Το καλοκαίρι των παιδιών

Ως γονιός πάντα υπάρχει ο προβληματισμός του καλοκαιριού. Δηλαδή, πώς θα αξιοποιηθεί ο χρόνος των παιδιών για τρεις ολόκληρους μήνες; Είναι φορές, που δε γνωρίζεις τι είναι καλό για το παιδί και τι θα μπορούσε να είναι εποικοδομητικό και χρήσιμο για εκείνο. Συγκεκριμένα, αναρωτιέσαι αν θα έπρεπε απλώς να δεχτείς την εύκολη λύση, να χαλαρώσει απ’ τα καθιερωμένα του καθήκοντα ή να δημιουργήσεις μια ευχάριστη θερινή ρουτίνα.

Η μία περίπτωση είναι το μικρό να παραμείνει προσκολλημένο μπροστά στην τηλεόραση και να παραμένει σε ετοιμότητα για την απογευματινή βόλτα. Αν κι η τηλεόραση ύστερα από πολλές έρευνες που έχουν καταγραφεί ανά καιρούς, δημιουργεί αύξηση της πίεσης σε αντίθεση με την προσκόλληση σε κάτι πιο δημιουργικό και χαλαρό.

Η άλλη περίπτωση θα ήταν να δημιουργηθούν τα κατάλληλα κίνητρα που θα διευρύνουν την παραγωγικότητα του μυαλού. Οι βάσεις χτίζονται απ’ τους γονείς και θα πρέπει αυτό που παρουσιάζεται σαν προβληματισμός, να εντοπιστεί έγκαιρα για να μπορεί το παιδί ν’ απολαύσει παραγωγικά το καλοκαίρι του.

Οι εργαζόμενοι γονείς που από επιλογή παραμένουν τις καυτές μέρες στην πόλη, λόγω των υποχρεώσεών τους, βλέπουν πως το ίδιο δεν είναι αναγκαστικό και για το παιδί. Οι παππούδες απ’ την άλλη μπορούν να κρατήσουν το παιδί για να χαρεί τη θάλασσα, την ανεμελιά και τις χαρές του ήλιου. Σε εκείνο το σημείο, ο γονιός θα πρέπει να έχει φροντίσει να μάθει τι ακριβώς ενδιαφέρει το μικρό.

Δηλαδή, αν θα ήθελε για συντροφιά εκείνες τις ώρες που δεν έχει τίποτα ουσιαστικά να κάνει, να διαβάσει ένα ευχάριστο, παιδικό βιβλίο. Αν βέβαια το παιδί συμπαθεί το διάβασμα κι οι περιπέτειες με εξερευνητές και άλλες ενδιαφέρουσες φιγούρες του φανούν χρήσιμες.

Αν όμως δεν ανήκει σ’ αυτήν την κατηγορία δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Δεν είναι ανησυχητικό, όταν το παιδί στοχάζεται και παρακολουθεί τις εναλλαγές της εποχής. Τον ήλιο, τα σύννεφα, τον ήχο απ’ τα τζιτζίκια, τα κύματα της θάλασσας κι άλλα. Είναι πολύ ωφέλιμο για το μυαλό του, ξεκουράζεται όσο κι αν ο γονέας θεωρεί ότι η αδράνεια είναι χάσιμο χρόνου.

Τουναντίον, ηρεμεί, γαληνεύει, γίνεται δημιουργικό κι αυτό θα φανεί στην πορεία της ζωής του. Επομένως, ο γονιός με κάποιες στοχευμένες ερωτήσεις θα μπορέσει να έρθει στο αποτέλεσμα που θέλει. Να μάθει τι είναι αυτό που θα το χαροποιήσει για να έχει ένα ευχάριστο καλοκαίρι. Ίσως, να μην επιθυμεί το διάβασμα, αλλά μπορεί να θέλει ένα μπλοκ και μπογιές για να ζωγραφίσει.

Αν το παιδί δεν ενδιαφέρεται για τη ζωγραφική, αλλά για οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα που θα το κρατήσει σε ασχολία, ο γονιός μπορεί να το βοηθήσει. Με το διάλογο και την αφομοίωση των πράξεών του, ο κηδεμόνας είναι αυτός που γνωρίζει καλύτερα τι θα ενθουσιάσει το παιδί του. Σίγουρα, θα λατρεύει τις κατασκευές με τα Lego, κάτι που κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, δεν υπήρχε η πολυτέλεια του χρόνου να αφοσιωθεί σ’ αυτή. Τώρα, όμως, που υπάρχει αυτή η δυνατότητα, μια κούτα με Lego είναι πολύ καλή συντροφιά για το ακόνισμα του μυαλού.

Μια άλλη επιλογή είναι οι παιδικές κατασκηνώσεις. Βέβαια, κατασκήνωση με κατασκήνωση έχουν διαφορά. Έχουν συνήθως ένα συγκεκριμένο θέμα, κάποιες είναι αθλητικές με μικρά αγωνίσματα, κάποιες έχουν ειδικότητα σε εξερευνήσεις και κάποιες άλλες στη μάθηση. Ανάλογα με το χαρακτήρα του μικρού, ο γονιός μπορεί να επιλέξει τι θα ταίριαζε στην προσωπικότητά του.

Σαφώς, υπάρχει κι η ανασφάλεια του ίδιου του γονέα, που συνηθίζεται στις μέρες μας, όταν τα κοινωνικά μέσα κατά περιόδους έχουν αναφέρει δυσάρεστα περιστατικά. Η εμπιστοσύνη είναι άλλο θέμα κι εκεί κανείς δεν έχει να προσθέσει κάτι ή να εξασφαλίσει την ηρεμία της μητέρας και του πατέρα που θα στερηθούν το παιδί τους για λίγες μέρες ή και βδομάδες.

Η ουσία είναι μία. Να δημιουργηθούν κίνητρα για ν’ απασχοληθεί το παιδικό μυαλό σε νέες δραστηριότητες που θα τις συνδυάσει με την απόλαυση του καλοκαιριού. Είτε το παιδί παραμείνει με τους γονείς –τη θερινή περίοδο– είτε θα είναι με τον παππού και τη γιαγιά σ’ ένα παραθαλάσσιο μέρος. Σημασία έχει οι γονείς να βοηθήσουν το μικρό να επιλέξει με τη σωστή καθοδήγηση τι θα ήθελε να κάνει στον ελεύθερο χρόνο του για να μη βαρεθεί και να συμβάλλουν ενεργά στην ανάπτυξη της παιδικής φαντασίας. Ν’ ανακαλύψουν νέα ενδιαφέροντα που θα τονώσουν τη δημιουργικότητά του.

Έτσι το παιδί δε θα αδρανήσει μετά το τέλος της σχολικής χρονιάς, αλλά θα ευχαριστηθεί μ’ ένα νέο παιχνίδι. Ακόμη κι η κατασκήνωση θα είναι κάτι εξίσου σημαντικό για εκείνο. Οι νέες φιλίες, οι νέες απόψεις, οι ιδέες και οι καινούριες συνήθειες θα το βοηθήσουν να έρθει σε άμεση επαφή μ’ ένα άλλο ρυθμό ζωής.

Κρατώντας το παιδί σε εγρήγορση αναπτύσσεται, αποτυπώνει, πειθαρχεί, ανεξαρτητοποιείται και διεκδικεί να μάθει. Μαθαίνει να ρουφάει με το μεδούλι τη ζωή!