Πολλές είναι οι φορές που είτε επειδή νιώθουμε την υποχρέωση ότι πρέπει να προσφέρουμε τη βοήθειά μας είτε μέρος από το χρόνο μας σε φίλους του εργασιακού περιβάλλοντος, σε συγγενείς και πάει λέγοντας, παρασερνόμαστε από το αίσθημα της υποχρέωσης κι ασυναίσθητα ξεχνάμε ή σπρώχνουμε τα όρια που έχουμε για τον εαυτό μας. Αυτό σαν αποτέλεσμα έχει το να πιεζόμαστε χωρίς κάποιο ουσιαστικό λόγο αλλά και να δίνουμε την εντύπωση πως ό,τι μας ζητήσουν θα είμαστε αμέσως διατεθειμένοι να το πραγματοποιήσουμε. Με το να θέτουμε τα όριά μας βοηθάμε την προσωπική μας πρόοδο κι ανάπτυξη, κάτι που δεν πρέπει να το αγνοούμε υπό καμιά περίπτωση. Σήμερα λοιπόν θα δούμε 10 τρόπους με τους οποίους μπορούμε να θέσουμε τα όριά μας αλλά και να τα υπενθυμίζουμε και σ’ εμάς.
1. Ξεκινάει από μέσα μας
Μια προϋπόθεση για να μπορούμε να ξεκινήσουμε να θέτουμε τα όριά μας είναι να καταλάβουμε τον εαυτό μας. Πρέπει να ακούσουμε το σώμα μας και το μυαλό μας και να καταλάβουμε πότε κουραζόμαστε και τι μας αναλώνει χωρίς ουσιαστικό σκοπό. Πρέπει να παίρνουμε λίγο χρόνο, κάθε βδομάδα τουλάχιστον, για να σκεφτούμε εάν μας ενόχλησε κάτι αυτό το χρονικό διάστημα αλλά και γιατί μας ενόχλησε. Έτσι θα μπορέσουμε να καταλάβουμε πού ακριβώς υπάρχει το πρόβλημα και να δούμε τι το δημιούργησε αναλαμβάνοντας κι εμείς τις ευθύνες μας.
2. Baby steps
Δεν είναι ανάγκη να ξεκινήσουμε με τεράστια βήματα. Εάν πιστεύουμε ότι χρειάζεται να θέσουμε κάποια όρια, μπορούμε να ξεκινήσουμε με μικρές αποφάσεις, όπως για παράδειγμα το να πούμε όχι σε μια έξοδο σε ένα μέρος στο οποίο δε μας αρέσει αλλά υπό κανονικές συνθήκες ίσως και να πηγαίναμε λόγω της παρέας. Σιγά σιγά μπορούμε να αλλάζουμε τα μικρά όρια που βάλαμε βλέποντας τι λειτουργεί για μας.
3. Τσακ μπαμ
Πρέπει να προλαβαίνουμε το κακό. Όσο πιο γρήγορα δείξουμε στον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας μέχρι πού μπορεί να φτάσει μαζί μας, τόσο το καλύτερο. Έτσι αποφεύγουμε ανεπιθύμητες καταστάσεις που μπορεί να μας εκμεταλλευτούν άλλοι άνθρωποι αλλά και το να βρεθούμε σε μια περίπτωση όπου θα μας κρίνουν για τις επιλογές μας με τη δικαιολογία ότι «δεν ήσουν έτσι όταν γνωριστήκαμε».
4. Θέλει και συνέπεια
Εάν και εφόσον αποφασίσαμε τι μας ενοχλεί και τι θέλουμε να αποκλείσουμε από τη ζωή μας, πρέπει να καταφέρουμε να είμαστε συνεπείς με τις αποφάσεις μας. Εάν το άτομο που μας στεναχώρησε ή μας κάνει τη ζωή δύσκολη στη δουλειά καταλάβει ότι δεν εννοούμε αυτά που λέμε και δεν είμαστε συνεπείς στις αποφάσεις μας, θα συνεχίσει να προσπαθεί να μας επιβληθεί καθώς βλέπει ότι μπορεί και να μας διαχειριστεί. Γι’ αυτό στηρίζουμε τις αποφάσεις μας και μόνο όταν το θεωρήσετε εμείς σωστό μπορούμε να διαφοροποιήσουμε τα λεγόμενά μας.
5. Δεν είναι όλα τα όρια ίδια
Μην ξεχνάτε ότι κάθε σχέση απαιτεί διαφορετικού είδους οριοθέτηση. Δεν μπορούμε να έχουμε τις ίδιες απαιτήσεις από τους φίλους μας, το ταίρι μας και την οικογένειά μας. Πρέπει να σκεφτόμαστε πρώτα τι είδους σχέση έχουμε με τα άτομα που θέλουμε, έτσι ώστε να μην καταλήξουμε να αγνοούμε σημαντικά για μας δεδομένα και ζητούμενα.
6. Και στη δουλειά;
Κυρίως στον εργασιακό χώρο στον οποίο μερικοί από μας μπορεί να περνάνε πιο πολύ χρόνο, είναι σημαντικό να πατήσουμε γερά στα πόδια μας και να δείξουμε και το καλύτερό μας πρόσωπο αλλά και μέχρι πού μπορούμε να φτάσουμε ή και να μη φτάσουμε. Σε χώρους εργασίας υπάρχουν κάποιοι κανόνες τους οποίους όλοι οι εργαζόμενοι οφείλουν να ακολουθούν αλλά δεν είναι κακό να βάλουμε και κάποιους κανόνες στον δικό μας εαυτό.
7. Social και κόκκινες γραμμές
Προσέχουμε τι μοιραζόμαστε στα social media. Πολλές φορές μπορεί να πέσουμε στην παγίδα του over-sharing και να μοιραζόμαστε διάφορες σκέψεις ή στιγμές τις οποίες θα έπρεπε να κρατήσουμε για μας. Αυτό δίνει στους διαδικτυακούς μας φίλους το δικαίωμα να μπουν πιο βαθιά στη ζωή μας ή και στα προσωπικά μας, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε παραβίαση της ιδιωτικότητάς μας.
8. Πρέπει και να το πεις
Επικοινωνούμε! Μπορεί να θέσουμε τα όριά μας αλλά εάν δεν τα επικοινωνήσουμε στο άτομο που έχουμε απέναντί μας, πώς θα καταφέρουμε να τα υλοποιήσουμε; Δεν πρέπει να περιμένουμε από τους άλλους να καταλάβουν τι μας ενοχλεί και να το σταματήσουν αυτόματα. Με ηρεμία κι ευγένεια μπορούμε να εκφράσουμε τα παράπονά μας και να δείξουμε τι μας στεναχωρεί και τι δε θέλουμε πλέον να συνεχίζεται.
9. Και το όριο έχει όριο
Καλό επίσης, είναι να αναθεωρούμε και τις αποφάσεις μας για να σιγουρευτούμε ότι δεν το παρακάναμε. Δε θέλουμε ούτε να χάσουμε ανθρώπους από τη ζωή μας, ούτε να δημιουργήσουμε παρεξηγήσεις, ούτε όμως και να είναι ο φόβος η αιτία που θα αλλάξουμε την οριοθέτησή μας. Ο στόχος μας ναι μεν είναι να τραβήξουμε τις γραμμές μας, αλλά να γνωρίζουμε απόλυτα γιατί το κάνουμε και τι συνέπειες έχει.
10. Good job!
Το τελευταίο βήμα που μπορεί να μας βοηθήσει είναι το να γράφουμε μικρές σημειώσεις για να βλέπουμε την πρόοδό μας και να επιβραβεύουμε τον εαυτό μας. Βλέποντας τους στόχους μας αλλά και τις επιτυχίες μας κάθε μέρα, υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας τι καταφέραμε, τι θα καταφέρουμε αλλά και τι μπορεί να χρειάζεται επιδιορθώσεις.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου