Ήρθε το καλοκαίρι, ο καιρός να διακόψουμε ό,τι κάναμε μέχρι στιγμής και να σκεφτούμε τι θα θέλαμε να μας συμβεί τώρα που καίει ο ήλιος, που μπορούμε να είμαστε πιο θετικοί στη ζωή και γεμάτοι ενέργεια. Πολλοί πιστεύουν πως για να έρθει ο έρωτας στη ζωή τους πρέπει κάτι να τάξουν σε αυτόν το φτερωτό Θεό, να θυσιάσουν ή να κρύψουν ένα κομμάτι του εαυτού τους ώστε να τους επιλέξει, νομίζουν με λίγα λόγια ότι του χρωστάνε. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο σφάλμα από αυτή την αντίληψη στον έρωτα, σε κάποιον που σε θέλει διεκδικητικό και απαιτητικό.
Πώς γίνεται να είσαι έτσι αν νομίζεις πως δεν μπορείς να είσαι ο εαυτός σου; Ο έρωτας χρωστάει σε σένα όχι εσύ σε εκείνον, σου χρωστάει να χάνεται το μυαλό σου σκεπτόμενο ένα άτομο, αϋπνίες απ’ την αγωνία σου για τη συνάντηση της επόμενης μέρας και φιλιά μέσα στο αλάτι που λιώνουν απ’ τη ζέστη του καλοκαιριού. Οφείλει να σου δώσει όσα ονειρεύτηκες, όπως εκείνος ο καλοκαιρινός έρωτας απαλλαγμένος από σκέψεις για το μετά και τη συνέχεια.
Πρόσεξε όμως μην μπερδευτείς, μη νομίζεις πως θα έρθουν όλα έτοιμα, μπορεί εσύ να μη χρωστάς στον έρωτα, αλλά σίγουρα χρωστάς στον εαυτό σου, έστω την ευκαιρία της δοκιμής, της προσπάθειας. Αν όντως θέλεις φέτος το καλοκαίρι να γευτείς έναν καλοκαιρινό έρωτα, ένα συναίσθημα διαφορετικό με μια συνεχή διεκδίκηση του μυαλού και του κορμιού σου θα πρέπει να προετοιμαστείς γι’ αυτό. Μια προετοιμασία όχι σύμφωνα με ό,τι πιστεύεις πως θα αρέσει στους άλλους, αλλά σύμφωνα με ό,τι εσύ γουστάρεις να βλέπεις στον εαυτό σου. Μην τον υποτιμάς, ανάδειξε τα ωραία σου χαρακτηριστικά και πέρνα όσο πιο όμορφα μπορείς.
Δεν ξέρω πώς γίνεται αλλά οι άνθρωποι έχουμε μια δύναμη να αντιλαμβανόμαστε πότε κάποιος διασκεδάζει με την ψυχή του, είναι περιτριγυρισμένος από μια αύρα που μας κάνει να θέλουμε να τον γνωρίσουμε. Όταν χαίρεσαι φαίνεται κι όλοι θέλουν να βρίσκονται δίπλα σε κάποιον ακομπλεξάριστο άνθρωπο που γελάει με την ψυχή του. Μη σκέφτεσαι συνεχώς κι αναλύεις όσα ακόμη δεν έχουν συμβεί γιατί στις δικές σου σκέψεις βρίσκεσαι ήδη ένα μήνα πιο μπροστά. Αφέσου για μία στιγμή στη ζωή, εμπιστεύσου την…
Για παράδειγμα, προσπάθησε για μία φορά να διεκδικήσεις τα θέλω σου. Θες τον μαυρισμένο, δροσερό απ’ τα παγωτά έρωτα, να κάτσεις μια ολόκληρη μέρα στην παραλία γελώντας ή την καλοκαιρινή περιπέτεια της μίας βραδιάς; Ωραία, καλά κάνεις και θες ό,τι θες, αλλά σταμάτα πια να θες και ξεκίνα να ζεις, είναι ωραία τα όνειρα, αλλά δε συγκρίνονται με την ομορφιά της πραγματοποίησής τους.
Βρες λοιπόν έναν άνθρωπο το καλοκαίρι και κάνε μαζί του όλα τα κλισέ που κοροϊδεύεις στις ρομαντικές ταινίες, βγάλε ένα τρελό βίντεο με την παρέα σου στην παραλία παριστάνοντας τους ναυαγοσώστες απ’ το Baywatch επειδή έτσι ή μην κάνεις τίποτα από όλα αυτά κι απλώς φορώντας το πιο όμορφο χαμόγελο που διαθέτεις πήγαινε να φλερτάρεις, να ανανεωθείς, να παίξεις ένα παιχνίδι λίγο διαφορετικό με κάποιον άγνωστο σε ένα beach bar και να νιώσεις πλημμυρισμένος από δύναμη αφού το διαφορετικό που ήθελες να σου συμβεί το έφερες εσύ στη ζωή σου.
Όλοι φοβούνται κάτι ή σωστότερα πολλά κάτι, απλώς ο καθένας μας σε διαφορετικό βαθμό. Αν όμως μέσα στους φόβους υπάρχει στα πίσω πίσω εκείνη η απορία «μα τι θα πει ο κόσμος;» τότε δεν είμαστε και πολύ άξιοι για τη ζωή που κατέχουμε. Ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται, δε θα πει τίποτα κι αν τυχόν πει κάτι που δε σου αρέσει, πολύ απλά δεν πρέπει να σε νοιάζει γιατί ο εαυτός σου είναι πιο σημαντικός απ’ τον παλιόκοσμο που μιλεί.
Το καλοκαίρι έφτασε, πάρε μια βαθιά ανάσα και φαντάσου παγωτά, γέλια, ματιές, ξενύχτια κάτω από πεφταστέρια κι ότι άλλο θέλεις να σου συμβεί φέτος. Τώρα άνοιξε τα μάτια σου και βγες στο δρόμο να κυνηγήσεις όσα φαντάστηκες, είναι απλώς λίγα βήματα μακριά σου. Μη σε παραγκωνίσεις πάλι, σε όλους αξίζει ένας έρωτας κατακόκκινος απ’ τον ήλιο με γεύση αλμυρή και θεσπέσια!
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη