται αυτή η λέξη. Στη φράση αυτή όμως εμπεριέχεται η λέξη “spell” που σημαίνει επίσης ξόρκι ή μαγεία. Δεν είναι τυχαίο πως η συγκεκριμένη λεξούλα τοποθετείται για να προσδιορίσει μια έννοια. Κάτι κρύβει μέσα της και αν ανήκεις στην κατηγορία των ανήσυχων, θα αναζητήσεις την προέλευσή της. Ας δεχτούμε όμως, για την ώρα, πως απλώς σε παραπέμπει στο ότι οι λέξεις έχουν δύναμη.
Θα σου έκανε ακόμη περισσότερο εντύπωση αν αποκαλούσαμε τον καθέναν από εμάς «μάγο»; Θα το έβλεπες σαν ένα περίεργο αστείο και θα το προσπερνούσες ή θα έψαχνες να βρεις την ουσία από πίσω; Ασχέτως της αντίδρασής σου, θα έπρεπε να νιώθεις έτσι, γιατί πραγματικά στην καθημερινότητά σου -κάτω από αυτό το πρίσμα- κάνεις τα δικά σου μαγικά. Έχεις τη δύναμη με μερικές μονάχα λέξεις να επηρεάσεις τη διάθεση ή την ημέρα κάποιου, να αλλάξεις την τροπή των γεγονότων, ή ακόμη και να κάνεις μια συγκεκριμένη στιγμή να γραφτεί ανεξίτηλα στη μνήμη του προσώπου απέναντί σου. Αν δεν είναι αυτό υπερδύναμη, τότε τι είναι;
Κλείσε τα μάτια και ας ταξιδέψουμε σε μια στιγμή δική σου, σε ένα γεγονός που χαράχτηκε βαθιά στο μυαλό σου. Σκέψου την πιο δύσκολη διαμάχη με κάποιο αγαπημένο σου άτομο, τις λέξεις εκείνες που ειπώθηκαν με ένταση και τα χαρακτηριστικά του προσώπου τις στιγμές που αυτές ακούγονταν. Έχει γίνει ήδη η στιγμή εικόνα; Θυμάσαι μήπως και το συναίσθημα που σε είχε κατακλύσει; Μπορείς να το ανακαλέσεις; Να το αναβιώσεις;
Αν ναι, τότε είμαστε σε καλό δρόμο. Γιατί πρακτικά αυτό που γράφτηκε μέσα σου ήταν απλώς οι λέξεις και κατά συνέπεια τα συναισθήματα που αυτές γέννησαν. Στις διηγήσεις σου σε φίλους αυτές παρουσιάζεις, αυτές μεταφέρουν τη στιγμή κι αυτές περιγράφουν ταυτόχρονα τα συναισθήματα. Αν παρατηρήσεις πιο καλά τη σκηνή που θυμήθηκες, θα δεις πως με το πέρασμα του χρόνου, το χρώμα των ρούχων του άλλου, το αν ήταν καθιστός ή όρθιος και το αν ήταν η διάθεσή του από πριν καλή ή όχι δεν έχουν σημασία, σβήνουν. Οι λέξεις μένουν. Ακριβώς αυτή είναι η μαγική ικανότητά τους, το ότι έχουν για βασικό συστατικό το συναίσθημα.
Όσο περισσότερο ζεις μια κατάσταση στο πετσί σου, που έλεγαν και οι παλιοί, τόσο πιο διαχειρίσιμη τη βλέπεις. Στο σημείο αυτό είναι που γίνεται η μαγική σύνδεση των λέξεων με το συναίσθημα και το αποτέλεσμα είναι αυτό που εκτυλίσσεται μπροστά σου. Οι λέξεις λειτουργούν σαν μπαταρίες, φορτίζουν από όσα νιώθεις κι από όσα εισπράττουν από εσένα. Παίρνουν ενέργεια και τη μεταβιβάζουν. Η ενέργεια που συσσωρεύεται όμως είναι ανεξέλεγκτη, γιατί είναι στη μορφή που εσύ της έχεις δώσει. Αν η μάζα της δικής σου ενέργειας είναι γεμάτη αρνητισμό, έτσι θα μεταδοθεί. Αν αντιληφθείς το μέγεθός της και μπορέσεις να την ελέγξεις, τότε η μετάδοση θα έχει θετικό πρόσημο κι η αλληλεπίδραση θα είναι, πιθανότατα, καλή.
Συχνά το αποτέλεσμα δεν είναι ευχάριστο, μα αυτές ακριβώς είναι και οι στιγμές που αντιλαμβάνεσαι το μέγεθος της δύναμης που οι λέξεις κρύβουν. Τότε είναι που εύκολα διακρίνεις τη σημαντικότητά τους, αλλά πρόσεξε, γιατί είναι σχετικά αργά για να το δεις αφού έχει γίνει ζημιά. Δεν υπάρχει εγχειρίδιο, εκεί είναι η παγίδα. Μπορεί να κρύβουν μαγεία αλλά δεν είναι ραβδιά να έχουν συγκεκριμένες κινήσεις, μην επιτρέψεις λοιπόν να σου διαφύγει η βασική τους χρήση. Η δική σου δύναμη, θα σου παρουσιαστεί μέσα από γεγονότα, καταστάσεις και στιγμές. Αν υπάρχει η σωστή αντίληψη της στιγμής, θα εισπράξεις γνώση, διαφορετικά θα την αφήσεις να επαναλαμβάνεται, ενώ εσύ θα εξακολουθείς να έχεις το ερωτηματικό πάνω από το κεφάλι σου.
Στη σύνδεση των αναμνήσεών σου, εκεί που θα κάνεις άθελά σου μια αναδρομή, θα θυμηθείς και τη φιγούρα της μητέρας, που κάθε φορά σε απέτρεπε από το να βρίζεις, να λες κάτι κακό για κάποιον και φρόντιζε ουσιαστικά οι λέξεις σου να αντικατοπτρίζουν το ποιος είσαι. Τώρα το σκέφτεσαι πιο σοβαρά, δεν είχες κάνει ποτέ τον συνειρμό. Σου μάθαινε τις λέξεις που έχουν όντως δύναμη. Να ευθύνεται άραγε κάποιο μητρικό ένστικτο ή μήπως σου μετέδιδε απλώς όσα υποσυνείδητα είχε παρατηρήσει;
Πόσες φορές θα έχεις ακούσει για λέξεις με τη μορφή ευχής, που βρήκαν το τρόπο να πραγματοποιηθούν; Και ίσως αυθόρμητα να το απέδωσες στην τύχη και στην καλή ή την κακή στιγμή, μα μην ξεχνάς, οι λέξεις έχουν δύναμη. Κάποιες φορές τόσο δυνατή, που φαντάζει υπερφυσική.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Αλεξάνδρα Τσότσου
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
