Όσοι είναι σχεσάκηδες ουκ ολίγες φορές μπορεί να άκουσαν άτομα απευθυνόμενα προς τους ίδιους, να λένε ότι δε θέλουν να μπουν στη διαδικασία μιας σχέσης. Αλλά εφόσον εμφανίζεται μια αρκετά σημαντική διαφορά στην αναμεταξύ τους σχέση, μόλις ανακοινωθεί αυτή η βόμβα συνήθως οι θέλοντες τη σχέση θα αποχωρήσουν. Κι ίσως αυτή η αποχώρηση, που καμιά φορά γίνεται και με κριτική, να εμφανίζει ένα είδος σχεσιακού ρατσισμού προς τα άτομα που δεν επιθυμούν σχέση, κάνοντάς τα εκ νέου να μην επιθυμούν σχέση, αφού τίποτα καλό δε φαίνεται να τους προσφέρει.
Μια κλισέ φράση λέει «hurt people, hurt people»: απλή μετάφραση «οι πληγωμένοι άνθρωποι, πληγώνουν ανθρώπους». Μη βιάζεστε να κρίνετε ή να φτάσετε σε συμπεράσματα εάν κάποιος δε θέλει σχέση. Παρόλο που όλοι μπορούμε να πούμε ότι ο έρωτας και το να έχεις δυνατά συναισθήματα για έναν άνθρωπο ίσως να είναι το καλύτερο αίσθημα στον κόσμο, το να παίρνουμε λίγο χρόνο για να οργανώσουμε το μυαλό μας είναι εξαιρετικά σημαντικό.
Κάθε σχέση που θα κάνουμε στη ζωή μας, τη χρωματίζουμε με την προσωπικότητά μας. Αυτό είναι κάτι που ένα άτομο που πληγώθηκε από προηγούμενες σχέσεις δεν μπορεί να κάνει χωρίς δεύτερες σκέψεις σε κάθε επόμενη, καθώς θα βάλει μπροστά τις αναστολές του. Όσοι είστε φαν του How I Met Your Mother ίσως να θυμάστε το επεισόδιο με τα «baggages». Όσοι δεν είστε φαν, μαζευτείτε. Η λέξη «αποσκευές» αναφέρεται στις ανασφάλειες ή σε διάφορα άσχημα γεγονότα που ζήσαμε σε προηγούμενες σχέσεις και τις μεταφέρουμε από σχέση σε σχέση. Προσπαθήστε να το κάνετε λίγο εικόνα: Κάπου μαζεύονται πολλές βαλίτσες. Κι όταν φτάσει κανείς να κουβαλά μαζί του δέκα χιλιόμετρα αποσκευές συναισθημάτων, καλό θα ήταν να παίρνει λίγο χρόνο για τον εαυτό του να ξεφορτώνει τα πολλά κι άχρηστα.
Καμιά φορά, λοιπόν, όταν κάποιος μας λέει ότι δε θέλει σχέση ή «να το πάρουμε σιγά σιγά» μπορούμε να δούμε λίγο πίσω από αυτή την κουρτίνα. Κι εγώ πρώτη θα δηλώσω ένοχη, γιατί δεν μπορούσα να παραδεχθώ τα συναισθήματά μου αλλά την ίδια στιγμή δεν ήθελα να στεναχωρήσω το άλλο άτομο. Αυτή η φράση μπορεί να κρύβει πίσω της, από μια σχέση που δεν ξεπέρασε κάποιος μέχρι και το να υπάρχουν κι άλλοι υποψήφιοι Κι ως άτομο που βρέθηκε σε αυτή την όχθη, οφείλω να προειδοποιήσω τους υπόλοιπους ότι εάν ζητάτε μια όμορφη και ήρεμη σχέση δε θα τη βρείτε εκεί.
Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι το να πεις σ’ ένα άτομο που ενδιαφέρεται για σένα ότι δε θέλεις σχέση ίσως είναι από τα χειρότερα πράγματα σε μια γνωριμία. Θα αναγκαστείς να «ταΐσεις άκυρο» ένα άτομο που δε σου έκανε απολύτως τίποτα, που ίσως να είναι από τα πιο όμορφα πλάσματα που γνώρισες ποτέ αλλά δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Αυτή η απόφαση και η ανακοίνωσή της δεν είναι εύκολη. Ίσως να προσπαθήσουμε να το κάνουμε πιο εμφανές με τη συμπεριφορά μας, ίσως περάσει το μήνυμα, ίσως όμως και όχι.
Ακόμα όμως κι όταν αποφεύγουμε συνειδητά το φλερτ, δεν ξέρουμε τι θα βρεθεί στον δρόμο μας. Δεν υπάρχει λόγος να νιώθουμε ενοχές σε μια τέτοια περίπτωση, ούτε να σκεφτόμαστε την κάθε κίνησή μας πριν την κάνουμε, μην τυχόν και παρεξηγηθεί σαν φλερτ.
Σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις παίζει μεγάλο ρόλο η ειλικρίνεια, ακόμα και σε σχέσεις που δε θα υπάρξουν ποτέ. Για να επιλέξαμε να είμαστε μόνοι ή αν το σκεφτόμαστε σημαίνει πως υπάρχει σημαντικός λόγος γι’ αυτό. Δε χρειάζεται να απολογηθούμε σε κανέναν, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να είμαστε ειλικρινείς απ’ την αρχή για να αποφύγουμε καβγάδες και παρεξηγήσεις. Την πίεση που μπορεί να δεχτούμε από την οικογένεια ή από φίλους για να βρούμε επιτέλους ένα ταίρι, δε θα πρέπει να τη λαμβάνουμε ως κάτι παραπάνω από μια ενοχλητική μύγα. Οι άνθρωποι που μας ξέρουν δε θα μας πιέσουν ποτέ, θα μας αφήσουν να επιλέξουμε μόνοι μας την κατάλληλη στιγμή και τον κατάλληλο άνθρωπο.
Κάθε φορά που δε θα καταλαβαίνετε γιατί κάποιος μπορεί να μην είναι έτοιμος για σχέση, να θυμάστε ότι η μοναξιά συνήθως φοβίζει όλους τους ανθρώπου Άρα σκεφτείτε πώς είναι να την επιλέγεις κιόλας. Μάλλον κάποιον σημαντικό λόγο θα έχεις.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου