Πολλές φορές μπορεί να αρέσουμε σε κάποιον αλλά εμείς να μην μπορούμε να ανταποδώσουμε το συναίσθημα. Αυτή είναι μια ιδιαίτερα άβολη κατάσταση και για τις δύο πλευρές. Βέβαια ο κλήρος της απόρριψης θα πέσει στην ανάλογη πλευρά, της οποίας η θέση θα γίνει ακόμη πιο δύσκολη και τότε θα μπούμε στο δίλλημα «να χρυσώσω το χάπι ή να δώσω τη χαριστική βολή;».
Σ’ αυτή την ερώτηση η δική μου απάντηση είναι «τίποτα απ’ τα δύο». Δεν είναι όλα στη ζωή μαύρο ή άσπρο. Καμιά φορά υπάρχει και η γκρίζα ζώνη, η ουδέτερη χρυσή τομή. Ας είμαστε ειλικρινείς, όλοι κάποια στιγμή θα νιώσουμε έλξη για ένα άτομο, το οποίο δεν έκανε κάτι για να προκαλέσει τα συναισθήματά μας ούτε μας έδωσε αφορμή. Όλοι θα βιώσουμε την απόρριψη και σίγουρα θα απορρίψουμε -είτε επαγγελματικά είτε ερωτικά. Δεν είναι ανάγκη να ζητάμε συγγνώμη επειδή δεν μπορούμε να ανταποδώσουμε το συναίσθημα ούτε να πιεστούμε για να μας βγει κάτι που δεν έκανε την εμφάνισή του φυσικά. Μόνο κακό θα προκαλέσει αυτή η στάση. Σε όποια από τις δύο πλευρές κι αν βρισκόμαστε, δε χρειάζεται να απολογούμαστε για τα συναισθήματά μας.
Στην απόρριψη πολλοί νομίζουν ότι θα φανούν κακοί εάν επιλέξουν να είναι κάπως κρύοι ή απότομοι. Από τη στιγμή που δεν έχεις συναισθήματα για τον άλλο ή τον βλέπεις διαφορετικά, δεν μπορείς να δημιουργήσεις μια ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη. Αυτό θα έπρεπε να είναι απόλυτα κατανοητό! Προσπαθείς να θέσεις κάποια όρια, τα δικά σου όρια, με τον δικό σου τρόπο. Δεν κρίνουμε κανέναν για το πώς επιλέγει να μας απορρίψει, διότι επέλεξε να μας ενημερώσει ότι δυστυχώς δεν υπάρχει ανταπόκριση κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να αποδεχτούμε. Δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους ούτε μπορούμε να είμαστε σωστοί στα μάτια όλων. Κάποιον θα κακοκαρδίσουμε κάποια φάση.
Στην περίπτωση που αποφασίσουμε να χρυσώσουμε το χάπι για τον Α ή Β λόγο θα πρέπει να έχουμε υπόψιν ότι αυτή η επιλογή μπορεί να μη φέρει την κατάληξη που θα θέλαμε. Κατανοητή κι αυτή η προσέγγιση αλλά λίγο επικίνδυνη. Όταν μιλάμε με κάποιον που έχει συναισθήματα για εμάς, πρέπει πάντα να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι τα βλέπει όλα ρόδινα. Θα παραθέσω μερικές φράσεις που μπορεί να ειπωθούν σε τέτοιες περιπτώσεις που περιέχουν κάποιες «επικίνδυνες» λέξεις, απ’ τις οποίες θα πιαστεί το άτομο που έχει συναισθήματα για μας. «Δεν είμαι σε φάση τώρα». «Δεν ξέρω αν μπορεί να αλλάξει η δυναμική της σχέσης μας». «Μπορεί στο μέλλον να εξελιχθεί αλλιώς». Αυτές οι λεξούλες δίνουν ελπίδα σε ένα άτομο που βρίσκεται σε άρνηση να δει πώς έχει η κατάσταση. Εάν δε θέλει ή δεν μπορεί να καταλάβει ότι αυτός είναι ο τρόπος απόρριψής μας, δυστυχώς δεν ξεμπλέξαμε αλλά τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Από την άλλη υπάρχουν και άτομα που θα καταλάβουν ότι προσπαθούμε να προστατέψουμε τα συναισθήματά τους παρ’ όλο που βρισκόμαστε σ’ αυτή τη δύσκολη θέση και θα αποχωρήσουν αξιοπρεπώς.
Οποιαδήποτε προσέγγιση και να διαλέξουμε δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Η γκρίζα ζώνη είναι ο εαυτός μας. Σε καμία περίπτωση δε θα πιεστούμε να βάλουμε ένα προσωπείο και να αλλάξουμε τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε καταστάσεις, επειδή σκεφτόμαστε το άλλο άτομο. Υποτίθεται ότι η προσωπικότητά μας (μαζί με άλλους παράγοντες βέβαια) τράβηξε την προσοχή και δημιούργησε μια μονόπλευρη έλξη. Άρα σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αλλάξουμε για να ικανοποιήσουμε άλλους. Εάν προτιμούμε να είμαστε λίγο σκληροί, δεκτό. Εάν είμαστε λίγο πιο συναισθηματικοί, και πάλι επιλογή μας. Ο στόχος είναι να κόψουμε το σχοινί, διατηρώντας τον αυθεντικό εαυτό μας. Δεν πρέπει να μας πολυνοιάζει τι θα πει ο ένας κι ο άλλος. Κι εσείς που έχετε αναπτύξει συναισθήματα μη γίνεστε πιεστικοί, ακούστε τι έχει να σας πει το άτομο που τόσο θέλετε, διαβάστε και λίγο πίσω από τις λέξεις. Κατανόηση χρειάζεται! Μπαίνουμε στη θέση του άλλου, κατανοούμε συναισθήματα και καταστάσεις και προχωράμε. Και πάνω από όλα δεν κρίνουμε συναισθήματα για να μην κριθούν ούτε τα δικά μας.
Συντάκτης: Σμαράγδα Σαββίδου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
