Βουτώντας στο αίσθημα της μοναξιάς λίγο πριν τη φοιτητική σου ζωή

Φτάνει ο καιρός που πολλά νέα παιδιά ετοιμάζονται για σπουδές. Ετοιμάζονται να φύγουν για άλλη πόλη, άλλη χώρα ή και να παραμείνουν στη γενέτειρά τους. Όπου κι αν πάνε θα ζήσουν την πρώτη μεγάλη αλλαγή στη ζωή τους. Βέβαια, διαφορετικές καταστάσεις θα έχουν να αντιμετωπίσουν αυτοί που θα αλλάξουν τοποθεσία κι αυτοί που θα μείνουν στο σπίτι. Μια φάση που σχεδόν όλοι όμως θα περάσουν, είναι η μοναξιά. Αν μείνεις κοντά στο σπίτι σου μπορεί να δεις φίλους να φεύγουν κι αν εσύ είσαι αυτός που φεύγει θα αφήσεις φίλους και οικογένεια πίσω. Η μοναξιά του αποχωρισμού δεν είναι εύκολο πράγμα να αντιμετωπίσει κανείς, πόσο μάλλον σε αρκετά νεαρή ηλικία.

Στην περίπτωση που εσύ βλέπεις τους άλλους να φεύγουν, νιώθεις ότι θα τους χάσεις για πάντα. Αγχώνεσαι ότι οι φίλοι σου θα κάνουν καινούριους φίλους κι όταν επιστρέψουν για διακοπές, τίποτα δε θα είναι το ίδιο. Επίσης, τώρα «πρέπει» κι εσύ να κοινωνικοποιηθείς. Πρέπει να κάνεις καινούριες γνωριμίες και φιλίες και να έρθεις σε επαφή με ακόμα περισσότερους διαφορετικούς χαρακτήρες. Κι αυτό αντί να σε ενθουσιάζει, νιώθεις να σε αγχώνει. Είναι η πρώτη επαφή με το πώς λειτουργεί η έξω κοινωνία. Αρκετά άτομα το βρίσκουν δύσκολο να δημιουργήσουν νέες σχέσεις εφόσον πέρασαν τόσα χρόνια με συγκεκριμένες επαφές. Κάπου εκεί ξεκινούν οι σκέψεις τις μοναξιάς. Κάπου εκεί, όμως, πρέπει να καταλάβουμε ότι ξεκινά και το καινούργιο.

Κανείς δε θα μας παρατήσει ή θα μας ξεχάσει επειδή μετακόμισε για λίγο καιρό. Αντιθέτως, εάν η φιλία είναι πραγματική θα ξεκινήσει να εξελίσσεται από παιδική/εφηβική σε ενήλικη. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, με τα social media είναι πολύ εύκολο πλέον να διατηρούμε καθημερινή επαφή με τα άτομα που θέλουμε– ακόμα και με άτομα που δε θέλουμε. Η κάμερες, οι οθόνες, τα ηχητικά και οι βίντεοκλήσεις μας το κάνουν αρκετά εύκολο κι απλό. Είναι στο χέρι μας να κάνουμε τη φιλία μας να αντέξει. Πλέον καταφέραμε να κάνουμε τις αποστάσεις να φαίνονται λίγα μέτρα μέσω της τεχνολογίας. Γι’ αυτό μην πανικοβληθείτε, αντιθέτως, διατηρώντας τις φιλίες σας, βγείτε έξω κάντε κι άλλους φίλους κι άλλες παρέες. Θα γνωρίσετε άτομα που μπορεί να μη σας αρέσουν, μπορεί να έχετε καβγάδες και κλάματα, αλλά όλα θα σας προετοιμάσουν για το level-up σας στο μέλλον. Οι αληθινοί φίλοι θα σας συνοδεύουν πάντα.

Στην αντίθετη τώρα περίπτωση, που εσύ φεύγεις για την ξενιτιά, ίσως η περίοδος μοναξιάς κρατήσει λίγο παραπάνω λόγω πρακτικών προβλημάτων. Εάν είσαι σε άλλη χώρα έχεις το πρόβλημα της επικοινωνίας μέχρι να εγκλιματιστείς- συνήθως οι φοιτητές εγκαθίστανται στα φοιτητικά τους καταλύματα πριν το ξεκίνημα των μαθημάτων κι έτσι για λίγο έχεις τη δυνατότητα να κοινωνικοποιηθείς όσο θα μπορούσες. Η συμβουλή είναι μία, μην κωλώσεις. Μη φοβηθείς τη μοναξιά και μην πανικοβληθείς με την πιθανή αλλαγή στην κουλτούρα που σε περιτριγυρίζει που μπορεί να είναι εντελώς διαφορετική από όσα ήδη γνωρίζεις.

Το καινούργιο και διαφορετικό φοβίζει καμιά φορά, αλλά ταυτόχρονα ανοίγει και τα κεφάλια. Εάν δεν είμαστε ανοιχτοί προς την αλλαγή το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να κάνουμε τη ζωή μας πιο δύσκολη. Επίσης, για ακόμα μια φορά, τα social media μας σώζουν. Μπορούμε πλέον να ψάξουμε άτομα ανάλογα με την πόλη που βρισκόμαστε ή και με το πανεπιστήμιο που είμαστε, μπορούμε να βρούμε groups αποκλειστικά για τη σπουδή μας ή για το πανεπιστήμιό μας. Μπορεί να ακούγεται κάπως περίεργο να ξεκινήσεις να στέλνεις σε ανθρώπους που δεν ξέρεις, αλλά είναι ένας τρόπος να έρθεις σε επαφή με κάποια πρώτα άτομα. Κάποιοι θα σου απαντήσουν, κάποιοι όχι, με άλλους μπορεί να έχεις μια όμορφη συζήτηση, με άλλους όχι τόσο, αλλά θα είναι μια αρχή.

Είναι κάποιες καταστάσεις που θα τις περάσουμε, μερικοί σε πιο έντονο βαθμό από άλλους. Δεν μπορούμε να μείνουμε μια ζωή προστατευμένοι από τον πραγματικό κόσμο, ούτε κολλημένοι στο ίδιο σημείο. Η λήξη των μαθητικών χρόνων πάντα είναι η αρχή της υπόλοιπής μας ζωής και σηματοδοτεί ωραίες αλλά και μεγάλες αλλαγές. Όπως κι αν επιλέξουμε να προχωρήσουμε, ο φόβος για τη μοναξιά πάντα θα μας συνοδεύει και υπό καμία περίπτωση δεν πρέπει να καταβληθούμε από αυτόν. Άλλωστε, εδώ που τα λέμε, μέχρι το πρώτο «γεια» είναι το ζόρι. Μετά, από εκεί που δεν το περιμένεις, έχεις βρεθεί με μια καινούρια -πολλά υποσχόμενη- γνωριμία.