Χωρίς στοργή δεν υπάρχει και σχέση

Ένα χάδι, μια αγκαλιά κι ένα γλυκό βλέμμα μπορούν να προσφέρουν επιβεβαίωση· μια γλυκιά και τόσο μικρή κίνηση μπορεί να υποδηλώσει τη σύνδεση ανάμεσα στο ζευγάρι. Κάτι άυλο, μα υπαρκτό κι ορατό από χίλια μίλια μακριά, αυτό που ακόμα κι ο πιο ανίδεος μπορεί να το ξεχωρίσει. Είναι το στοιχείο που δένει τους ανθρώπους με μια κόκκινη κλωστή. Είναι ο «πνεύμονας» της σχέσης και διατηρεί τις στιγμές του ζευγαριού ζωντανές. Το όνομά της, στοργή. Εκείνη που άλλοι θα ονομάσουν φροντίδα κι άλλοι μαγιά για να πετύχει η συνταγή του έρωτα.

Μια αγκαλιά που απαντάς μέσα της χιλιάδες απορίες, γιατρεύεις δυσκολίες και βρίσκεις καταφύγιο. Ένα σφίξιμο των χεριών, που θα κλειστεί ο κόσμος μέσα του, που συμπεριλαμβάνει εκείνο το πρόσωπο κι αμέσως θα συνδέσει όλα τα κομμάτια του παζλ. Όλα αυτά που έμειναν αναπάντητα, με την εμφάνιση της στοργής έχουν αυτομάτως απαντηθεί, οι απουσίες έγιναν παρουσίες κι όλες οι αμφιβολίες γνώση. Είναι το χάδι που θα ταξιδέψει στα μαλλιά του αγαπημένου σου προσώπου. Είναι εκείνος ο ψίθυρος που θα πει «πόσο όμορφα χαμογελάς». Τα μάτια που γεμίζουν πόθο και τα γλυκά πεταχτά φιλιά. Μια ανταλλαγή ενέργειας, όπου ο ένας θε εφοδιάσει τον άλλον κι οι δυο μαζί το σύνολο της δικής τους σχέσης. Αυτή είναι η δύναμη και πληρότητα που λαμβάνεις από τη στοργή. Είναι το καύσιμο για την επόμενη μέρα, για τις επόμενες στιγμές. Για εκείνες τις ώρες που δεν είστε μαζί, αλλά η αύρα του καθενός είναι δίπλα.

Ακριβώς αυτή είναι η έννοια της στοργής. Είναι απαραίτητη και σημαντική. Κι ας μη γίνεται εύκολα αντιληπτή κι ας τη θεωρούν κάποιοι ανούσια κι αφελή κίνηση. Αυτό το χάδι κρύβει όλη τη μαγεία της οικειότητας σ’ αυτή την τόσο μικρή κι αυθόρμητη κίνηση. Κρύβει, ερωτισμό και θελκτικότητα. Σίγουρα η καθημερινότητα, με τις χιλιάδες υποχρεώσεις, απορροφά το ζευγάρι και σημαντικές εκφράσεις συναισθήματος λειτουργούν κάπως πιο υποτονικά. Είναι φοβερά χρήσιμο, όμως, ακόμη κι αυτές οι περιττές κι αθώες χειρονομίες να εκφράζονται. Δείχνουν αγάπη, επιθυμία και  προσφέρουν επιβεβαίωση. Ο άλλος το έχει ανάγκη κι ας έχει χαθεί μέσα στις τόσες υποχρεώσεις.

Δυο εραστές δεν παύουν να είναι ο έρωτας του άλλου, άσχετα αν έχουν κι άλλους ρόλους παράλληλα. Ο βασικός τους ρόλος δεν έχει αλλάξει ποτέ, μόνο που η ρουτίνα τους κάνει να τον ξεχνάνε. Ξεχνάνε να είναι γλυκοί κι ευγενικοί, στη συμπεριφορά τους, στα λόγια τους, στην έκφρασή τους. Ξεχνάνε να σέβονται, ξεχνάνε να φροντίζουν το ταίρι τους και μένουν στα τυπικά, τα λειτουργικά. Ίσως να θεωρούν και τον άλλον δεδομένο αφήνοντας εκτός παιχνιδιού τις ρομαντικές εκφράσεις του έρωτα.

Χωρίς, στοργή, χωρίς χάδι και χωρίς νοιάξιμο, όμως, δεν υπάρχει σχέση. Χωρίς σύνδεση, επαφή, χάνεται η επικοινωνία του ζευγαριού. Χαλάει ο έρωτας, δεν υπάρχει εκείνη η κόλλα που θα κάνει το ζευγάρι να αντέξει στα δύσκολα, δεν υπάρχει τίποτα. Ίσως η σχέση χωρίς στοργή να μην είναι τίποτα παρά μια συνεργασία, μια συμβατική κατάσταση συγκατοίκησης, αλλά όχι έρωτας. Γι’ αυτό, μην περιμένεις η στοργή να εμφανιστεί. Μην περιμένεις τα συναισθήματα να εκφραστούν από μόνα τους. Χρειάζεται να τα τροφοδοτείς με απλές και τρυφερές κινήσεις. Κι αν δε σου βγαίνει, σκέψου γιατί κι αν δε στο δίνουν, έφυγες!