Στο πρώτο σοκ μιας σχέσης ξεκαθαρίζουν όλα

Γνωρίζεστε, μιλάτε, πάτε για καφέ και βόλτες κι όλα είναι καλά. Αυτό θα κρατήσει ένα, άντε δύο, μήνες το πολύ, επειδή σε μια φυσιολογική σχέση πρέπει να μάθουμε να περιμένουμε το πρώτο σοκ. Αν έμαθες να το περιμένεις και δεν έρθει, να ξεκινήσεις να αγχώνεσαι, τίποτα δεν μπορεί να είναι για πάντα ρόδινο.

Λογικά σκεπτόμενοι, ας βάλουμε τα πράγματα κάτω. Έχουμε δύο διαφορετικούς ανθρώπους, άρα λογικό είναι να μην έχουν μεγαλώσει με τις ίδιες συνήθειες και τα ίδια δεδομένα. Άλλα έχεις περάσει εσύ μέχρι τώρα κι άλλα το αντίστοιχο άτομο. Από αυτό συνεπάγεται ότι δεν έχετε το ίδιο style, πρώην και παρόμοιους φίλους και συνήθειες και λίγοι είναι αυτοί που ψάχνουν να βρουν ακριβώς τον ίδιο τους τον εαυτό σ’ ένα άλλο άτομο. Άρα μένουμε στο ότι, δεν υπάρχει περίπτωση να τα έχουμε όλα κοινά με το ταίρι μας. Ένα και σημαντικότατο το κρατούμενο.

Λόγω αυτών των διαφορών, πρέπει να μάθουμε να αναμένουμε τον πρώτο σεισμό στη σχέση. Είτε αυτό είναι τηλεφώνημα από πρώην, είτε κάποια πικρόχολα σχόλια από φίλους του αισθήματός μας, είτε υπερβολική ζήλια. Καλό θα ήταν τους πρώτους μήνες να κρατάμε μια «όπισθεν» που λένε και στην καθομιλουμένη. Δεν είναι ανάγκη να ζαλιζόμαστε από τον έρωτα και να προχωράμε με βάρκα την ελπίδα.

Στο πρώτο σοκ παίζονται όλα για όλα. Όταν είσαστε και οι δύο χαρούμενοι τι καταλαβαίνεις; Τίποτα. Στην τελική δε σε νοιάζει πώς είναι ο άλλος όταν είναι χαρούμενος, αυτό το μαθαίνεις και το βλέπεις εύκολα, είναι ξεκάθαρο. Κανείς δε θα έρθει να σου πει στον ένα μήνα γνωριμίας ότι καμιά φορά θολώνουν τα μάτια μου απ’ τα νεύρα, ο πρώην του είναι τρελός ή ότι έχει μια φίλη που μπορεί και να ψήνεται για κάτι παραπάνω εδώ και 4 χρόνια αλλά δεν είναι και κάτι σίγουρο, γι’ αυτό μην ανησυχείς. Αυτά τα μαθαίνεις όσο περνάνε οι μέρες και το ταίρι σου στην τελική το διαλέγεις από το πώς χειρίζεται μια κατάσταση πανικού.

Ποτέ να μην ξεχνάτε ότι, δεν μπορούμε να μάθουμε κάποιον μέσα σε κάτι μήνες. Σ’ ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα, το μόνα στοιχεία που έχουμε είναι πολύ επιφανειακά. Απλώς στραβωνόμαστε από το αίσθημα και νομίζουμε ότι τα μάθαμε όλα. Μην πληγώνεστε δραματικά από σχέσεις τόσο μικρές και μην παίρνετε σοβαρά τα πρώτα σοκ. Γι’ αυτό τα αποκαλώ σοκ, είναι καταστάσεις που δεν τις περιμέναμε, δεν ήμασταν απόλυτα προετοιμασμένοι γι’ αυτές και προχωρούμε και τις αντιμετωπίζουμε όπως βλέπουμε σωστό εκείνη τη στιγμή.

Εάν μια σχέση/γνωριμία τελειώσει λόγω αυτών των σοκ, τότε να ξέρετε ότι αν δεν τελείωνε τώρα, θα τελείωνε στο προσεχές μέλλον. Αυτά τα μικροπράγματα μας προετοιμάζουν για πιο μεγάλους και σοβαρούς καβγάδες ή διαφωνίες. Εάν δεν καταφέραμε να αντιμετωπίσουμε την εμφάνιση ενός πρώην ή μια μικρο-ζήλια πώς θα καταφέρναμε να αντιμετωπίζαμε διαφορές που έχουν να κάνουν με διαχείριση χρόνου του καθενός ή με οικογενειακές διαφορές; Πολύ απλά δε θα τα καταφέρναμε.

Όταν βρισκόμαστε σ’ αυτή την κατάσταση, δύσκολα θα σκεφτούμε αυτά τα μικρά tips που παραθέτω εδώ και το ομολογώ ότι και ‘γω τα έπαθα και τα γράφω. Δεν είναι ανάγκη να χαλάμε τη ζαχαρένια μας για τέτοιες ανούσιες γνωριμίες, ας κρατάμε τα θετικά. Γνωρίσαμε έναν άνθρωπο, είδαμε κάτι διαφορετικό, μάθαμε κάτι καινούργιο, γελάσαμε και περάσαμε ωραία κι αφού είδαμε ότι με την πρώτη δυσκολία διαλύθηκε όλο αυτό που χτίζαμε στο μυαλό μας, ας εμπεδώσουμε ότι αυτό που χτίζαμε ήταν ένα κάστρο στην άμμο και με την πρώτη παλίρροια διαλύθηκε. Δεν είναι κακό να το παραδεχτούμε και δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε από το κάθε πιθανό ταίρι που γνωρίζουμε ότι θα είναι το ταίρι που θα συμπορευθούμε μαζί για μια ζωή. Παίρνουμε τα καλά, τα κρατάμε, τα αφομοιώνουμε κιόλας -άμα μας αρέσουν- και συνεχίζουμε.

Οι γιατροί λένε για τις αρρώστιες ότι η πρόληψη είναι το παν. Εγώ θα πω για τις σχέσεις, ότι η προετοιμασία είναι το παν. Κάθε σχέση είναι φυσικά διαφορετική, αλλά αν περάσεις από δυο-τρεις θα δεις ότι κάποια πράγματα είναι φυσικώς αδύνατο να μην τα περάσεις σε μια σχέση κι εκεί θα παιχτεί και το μέλλον σου με το ταίρι που έχεις απέναντι σου. Κι αν κάτι πάει στραβά, καλή καρδιά! Σε κάτι χρόνια θα τα θυμάσαι και θα γελάς κι όπως λέει κι ένα έπος των εφηβικών μας χρόνων «άνοιξε το ράδιο, έρχεται άλλο αύριο, χαλαρά, η ζωή είναι ωραία».