Γλυκόλογα που έχουν τρυφερότητα και ρομαντισμό, είναι λόγια που δημιουργούν συναίσθημα. Υπάρχουν όμως και κάποιες λέξεις που, αν έχουν τη σωστή απεύθυνση, μπορούν να προκαλέσουν διέγερση καθώς αποτελούν μια πρόκληση άκρως εγκεφαλική μέσα στην ωμότητά τους. Όλα άλλωστε ξεκινάνε από το μυαλό κι ανάλογα με το πόσο αναλυτικός ή λάτρης της λεπτομέρειας είναι ο άλλος, θα κριθεί ο τρόπος που θ’ ανταποκριθεί στο ερωτικό κάλεσμα.
Δεν είναι πάντα τα ρομαντικά λόγια το ζητούμενο. Λέξεις που είναι το περιτύλιγμα μιας επιθυμίας κι απαιτούν χρόνο για ν’ ανοιχτεί η συσκευασία και να φτάσεις στο γυμνό σοκολατάκι. Κάποιες φορές το να ξεδιπλώσεις τον φιόγκο, ν’ ανοίξεις το αλουμινόχαρτο και το εσωτερικό χαρτί που προστατεύει το τελικό προϊόν ίσως να κουράσει, να ταλαιπωρήσει. Αν αυτό συμβεί, το δυσάρεστο θα είναι το σοκολατάκι να φαγωθεί δίχως όρεξη ή ακόμη και καθόλου. Κουράζουν τα πολλά γλυκόλογα, γιατί συχνά υπάρχει σενάριο και λίγο-πολύ οι διάλογοι πλησιάζουν προηγούμενους που έχουν παιχτεί. Έχουν έναν επαναληπτικό χαρακτήρα που δεν υπάρχει ενδιαφέρον να παιχτεί ξανά.
Είναι, όμως κι εκείνες οι περιπτώσεις που κάποιος θα σε προσεγγίσει και θα σου μιλήσει ωμά κι επί της ουσίας τα αίματα θ’ ανάψουν στη στιγμή. Στιγμιαία όλα γύρω σου θ’ αλλάξουν χρώμα, σαν να έχεις μεταφερθεί σε άγνωστο και ξένο χώρο. Σαν να έχεις απομονωθεί σ’ ένα δωμάτιο με εκείνον τον άνθρωπο που είχε την τόλμη και το θράσος να σε προκαλέσει τόσο ανοιχτά κι απροκάλυπτα. Αν το ξεδιάντροπο φλερτ γίνει σωστά, θα νιώσεις την ανατριχίλα να σε διαπερνάει σε όλη σου τη ραχοκοκαλιά και το δέρμα σου να μυρμηγκιάζει από χιλιάδες νοητά αγγίγματα. Σ’ εκείνο το σκοτεινό δωμάτιο που βίαια το μυαλό σου θα σ’ έχει ταξιδέψει, θα βλέπεις την καλύτερη ερωτική τσόντα με πρωταγωνιστή εσένα.
Οξύμωρο, αλλά καμιά φορά ένα «θέλω πολύ να σε γδύσω» είναι αυτό που θέλεις ν’ ακούσεις γιατί όλες αυτές οι φανφάρες που έχεις δεχθεί κατά καιρούς σ’ έχουν κουράσει. Γιατί, τι κι αν ήταν από διαφορετικούς ανθρώπους με διαφορετικές λέξεις, πάντα κατέληγαν στο ίδιο συμπέρασμα. Σ’ ένα ξενέρωτο, χωρίς ουσία, συχνά χωρίς καν ειλικρίνεια φλερτ. Η ωμότητα στο πέσιμο, όμως, δεν έχει καμία σχέση ούτε με την αγένεια, ούτε με την παραβίαση. Θες απλώς να επαναστατήσεις σαν έφηβος, σαν παιδί που μόλις ανακάλυψε τον έρωτα. Έχεις ανάγκη την ωμή αλήθεια, το ωμό «με καβλώνεις» που δεν κρύβει φόβους, δισταγμούς και δεύτερες σκέψεις. Που δεν έχει καμία συγκράτηση, παρά μόνο την ηθική κι οποιαδήποτε ανάλυση σε λεπτομέρειες είναι εντελώς περιττή.
Είναι κάτι που δεν έχει πίσω κείμενα. Είναι ακατέργαστο κι εισχωρεί μέσα σου με δυναμικό τρόπο που σε καθηλώνει. Μια κίνηση που δείχνει πυγμή κι ειλικρίνεια, ένα στοιχείο που εκλείπει από τους ανθρώπους στις μέρες μας.Έχει τη δική του σαγήνη κι είναι μια προσέγγιση άκρως ερωτεύσιμη κι επιθυμητή αν ξέρει πού και πότε να την απευθύνει κανείς. Δε θα βρει πουθενά εμπόδιο, καμία αντίσταση και το «ναι» θα είναι διθυραμβικό, γιατί θα διαβάσει το δωμάτιο και θα γνωρίζει πως δε θα χωθεί εκεί που δεν τον έσπειραν.
Καμιά φορά έχεις ανάγκη να ξεκουράσεις τον εγκέφαλό σου από τις σκοτούρες της καθημερινότητας κι απλώς ν’ αφεθείς σ’ αυτό που μόλις σου προτάθηκε. Είναι μια όμορφη αποσυμπίεση γιατί πλέον το φλερτ έχει μπει σ’ ένα καλούπι, ένα σχήμα που δίνουν οι περισσότεροι, ξεχνώντας πως το φλερτ δεν έχει εγχειρίδιο, δεν έχει οδηγίες. Είναι κάτι που προέρχεται από την ψυχή, από τη στιγμή και τον άνθρωπο που σου το προκαλεί. Έτσι ορίζεται. Κι είναι όντως κάβλα το φλερτ να είναι αυθόρμητο -όπως το συναίσθημα- κι αυτό που θ’ ακολουθήσει να έχει την ίδια όμορφη αγριάδα που θα συνυπογράφουν όσοι συμμετέχουν σ’ αυτή πως θέλουν να τη ζήσουν.
Στην τελική αν φιλτράρουμε τα πάντα, τι θα μείνει για να πιούμε ο ένας από τον άλλο;
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου