Σήμερα αφήνουμε λίγο τις πιο fun σχέσεις για άλλη στιγμή. Όπως έχουμε αναφέρει ξανά σε αυτή τη στήλη, όταν μιλάμε για σχέσεις ή συντρόφους έχουμε στο μυαλό ότι κάνουμε την επιλογή με την σκέψη ότι ο άνθρωπος αυτός θα μας συνοδεύει στην πορεία μας. Κάθε σχέση είναι θέμα συνθηκών και καταστάσεων και συνήθως όταν αυτοί οι δύο παράγοντες είναι ευνοϊκοί, τότε η σχέση μεταξύ 2 ανθρώπων έχει πιο πολλές πιθανότητες να ανθήσει. Βέβαια το να ενώσεις τη ζωή σου έστω και για κάποιους μήνες με ένα άλλο άτομο προϋποθέτει ότι θα ενωθούν και τα καθημερινά αλλά και μακροπρόθεσμα σχέδια ή στόχοι. Πού είναι καλό όμως να σταματάει αυτό; Ίσως καμιά φορά επιβάλλουμε το «πρόγραμμα ζωής» μας στο ταίρι μας;
Σχεδόν οι περισσότεροι, ξεκινώντας από μικρή ηλικία, φανταζόμαστε τι θα θέλαμε να πετύχουμε και μέχρι πότε. Βέβαια, στα 14 αλλιώς είχαμε την εικόνα της ζωής και του πώς λειτουργούν κάποια πράγματα κι αλλιώς στα 24. Έτσι, αλλάζουμε σχεδόν κάθε χρόνο τους στόχους και τα θέλω μας, ανάλογα με τα βιώματά μας. Όσο αφορά τα σχεσιακά, όσοι θέλουν να κάνουν παιδιά, να συζήσουν ή να παντρευτούν, τοποθετούν αυτά τα μεγάλα γεγονότα στο γενικό τους πρόγραμμα. Αυτό δεν είναι κακό, αντιθέτως μάς δίνει μια αίσθηση του πώς θα θέλαμε να εξελίξουμε τη ζωή μας μαζί με τον άνθρωπο που μας το ενέπνευσε αυτό.
Το να έχουμε ακριβές χρονοδιάγραμμα για κάποια πράγματα που θέλουμε να κάνουμε ή να πετύχουμε ενώ είμαστε μόνοι είναι φυσιολογικό, μόλις όπως αποφασίσουμε να ενώσουμε την καθημερινότητά μας με ένα άλλο άνθρωπο, τότε θα πρέπει να κάνουμε κάποιες υποχωρήσεις, ή τροποποιήσεις καλύτερα, για να βρεθεί η χρυσή τομή. Δεν μπορούμε να επιβάλουμε το δικό μας σχέδιο και να πιέσουμε το σύντροφό μας να το ακολουθήσει. Δεν εισηγούμαι υπό καμία περίπτωση υποχωρήσεις που θα κάνουν κάποιον μίζερο, εκεί πια δεν έχει νόημα η σχέση, αλλά είναι σημαντικό να βρίσκεστε κάπου στη μέση της διαδρομής.
Υπάρχουν ζευγάρια που μπορούν να ακολουθήσουν το πρόγραμμα που έθεσαν χωρίς καμιά δυσκολία, μιας και οι συνθήκες του έρωτά τους το επέτρεψαν αβίαστα. Αυτά τα ζευγάρια συνήθως τα βλέπουμε και λέμε «Είχαν πρόγραμμα! Όλα καλά τους πήγαν.» Αυτό, όμως, δεν είναι κι ένα σημάδι ευτυχίας ή πετυχημένης σχέσης, απαραιτήτως. Από την άλλη υπάρχουν τα ζευγάρια που παρ’ όλο που έθεσαν ένα κοινό πρόγραμμα, κάτι δεν πέτυχε και κάτι δεν έτυχε κι αναγκάζονται να κάνουν βήματα πίσω, δεξιά κι αριστερά, νιώθοντας άσχημα που δεν τους πέτυχε. Αυτό, πάλι, δεν είναι σημάδι μιας κακής σχέσης ή μιας σχέσης χωρίς μέλλον. Ακόμα κι ο πιο υπερβολικός προγραμματισμός δεν μπορεί να υπολογίσει το τι θα γίνει στο μέλλον. Είναι ανθρωπίνως αδύνατο να καταφέρουμε να υπολογίσουμε τα πάντα που θα γίνουν στη ζωή μας για να φροντίσουμε να τα αντιμετωπίσουμε.
Με την ίδια λογική, πώς μπορούμε να προγραμματίζουμε σε μια σχέση όλη μας τη ζωή μαζί; Πρέπει να μάθουμε να χαλαρώνουμε καμιά φορά και να αφήνουμε τη ροή να κάνει τα κουμάντα της. Το να πιέζουμε ή να έχουμε αυστηρά χρονοδιαγράμματα δε βοηθάει ούτε εμάς τους ίδιους ούτε τη σχέση μας. Άλλωστε, στον έρωτα, δεν αξίζει να γίνεται κάτι υπό πίεση κι αν γίνει έτσι, σίγουρα κάποια στιγμή θα φέρει το τσουνάμι μετά το σεισμό. Θα υπάρξουν κι οι διαπραγματεύσεις και θα γίνουν κι οι καβγάδες, στο παιχνίδι είναι κι αυτό, μα δε γίνεται να βρεθούν με το ζόρι στην ίδια φάση δυο σύντροφοι, δυο εραστές, ένα ζευγάρι που βρίσκονται σε διαφορετική.
Οι σχέσεις, η αγάπη και ο έρωτας είναι για να περνάμε καλά και να διασκεδάζουμε με το ταίρι μας. Όταν αυτή η χαρά και η διασκέδαση πνίγεται μέσα σ’ ένα πρόγραμμα είναι πολύ πιο εύκολο να χάσουμε το παιχνίδι. Γι’ αυτό ας ζωγραφίζουμε πού και πού κι έξω από τις γραμμές μας. Τη ζωή μας πρέπει να κοιτάμε να την απολαμβάνουμε κι όχι να την προγραμματίζουμε σε σημείο αηδίας. Η σχέση μας θα πρέπει να μας προσφέρει ένα καταφύγιο ντί να την πνίγουμε στο στρες. Ας αφήσουμε τον προγραμματισμό της να συμβεί από μόνος του, ούτως ή άλλως ο χρόνος κάτι παραπάνω ξέρει πάντα. Μάθαμε να ζούμε σ’ έναν κόσμο που κινείται γρήγορα, να τα προγραμματίζουμε όλα για να μπορούμε να βρούμε μια δουλειά, για να βγάλουμε τα προς το ζην, για να είναι ο έρωτας ξεκάθαρος κι η σχέση μας απλή, εύκολη, κατανοητή. Μα τι γίνεται με το «συναρπαστική»;
Συντάκτης: Σμαράγδα Σαββίδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
